siz nasil yapiyorsunuz yardim edin bana..
yoruldum beynime emirler vermekten kendimi avutmaktan.. dusunme kelebek bak hayat ne kadar guzel belki yeniren asık olursun hatta belki daha mutlu olursun bla bla sonra her gece ettigim dualar alahim ne olur artik o benim icin hic birsey ifade ermeyecek kadar anlamsiz bi insan olsun zaman gecsin cabucak
hem ruhen hem bedenen yoruldum..
evet artik baskasi var 5 ay oldu bu ay .. belliki evlenecekler...
bu hikayenin hic yara almadan kurtulani o ne kadar sansli.. bir yandan beni hergun arayip unutamiyorum seni diyip tekrar barisma umutlari verirken bi yandan gorucu usulu kiz arayan kendine ve buldugunda bana resti ceken adam o tutunacak baska bir dal buluncaya kadar beni birakmayip butun dallarimi kiran param parca eden adam..
evet hak etmiyor beni biliyorum bukadar sevilmeyi ardindan bukadar üzülmeye deymeyecek bi adam.. annem gibi ablam gibi en önemlisi babacigim gibi hepiniz haklisiniz.. ama ne evdekilere belli edebiliyorum hala hala hala üzüldügümü nede arkadaslarima..
Kalbim aciyo resmen artik uzuntuden :/ aklima geldigi anda onu baskasi ile dusundugumde istemsizce kalbim ve koltuk altimdan beri koluma dogru bicak saplaniyo sanki.. sancisi gecene kadar nefesimi tutuyorum okadar agriyo.. hayatimda hic birseye bukadar uzulmemistim ölüm gibi o artik öldü geri donmesi imkansiz.. geri donse bile imkansiz 3.kisiler girince ölümle es deger ayriliklar bende..
yazdim yine cunku bundan baksa hic birsey yapamiyorim.. eger yazmassam kalbimin sancisi dayanilcak gibi degil..
