- Konu Sahibi neleroluyorhayatta
- #1
keşke hiç başlamasaydık..
yaşanmasaydı bunlar..erkek arkadaşımın atanamadığı için girdiği stres dönemi bizim ilişkimizin bitmesine neden oldu..her gün kaç kere arayan adam günde 1 kere aramaya haftada 1 gün görüşmeye başladı gitgide soğuklaştı,dialogumuz yavaşladı..kendi içine çekildi.biliyordum aslında beni sevdiğini, hissedebiliyordum ama benim de yaşadığım kişisel ve ailevi sorunlar ilişkiyi bu şekilde yürütmeme yetmedi.çünkü bugünler de her zamankinden fazla ilgiye ihtiyacım var.o yüzden anlayışlı olamadım ona karşı.o da çaba gösteremedi.dün yine sert bi mesaj gönderdim.bana karşı net olmasını istedim.buluştuk.elimi tuttu, ''bu süreci beraber atlatalım beni anla bana destek ol bu süreci yaşamak zorundayız sen de geleceğini düşün bişeyler için mücadele et 7 ay boyunca böyle çalışmak zorundayım başka şansım kalmadı'' dedi. istediği cevabı veremedim ona o gerginlikle.o da ''böyle üzülmeni istemiyorum.bu şekilde gitmesi seni üzüyor. beni düşünme bu yaşadıklarımızı ihmal olarak görme. ara verelim. ben seni yine ararım sen beni arama desen de ararım '' dedi..bişey ya vardır ya yoktur benim için.ara vermek de neyin nesi dedim..bi yöntem sun o zaman dedi sustum yani ona da çıkış noktası bırakmadım..''benim mesleki durumum bu özel durumumuzun yürümesine engel oluyor öyleyse bitsin' dedi..özel derse gidiyordu.benle aynı otobüse bindi.eve tek başına yürüme dedi öğrenciyi aradı geç gelicem biraz dedi eve kadar bıraktı beni.dersten sonra da yine aradı.fakat bugün ses yok.ne olduğunu ben de anlayamadım.ne yapmam gerektiğini de şaşırmış durumdayıım.sevmek herşeye yetmiyo.keşke olmasaydı böyle:85:
yaşanmasaydı bunlar..erkek arkadaşımın atanamadığı için girdiği stres dönemi bizim ilişkimizin bitmesine neden oldu..her gün kaç kere arayan adam günde 1 kere aramaya haftada 1 gün görüşmeye başladı gitgide soğuklaştı,dialogumuz yavaşladı..kendi içine çekildi.biliyordum aslında beni sevdiğini, hissedebiliyordum ama benim de yaşadığım kişisel ve ailevi sorunlar ilişkiyi bu şekilde yürütmeme yetmedi.çünkü bugünler de her zamankinden fazla ilgiye ihtiyacım var.o yüzden anlayışlı olamadım ona karşı.o da çaba gösteremedi.dün yine sert bi mesaj gönderdim.bana karşı net olmasını istedim.buluştuk.elimi tuttu, ''bu süreci beraber atlatalım beni anla bana destek ol bu süreci yaşamak zorundayız sen de geleceğini düşün bişeyler için mücadele et 7 ay boyunca böyle çalışmak zorundayım başka şansım kalmadı'' dedi. istediği cevabı veremedim ona o gerginlikle.o da ''böyle üzülmeni istemiyorum.bu şekilde gitmesi seni üzüyor. beni düşünme bu yaşadıklarımızı ihmal olarak görme. ara verelim. ben seni yine ararım sen beni arama desen de ararım '' dedi..bişey ya vardır ya yoktur benim için.ara vermek de neyin nesi dedim..bi yöntem sun o zaman dedi sustum yani ona da çıkış noktası bırakmadım..''benim mesleki durumum bu özel durumumuzun yürümesine engel oluyor öyleyse bitsin' dedi..özel derse gidiyordu.benle aynı otobüse bindi.eve tek başına yürüme dedi öğrenciyi aradı geç gelicem biraz dedi eve kadar bıraktı beni.dersten sonra da yine aradı.fakat bugün ses yok.ne olduğunu ben de anlayamadım.ne yapmam gerektiğini de şaşırmış durumdayıım.sevmek herşeye yetmiyo.keşke olmasaydı böyle:85:
Son düzenleme:
