merhaba herkese oncelikle.ben 16 yasındayım.kuçuk olduğumun farkındayım zaten hiçbir zaman buyume meraklısı olmadım.lise 2. sınıfta okuyorum.bu sene bolum seçimi yapıldığından sınıflarımız değişti.okul basladıktan yaklaşık 3 hafta sonra sınıfımdan bi arkadaşım oldu.ilk basta sadece arakadaştık oyle konuşuyorduk.sonra çıkmaya başladık.ilk basta herşey çok güzeldi.şimdi 3 ay oldu.hala çıkıyoruz ama ben çok mutsuzum.ilk zamanlarda ona bu kadar bağlanıp asık olucağım aklıma bile gelmezdi.tabiki asık olucaktık,sevicektik ama daha doğrusu benim hiç bu kadar aşık olucağım aklıma gelmezdi.kimseye.her şey çok güzel hatta muhteşemken ilk tartışmalarımız basladı.daha çok yeniydik ve küçük.bunlara en basta takılmayıp aramızın bozulmaması için hep alttan aldım.ama sonra onun bunu hiç yapmadığını beni umursamıyor gibi davrandığını ve hatta en ufak yanlış hareketimde bunu sanki onu aldatmışım gibi buyutmeye basladığını farkettim.neyse acı tatlı 2 ay geçti ve ne olduysa son bir ayda oldu.şu an bile bu konuda resmen haykırdığım halde kaç defa, ondan mesaj atmasını bekliyorum.neyse gelelim neler olduğuna.ben onu nasıl sevdiğimi kelimelerle anlatamam inanın.ona o kadar bağlandımki bana yaptıklarına rağmen bırakamıyorum onu.aynı sınıftayız.bundan sonraki 3 yıl boyunca onu her gün görüp onunla konuşamamak ellerine tutamamak benim için hayali bile inanılmaz acı veren şeyler.hersey normalken bir gün bir anda inanılmaz derecede değişti.bana soğuk mesafeli davranıyor sonra birden çok iyi oluyor,bir mesajıma en az 15dk sonra cevap veriyor neden diye sorduğumda hep geçiştiriyor bahane bile bulmuyor,bana hep şu kız çok güzelmiş gibi şeyler yapıp beni ağlattıktan sonra şaka tabiki senden daha güzelini iyisini bulabilirmiyim gibi şeyler söylüyor,onunla defalarca ağlayarak yalvararak bunları konuşmama rağmen her gün daha çok üzmeye devam ediyor.her gece bi öncekinden daha üzgün daha kırgın uyumaktan yoruldum.biliyorum kendime bu genç yasta bunları yasatmam gereksiz anlamsız ama inanın olmuyor.onu bırakmayı hayal bile edemezken bunu nasıl yaparım?sadece bunlarda değil.bana en son yaptığı şaka seni aldattım oldu.benim gibi boylesine asık bir insan için ne kadar acı verir o an ve sonrasında tahmin edin.ona defelarca sakamı dye sormama rağmen ısrarla beni aldattığını soyleyip-tabi o bunu aldatmak olarak kabul etmiyor sadece arkadaşça buluşmak ama benden saklayıp-ısrarla bunu diyip beni ağlamaktan krize sokana kadar surdurup sonra şaka olduğunu soylemesi kalbimi o kadar acıtıyor ki.ona boyle karsı koyamamak beni kendimden utandırıyor.ben hiç boyle bir insan değildim ama onda takıldım kaldım.sanırım gerçekten asık oldum.onu her ne yapsa affettim ve o bundan yüz bularak ve ona karşı koyamadığımı görerek beni acıtmaktan üzmekten korkmamaya basladı.peki nasıl olur?ben bana bunları yapmasına rağmen onun üzülmesine dayanamazken o beni nasıl böyle üzüyor.her defasında daha fazla kırılıyor inciniyorum.içimde hissettiğim acıyı tarif etmek o kadar zor ki.aglamaktan yaslarım kurudu,kalbimin sızladığını hissediyorum gerçek anlamda.ben ona karşı boyleyken her şeyini affedip alttan alıp unutup onu mutlu etmeye uğrasırken benimde sevdiğim insanla mutlu olmak istemem çok mu?kaç gundur her gece ağlıyorum,iştahım kapandı bir şey yiyemiyorum,halsiz ve bitkin hissediyorum.ona bunları anlatmak istediğim her an bana 'of buyutme' demesi okadar yaralıyorki.boyle okuyunca salak kız diyebilirsiniz ben de diyorum.salaklık yapıyorum ama onu bırakamam.bukuştuğumuzda o kadar iyiki bana asık insanı tekrar goruyorum tam bişeylerden vazgeçmeyi aklıma sokmaya çabalarken onun o hallerini gorunce herseyi unutuyorum ama sonra?sonra ayrılıp eve dondüğümüzde o acılar yeniden baslıyo hemde kat kat artarak.bir oyle bir boyle olması beni en çok yoran.acıtan.ben bu aya kadar acı üzüntü ne demek bilmiyormuşum.saçma salak seyleri dert edip nasıl ağlıyormuşum oyle sasırıyorumki.bunun yanında hiç bi acının lafı yok.beni üzdüğünü görüp buna nasıl dayanıyor?bana asık değilmi sizce.sordum.asığım tabiki falan filan.peki neden?ben bakımsız kültürsüz cahil özensiz akılsız biri değilim.allaha şükür elim yuzumde düzgün çevremdeki herkes beğendiğini soyler hep.o da şimdiye kadar gorduğum en güzel kızsın falan diyor sık sık hem de.bunu soylememdeki amaç benden kaynaklı hiç bir sorun olamaz.eminim.ben yengeç burcuyum asırı sadakatli ve duygusalım.ona simdiye kadar hiç hatam olmadı,yapmam.ama o.o hep yapıyor affediyorum.bıktım yoruldum.daha neler var anlatıcağım ama olmuyor işte böyle anlatılmıyor.basit kalıyor ama gelip beni gorseniz ancak o zaman anlarsınız.gerçekten çok yıprandım üzüldüm.anlattıklarım olanların yarısı etmez.ağlamaktan baska bir sey gelmiyor elimden.yoruldum bu yasta.ben mutlu olmak istiyorum.tesekkürler.