Değişik bir noktaya değinmişsiniz, sanki aynı durum benim bir yakınımda da var gibi..Yani mesela elinde çok fazla miktarda meyve var, onu komşularıyla tazelerken paylaşmak yerine çürütüp çöpe atmayı tercih eder.Maddi durumu gayet yerinde ama bazen üzerimdeki eski püskü tüylenmiş birşeylere göz dikiyor falan asla anlayamıyorum..
hem de nasıl, evleri, arabaları kendi işleri var, senede 6 7 defa otel tatili yapan insanlar. Altın zenginiler zaten. Ay bi yere çıkmıyorum artık onlarla, rezil hissediyorum gelinleri olduğum için zaten. İnsan restoranda limon dilimlerine kadar peçeteler mi ya..
zaten zenginler desem..
Eşiniz de böyle mi? Yani ailesi gibi?
Bak arkadasım ikisi çok farklı,ben Kanada da yaşıyorum ve evet dediğin şey burda çok oluyor. Hatta kendim çoğu kez yaparım yemegi bitiremeyince bir kap rica ederim evime getirirm,ama ketçap ve mayoneze kadar düşmem o nedir yahu? Maydanoz ve limon? Yok artık.
Ayy o ne ya rezillik yuh yani .
Çok enteresan .Yanı hastalıklı bi durum insan kendine yakistiramaz
Yok artık
Bu da o bahsettiğimin kankası sayılır. Bulaşık makinesine pantolon gömlek falan koymuş. Mantık aynı, suyla birşeyler yıkanıyor su boşa akmasın diye basmış gömleğini bardakların arasına 
kafalar pırıl pırıl 
