Tebrik ederim tatlım, 8 kilo bir şey değilmiş gibi geliyor ama en zoru da az kilo fazlası olup onu vermeye çalışmak, o yüzden bırakma azimle devam et kilo vermen dursa bile. Benim de başlığım var ancak seni gördükçe buraya da yazarım destek amaçlı
gunlugunu okurken keyfım yerıne geldı benımde vermem gereken 15 kılo var bende basarılı olacagım yanı oyle umuyorum senı takıp edıyor olacagım :)
süpersin
Tebrik ederim, eminim balo günü elbisenin içinde muhteşem görüneceksin
sağlıklı zayıflamalar
En kısa sürede başlıyorum, pilates lastiği ve dumbell'a... Onlar tabaklarını silip süpürürken, ben daha fazla yiyemeyeceğim demek tek kelimeyle şahane
güzel taktikmişŞu an 38 bedenim ama kollarım incelmiyor malesef... Dumbell ile çalışmayı bıraktığım için sanırım böyle oldu
Gelelim diyet konusuna...
Bu aralar bir taktik uyguluyorum ve paylaşmak istedim... Diyelim ki o gün belli ki çok da sağlıklı şeyler yiyemeyeceğim, önümde mis kokulu poğaçalar, kekler var... Önce tabağımı bu kekler, böreklerle dolduruyorum. Böylece beynimi baştan olumsuz koşullamıyorum... Ve yavaşça, herşeyden küçük birer parça yiyorum... Kesinlikle saldırmıyorum kıtlıktan çıkmışcasına :)
Sonra ben doydum, daha fazla yersem rahatsız olacağım diyip tabağı önümden ileri itiyorum... Benim için yemek faslı orada bitmiş oluyor... Böylece beynime sen diyettesin, bunlardan asla yiyemezsin mesajı göndermemiş oluyorum (böyle yapınca beyin kıtlığa girdiğini düşünüp metabolizmayı farklı şekillendirmeye başlıyor. Yediğimiz herşey yağ olarak daha sonra yakılıp enerjiye çevrilmek üzere depolanıyor). Ayrıca kendimi mükemmel hissediyorum, çünkü dur demem gereken noktayı biliyor olmam otokontrolümün varlığını bana bir kez daha gösteriyor :)
Bu yöntemle önüme ne kaymaklı ekmek kadayıfları, ne pastalar, kekler geldi... Ama ben hepsinden iki çatal alıp bıraktım arkadaşlarımın şaşkın bakışları arasında
ve kendini iyi hissetmen de çok iyi ve önemli tabi azmini takdir ediyorum:)
Bundan sonra daha da dikkat edeceğim, söz.
seni takip ediyorum aslında ama daha sık yazacağım artık :)ve şu vücudu şaşırtma olayını bende duydum buradakiler pek onaylamıyor ama bence mantıklı haftanın bir gününü serbest gün yapmakla ilgili bir yazı okumuştum bulabilirsem paylaşırım burada,spor konusunda da tabiki hareketli yaşayan insanlar daha çok kalori harcar,eskiden obezliğin bu kadar fazla olmamasının sebebi bu bence hayat daha zordu yoksa insanlar spor salonundan çıkmıyor değillerdi:) yinede spor daha kısa sürede sonuç veriyor ve sıkılaştırıyor diye düşünüyorum ama vaktim yok diyorsan yapacak bişey yok olabilecek her şekilde hareket et dişlerini fırçalarken sabah duşun ısınmasını beklerken..Merhabalar :)
Öncelikle beni okuyan birileri varsa biraz dert yanmak istiyorum :) Mart ayından beri yeme alışkanlıklarımı değiştirmeye uğraşıyorum, herhalde bir parça da olsa değişti ki 5 kilo verdim... Ama bu yolda çok yalnızım, yok mu bana da bir yoldaş buralarda. Tek başına diyette olmak daha da zor gerçekten :)
Diyete gelirsek, daha önce de bahsetmiştim midem çok küçüldü ve zaman zaman kahvaltı vakti geçiyor, öğlen geçiyor ve ben acıkmıyorum... Yoğun tempo içerisinde unutuyorum yemek yemeyi resmen... Akşam üstüne doğru artık pilim bitince yemek yemem gerektiğini anlıyorum... Ama aç karnına ne yesem hemen şişiriyor beni, sanki dünyaları yemişcesine patlamak üzereyim şimdi diyorum... Bu durum çok sağlıksız farkındayım, kahvaltım ve ara öğünlerime dikkat etmeye çalışsam da arada oluyor işte
Bir de diyetteyken vücudu şaşırtmaktan bahsedeceğim... Bilimsel bir gerçekliği var mıdır bilemiyorum ama bünyeyi tek düzeliğe sokmamanın faydasını gördüm diyebilirim... Örneğin, haftanın bir iki günü çikolata, bisküvi yemek gibi... Ya da bir gün detoks yapıp sadece meyve sebze yemek gibi... Arada bir olmak kaydıyla bu değişiklikler gitmeyen kiloların inadını kırıyor sanki...
Diğer değinmek istediğim nokta ise spor... Hayatım boyunca yüzme hariç her türlü spordan illallah ettim... Aerobik desen benim için işkence... Ee her gün de düzenli yürüyüşe çıkamıyorum ki, yoğun bir hayatım var sonuçta, öğrenciyim okula gitmem, tezimi yazmam gerekiyor... Mesele hareketli olmaksa, illaki saatlerce yürüyüş parkurlarında vakit kaybetmek gerekmiyor bence (vakti olanlar elbette yapabilirler). Benim yöntemim ise hareketi günün bütününe yaymak... Mesela, krep yaparken evde maydonoz bittiyse komşudan istemeyip doğruca markete gitmek gibi... Hareket olanağı sağlayan her fırsatı değerlendiriyorum ben... Böylece off şimdi kim kalkıp bir saat yürüyecek psikolojisinden de kurtulmuş oluyorum...
