• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kapıcı Kızı Olmak!...

açıkcası yazdıklarınaaa hem üzüldüm hem sinirlendimm çoçöukkenyaşadıgımız acılarr sonrasında büyük psklojik sorunlarla karşımıza çıkıyorrr...sinirlenmemin sebebide neden insanlar daha az güç sahibi insanları ezerkii benimde babam memur emeklisii anem ögretmendiii ama ben hiç. insan ayrımı yapmadımm yapammadaa ne olursa olsun oo alalhın yarattıgı benim gibi sizin gibi bir kuulll!!
 
canim zaten sen ve senin yerinde olan insanlarin sorununun maddiyat oldugunu dusunmuyorum...

insanlarin gozlerinizin icine bakarak sizleri nasil ezdiginizi ve asgilandiginizi hic acimadan yuzunuze vurmalri...

cok acimasiz oluyoru cokkkkkkkk:50::50:

canim bence sen bir psikolojik destek almalisin,yoksa bu eziligi hic bir zaman icinden ve bilinc altindan atamayacaksin...

Belki sadece 1 bayram annemlerle birlikte çıkmışımdır bayramlaşmaya,kendimi kötü hissettim çocuk olmama rağmen.Para dilenmeye gitmişim gibi.Bir daha da asla çıkaramadılar beni...

Psikoloğa gidiyordum aslında ama bu konuyu nedense hiç konuşmamıştık.Uzun bir ara verdim ona da.Zaten konuşmayı düşünerek gittiğim hiç bir konu hakkında konuşmadık...
 
Belki sadece 1 bayram annemlerle birlikte çıkmışımdır bayramlaşmaya,kendimi kötü hissettim çocuk olmama rağmen.Para dilenmeye gitmişim gibi.Bir daha da asla çıkaramadılar beni...

Psikoloğa gidiyordum aslında ama bu konuyu nedense hiç konuşmamıştık.Uzun bir ara verdim ona da.Zaten konuşmayı düşünerek gittiğim hiç bir konu hakkında konuşmadık...


canim ya insanligmizla ovunmeliyiz....

canim sen ve senin gibileri bu durma dusuren insanlar hallerinden utansinlar...

canim benden sana tafsiye tekrardan bir psikologa git ve rahatsiz oldugun her seyini anlat rahatlarsin,her zaman bu ezikligi icinde yasayarak yasayamazsin...

sana yazikkkkkkkkkkkk:50::50:
 
He he size ne anlatayım sizde bana gülün:Benim de babam hakim di.Fakat bunula övünmememiz çevremizi küçük görmememiz öyle aşılanmışdıki,bunu söylemeye adeta çekinir,memur vs diyerek geçiştirirdik:77:

olması gereken de o zaten..ben de çok utanırdım çocukluğumda babamın mesleğini söylemem gereken zamanlarda..asla meslekle övünmememiz gerektiği aşılanmıştı çünkü...bu tamamen ailelerin yetiştiriş tarzından sanırım..tabi biraz da insanın kendi mayasında olan durum...
 
ailemin maddi durumu cok sukur yerinde...

benimde maddi sorunum yok cok sukur yurtdisinda yasiyorum...

ama hic bir zaman karsimdaki insanlara alttan bakmadim,ve her zaman kendimi karsimdaki insanin seviyesine getirdim...

hic bir zaman yok senin baban bu isi yapiyor benim babam bu isi yapiyor...

bende insanim sende insansin...ne benim senden ustunlugum var neden senin benden..

hep boyle dusundum...
 
Apartman görevlimiz Aynur ablamız var bitane.

eşinden ayrı 2 çocuk annesi,hayat mücadelesi veriyor.

Gecenlerde annesi rahatsızlanmış durumu ağırmış memleketine gitmek durumunda kaldı.

30 dairede isyan çıktı...

-vaay!Efendim nasıl gidermiş

-rezil olmuşlarda bilmem ne...

Bu kadıncağazın annesi hasta yapabileceğimiz birşey var mı,elden ne gelir diye düşünen olmadı hiç.

2 gün ekmeklerini kendileri alıp geldiler,çöplerini kendileri attılar ya bu durum ağır geldi.

Kadını hemen getirttirdiler,eğer gelmezsede yerine başkasını bulmakla tehdit ettiler.

O kadın ağlaya ağlaya geldi,çöpleri aldı binayı temizledi...

Anlayacağınız kimse 2 gün idare edemedi.

Herkes kendi işini yapmaktan aciz.Bir çöp atmak bile zor geliyor onlara

Ama çok güzel emrediyorlar,iş buyuruyorlar...

Alışmısız güçlü olan güçsüzün tepesine biner ve bu hayatta böyle devam eder...
 
Amin...

Küçükken kızların odasında hep barbie bilmem ne stickerları olurdu duvara yapıştırılmış.Posterler...
Bende hevesle biriktirirdim ki odam olunca bende öyle yapacağım odamı diye.25 yaşındayım,evleneceğim :))
Hala durur power rangers stickerları :))

Annem diyor aman evlenince odan olur işte.Hiç bir olur mu çocuk odasıyla yatak odası :))

Babam da artık bunaldı iyice,zor geliyor.Nerdeyse 30 sene olacak geleli.Şimdi kardeşimin okulunun bitmesini bekliyor çıkmak için.Emekli olmasına rağmen.1 sene sonra daha durmaz o da...

hayırlısı canım inşallah tez zamanda emeklı olur baban ben ust kattakı kadından nefret ederdım boklu bezlerını poşete koyardı oda hep akardı akşam çöp vaktı ya annemle çöp alırken bır bakardık onun çöpü gene akmış bildiğin pislik çöpü atardık bırde sılerdık oraları o kadar üzülürdüm ki niye böyle yapılıyorlar anne diye sorardım anneme annemde hıç ses çıkarmazdı kötü bir laf gelirde atarlar diye :( çok zor gerçeketn zor mılletın agız kokusunu çekmek:5:
 
ben çocuklarımın kapıcının kendisi ya da bir aile ferdinle dalga geçtiğini,alay ettiğini duyacam ve hiç kılımı bile kıpırdatmicam öyle mi? onu zemin kata indirip bizzat özür diletmezsem namerdim!
bahsini ettiğiniz çocuklar suçlu değil,bunların anaları-babalarıdır asıl suçlu olan....kendi maddi olanağından daha aşağı olan birinle dalga geçmek,hor görmek ya da küçümsemek hangi kitapta yazar ya?bu nasıl bir insan ve bu insanın yetiştirdiği insandan nasıl bir hayır beklersiniz?yarınımızın garantisi var mı?kim bize yarın,hor gördüğümüz insandan daha aşağı olmayacağmızın garantisini verebilir?
bir insanı maddi imkanlarına göre değil,insanlığına göre ölçmek gerekir!çocuklarıma hep bunu aşıladım.....
 
eftelya canım bundan sonraki yaşamında mutlu olmanı dilerim öncelikle... senin utanmanı gerektirecek bir durum yokmuş aslına ama çocuk - insan psikolojisi işte.Namusuyla-alın teriyle anne-babanın hayatını kazandığı için gurur duymalısın.Bu ülkede nice gayrımeşru yollardan haram, hile, çalıp çırpmayla para kazanan insanlar utanmalı ; sen ve ailen değil.
 
hayırlısı canım inşallah tez zamanda emeklı olur baban ben ust kattakı kadından nefret ederdım boklu bezlerını poşete koyardı oda hep akardı akşam çöp vaktı ya annemle çöp alırken bır bakardık onun çöpü gene akmış bildiğin pislik çöpü atardık bırde sılerdık oraları o kadar üzülürdüm ki niye böyle yapılıyorlar anne diye sorardım anneme annemde hıç ses çıkarmazdı kötü bir laf gelirde atarlar diye :( çok zor gerçeketn zor mılletın agız kokusunu çekmek:5:

Neler nelere şahit olunuyor.Mesajınızı okuyunca böyle beynimden bir sürü anı geçti...

 
Konu ile alakası var mı yok mu bilemem ama şu an paylaşmak istedim..
Üniversiteyi ilk bitirdiğim yıllarda bir erkek arkadaşım vardı...Buluşacağımız günlerden biriydi..O sırada çok ta şık giyimli olmayan bir adamla muhabbet ettiğini gördüm,yanlarına gittim..Arkadaşım kızardı ,bozardı..Anlam veremedim tabi...Adam gittikten sonra söyledi..Adamın kılık kıyafeti pek iyi değilmiş ya,ya bu durum benim hoşuma gitmeseymiş,aslında kendisi de konuşmayacakmış ta mecbur kalmışmış...Hey Allahım dedim...Ne zaman insanları kılık kıyafetiyle değerlendirip değer verdim ki....Eh erkek arkadaşımın karakterindeki bu noktayı da bu durumla öğrenmiş oldum...Soğuma nedenlerimden biriydi...( O adamla konuştuğu için değil,bakış açısı yüzünden soğumuştum....Adamın kişiliğine değil ,kılık kıyafetine bakarak karar veren bir insanla ileriye yönelik gelecek düşünmem mümkün olamazdı..Ben bir gün iyi giyinmesem hakkımda neler düşünecekti kimbilir...Çünkü ilerde kimin ne olacağı belli değil...Belki de o küçük gördüğü adamın üzerine giydiği kıyafetleri bile alamayacak,giyemeyecek durumda olacağız..Hayat bu,belli mi olur...)
 
Son düzenleme:
ben çocuklarımın kapıcının kendisi ya da bir aile ferdinle dalga geçtiğini,alay ettiğini duyacam ve hiç kılımı bile kıpırdatmicam öyle mi? onu zemin kata indirip bizzat özür diletmezsem namerdim!
bahsini ettiğiniz çocuklar suçlu değil,bunların anaları-babalarıdır asıl suçlu olan....kendi maddi olanağından daha aşağı olan birinle dalga geçmek,hor görmek ya da küçümsemek hangi kitapta yazar ya?bu nasıl bir insan ve bu insanın yetiştirdiği insandan nasıl bir hayır beklersiniz?yarınımızın garantisi var mı?kim bize yarın,hor gördüğümüz insandan daha aşağı olmayacağmızın garantisini verebilir?
bir insanı maddi imkanlarına göre değil,insanlığına göre ölçmek gerekir!çocuklarıma hep bunu aşıladım.....

Bana o mektubu yazdıklarında ağlayarak eve gelmiştim.Annem artık dayanamayarak kızlardan birinin babasıyla karşılaşınca ona vermiş.Çocuklarına çok kızmış.Babaları otoriter,anneleriyse ağzı bozuk biriydi.Diğer kızda üstümüzde oturuyor hemen.Sonra mektupla birde diğer kızın evine geldiler.Hemen hemen bağırış çağırışlar duyuluyor bizim evden.Kızlar nasıl çemkiriyorlar annelerine,nasıl...

Öylece kapandı gitti işte...
Bir daha yüzlerine bile bakmadım...

İlkokulda,ilk okuma yazmayı öğrendiğimde "kimse beni sevmiyor,ölmek istiyorum" diye bir kağıt yazıp,yastığımın altına koyduğumu hatırlıyorum.Çok üzülmüşlerdi annemle babam...
O zamandan eziklik hissetmeye başlamışım demek ki...
 
ben bunları yaşamanda kapıcı kızı olmanın bir parçası olduğunu sanmıyorum sonuçta aldığı maaş ve yaptığı iş ne kadar yaşadığın cevreden aşağıysa sen de hep geriden gidersin.ama benim bildiğim ve yakından tanıdığım kapıcı cocukları hiç bu kadar ezildiğini görmedim üstüne üstlük ben memur cocuğuyum biz kiradayken onların 2-3 tane evi vardı ve o kapıcı cocukları dediklerimiz okuyup adam olup millete faydalı hale geldiler.hiç de kapıcı cocuğu diye kendilerini aşağıya vermediler canım.
o nasıl ögretmenmişki aldığı maaşı sormuş ilginç bir eğitimciymiş.hani mesleği nedir diye sorduklarındada anlamsız gelirdiya bana sanırım o soranda bu soranlardan daha geriymiş.
şuanda ben de bir sitedeyim ve kapıcı dahi demiyorum apartman görevlisi ama ne zaman pasta,börek çörek yapsam hemen oğluşumla tabağa koyuyoruz götürüyoruz kızlarına .siparişlerimizde olur kendisi gitmezse eşi gider ve ben hiç bir zaman bunu onların bir görevi gibi görmem.şu an hamile olduğumu bildikleri için sipariş verdiğimide bilirler.bir o kadarda mahcup olurum.hakkını helala et derim.en çok sevdiğim onlar benim şu koskoca sitede.saçları beyazlaşmış ,yürüyücek hallleri kalmaya nbeyaz türklerin o havadaki burunları her zaman herkese kalkıktır canım.onların cocuklarınınkide kalkıktır.
ve bu kesim hiç bir zaman çalışmasada ,iş güç sahibi olmasada yaşam şekilleri hep aynıdır.en zengin semtte otururlar ,borç harç içinde yüzerler ama yaşadıkları o sıradanlıktan kurtulamazlar.
 
Son düzenleme:
Asıl ezikler ,başkasını ezmeye çalışanlardır.Bizim apratman görevlimizin eşini burda oturan jeepli ninjalara değişmem doğrusu.Onlara nasıl davrandıklarını gördükçe,duydukça nefret ettim buradakilerden.Maalesef parayla,pulla insan olamayanlar var.:24:
 
eftalya,bence artık bardağın dolu tarafını görmelisin......Yani aşmalısın artık bu geçmişteki üzüntüleri..Biliyorum kolay değil ama yapmalısın..... ..Vakti geldiğinde Allah nasib ederse evlenicek,çoluk çocuğa karışacaksın..İşte o zaman çocuklarını ona göre yetiştirirsin...Allah huzurlu sağlıklı günler göstersin...
 
Bana o mektubu yazdıklarında ağlayarak eve gelmiştim.Annem artık dayanamayarak kızlardan birinin babasıyla karşılaşınca ona vermiş.Çocuklarına çok kızmış.Babaları otoriter,anneleriyse ağzı bozuk biriydi.Diğer kızda üstümüzde oturuyor hemen.Sonra mektupla birde diğer kızın evine geldiler.Hemen hemen bağırış çağırışlar duyuluyor bizim evden.Kızlar nasıl çemkiriyorlar annelerine,nasıl...

Öylece kapandı gitti işte...
Bir daha yüzlerine bile bakmadım...

İlkokulda,ilk okuma yazmayı öğrendiğimde "kimse beni sevmiyor,ölmek istiyorum" diye bir kağıt yazıp,yastığımın altına koyduğumu hatırlıyorum.Çok üzülmüşlerdi annemle babam...
O zamandan eziklik hissetmeye başlamışım demek ki...
anneniz babanız yanlış birşey yapmadılar,onlar da herkes gibi ekmeklerini kazanma dertlerindeydiler.siz böyle üzülüp kahrolurken onlar kim bilir ne hale girmişlerdir...kim çocuğunun mutsuz olmasını ister ki?
çok zor bir çocukluk döneminiz geçmiş,dilerim bundan sonraki hayatınızda herşey gönlünüze göre olur.
 
çok üzülüorum böyle şeyler okuyunca. ama anketler sonucunda zor durumda yetişmiş insanlar hırs yaparak kendilerini geliştirir ve çok iyi yerlere gelirlermiş. umarım zor durum yaşamış olanların hepsi iyi yerlere gelirler.:(((( çok zor durum hepsi ne diyeceğimi bilemiorum ben kimseyi aşağılamadım ve aşağılatmadım allaha şükürler olsun. ama kıyafet beğenmediğim, çok fazla oyuncakla oynayıp yetiştiğim, mezuniyet partimizi en iyi yerde olmasını istediğim, üniversitede boş yere harcadığım o paralar için şuan okadar pişmanlık yaşadımki kendimden utandım:(((
 
ben çocuklarımın kapıcının kendisi ya da bir aile ferdinle dalga geçtiğini,alay ettiğini duyacam ve hiç kılımı bile kıpırdatmicam öyle mi? onu zemin kata indirip bizzat özür diletmezsem namerdim!
bahsini ettiğiniz çocuklar suçlu değil,bunların anaları-babalarıdır asıl suçlu olan....kendi maddi olanağından daha aşağı olan birinle dalga geçmek,hor görmek ya da küçümsemek hangi kitapta yazar ya?bu nasıl bir insan ve bu insanın yetiştirdiği insandan nasıl bir hayır beklersiniz?yarınımızın garantisi var mı?kim bize yarın,hor gördüğümüz insandan daha aşağı olmayacağmızın garantisini verebilir?
bir insanı maddi imkanlarına göre değil,insanlığına göre ölçmek gerekir!çocuklarıma hep bunu aşıladım.....


aynen katılıyorum çocuklar nereden bilecek anne baba öğretmemişse .... böle ebeveynlerden yetişen nesilden ne bekleyebiliriz bilemiyorum malesef ve ne yazıkki çocuklarım bu tip insanlarla muhatap olmak zorunda kalacak diye çok korkuyorumm...

oğlumun sınıfında durumu çok iyi olmayan bir arkadaşı var benimki bunu farketmiş ona boya kalemi almak istediğini söyledi .. bende bunu düşündüğü için çok sevindiğimi ama bunu onu kırmadan nasıl verebileceğimizin yollarını aramamız gerektiğini çünkü parası olmadığından alamadığı için üzülebileceğini anlattım sonra sınıfta çekiliş yapılmıştı ve benim temiz kalpli oğluma bu arkadaşı çıkmış hep beraber çok sevindik hem onu kırmadan hediyemizi verdik hemde benim oğlum çok mutlu oldu...:62:
 
Sağolun arkadaşlar.Bir taraftan da bu konuyu açarken farkındalıkları artırmaya dikkat çekmek istedim.Kapıcı deyip geçilen kişilerin çektikleri sıkıntıları dile getirmek...

Bizim evin ilk halini hatırlıyorum.Salon denen yer ancak bir koltuk,bir masanın zor sığdığı bir yerdi.Apartmanda Pepsi,Tamek,Fruko,Yedigün ve bir yemek fabrikasının sahibi oturuyordu.Artık nasıl gördüyse görmüş,hemen şikayet etmiş yöneticilere o evin hali ne,kim yaşıyor orda diye,ve öylelikle hemen yan tarafımızda bulunan sığnaktan biraz daha katılıp genişletilmiş salonumuz.

Şu yaşıma geldim,hala aynı apartmanda oturanlardan çoğu bir kere kapıyı çalıp girmemiştir evimize...

Şimdi ise kuzenimin eşi kargoda çalışıyordu,kapıcılık işi bulmuş,gitmiş görüşmüş,kuzenim sızlanıp duruyordu ne yapacağız oralarda diye.Az çok bizi de gördüğü için.
Evin diğer dairelerden hiç bir farkı yok,kocaman bir yer.Eşyalarının hepsi ilk gittiğinde salonunun ancak yarısını doldururdu.Apartmanlarından hoşgeldine gelmeyen kalmadı,evide artık doldu taşıyor.Hiç sıkıntı çekmedi.İnsanlarıda gerçekten İNSAN.Birşey isteyecekleri zaman rica ederek isterler...

İşte,kesime göre değişiyor...
 
çok üzülüorum böyle şeyler okuyunca. ama anketler sonucunda zor durumda yetişmiş insanlar hırs yaparak kendilerini geliştirir ve çok iyi yerlere gelirlermiş. umarım zor durum yaşamış olanların hepsi iyi yerlere gelirler.:(((( çok zor durum hepsi ne diyeceğimi bilemiorum ben kimseyi aşağılamadım ve aşağılatmadım allaha şükürler olsun. ama kıyafet beğenmediğim, çok fazla oyuncakla oynayıp yetiştiğim, mezuniyet partimizi en iyi yerde olmasını istediğim, üniversitede boş yere harcadığım o paralar için şuan okadar pişmanlık yaşadımki kendimden utandım:(((

Herkes illa ki kendi bütçesine göre yaşamını sürdürecek,sürdürür.Onlara hiç bir zaman kızgınlıkla,kıskançlıkla (illa ki yerinde olma hayalleri kurmuşuzdur ama zarar verecek şekilde değil) bakmadım.Ama önemli olan bunun yanında insan olabilmektir.Aşağılamamak/küçük düşürecek söylemlerde bulunmamak gibi...
 
Back
X