- 23 Temmuz 2009
- 3.639
- 8.253
- 773
- Konu Sahibi balikesir10
-
- #61
almanyada doğup büyüyenler,böyle mi konuşuyor?konuşma diliyle yazsanız,yine kabulüm ama bariz hatalar var neyse.kabul edelim ki,öyle.
konunuza gelirsem.ben erkek çocuğu annesiyim.kızım yok.ama kusura bakmayın,sizi yanlış buldum.hele ki 2 oğlunuz da böyleyse,sorunu ailenizde aramanız gerekir.
oğlum,şu anda 33 yaşında evli.16-22 yaşları arası,kimlik arayışına girdi.hayır diyeceğim,birkaç kesin çizgi var.bunları bilir.diğer seçimlerinde tamamen özgür bıraktım.
bir dönem küpe takmaya özendi,ailemiz de hoş karşılanmamasına rağmen tamam dedim.birkaç ay taktı,hevesini aldı,çıkarttı.
kız arkadaş konusunda kesinlikle müdahale etmedim.kendine uygun olup,olmadığına kendisi karar versin diye bekledim.
iş kurmak istedi,giden para olsun dedik.denedi olmadı,niye başaramadın diye,bir gün bile kafasına kakmadık.
üniversiteyi istanbulda okumasına rağmen,(bizde istanbuldayız)ayrı ev macerası yaşamak istiyorum,arkadaşlarımla dedi,kabul ettik.ayrı eve çıktı.
şimdi tüm bunlar olurken,biz neler yaptık.iş kurarken babası yanındaydı,minimum hata yapması için,yardımcı oldu.banka,vergi,iş kurduğu kişilerle direkt temasa geçerek,az hasarla kurtardık.kız arkadaş konusunda, hiç bir kız arkadaşına önyargıyla yaklaşmadan,hepsiyle tanışıp,uzaktan izledim.şöyle ki,oğlum tam tersi görüşte olmasına rağmen,ilahiyat mezunu bir kızla da çıktı,sizin tabirinizle barlarda gezen kızlarla da,kendi kararlarını vermesini bekledim.ama hep takipteydim,çaktırmadan.
üniversite de ayrı eve çıktığı arkadaşlarıyla bir vesileyle tanıştım.gerek,tatlı pasta alıp,ziyaretlerine hittimşadıkları evi görmeye gittik.gerek temizlik bahanesiyle,gittim.arada ev yemekleri yapıp,akşam eşimle götürüp,kapıdan veriyorduk.onlar da içeriye buyur edince,tanışıyorduk.
çocuklarımız bizim herşeyimiz, ama malımız değil.kendi hayatları var.yanlış yapmalarına elbette üzülürüz ama
hata yapa yapa ,yapmamayı öğrenecekler.bence kabullenin,yoksa çocuklarınızı tamamen kaybedersiniz.