Malum dizi var ya hani,işte o diziyle ilgili yorumları okurken bazı düşünmeden yazılan yorumların ardından,bir kapıcı kızı olarak böyle bir başlıkta kapıcı kızı olmak nasıl bir duygu anlatmak istedim... (Biraz uzun olacak ama)
(Bu sadece benimle ilgili olan hikayedir,lütfen üzerinize alınmayın!)
1-0 geride başlarsınız bir kere hayata.Onlar güzel oyuncaklarla oynarken,onlara imrenerek bakar,evdeki tabak çanakla oynarsınız ancak.Onlar yeni oyuncaklar aldıkça sizede eski,modası geçmiş oyuncaklar gelir.
Hepsinin ayrı odaları vardır,kendilerine göre düzenlenmiş,oyuncaklarla donatılmış.Hep onlara gitmek ister,evinize dönmek istemezsiniz.Düşünürsünüz,benim odam olunca bende şöyle yapacağım,böyle yapacağım diye.
Her ne kadar henüz kapıcı olduğunuzu bilmesenizde apartmanınızdaki zenginler sizi aşağılar/küçümser gibi davranırlar.
İlkokulda da bunun etkisinde kalarak belki,çekimser,utangaç olursunuz…
Ortaokula geçtik;
İlk defa çıkma teklifi alırsınız ancak daha çıkmak nedir bilmezsiniz,birçok kişidende çıkma teklifi almaya başlar,korkudan/çekingenlikten kabul edemezsiniz.
Bununla birlikte sizin dışarıda oynadığınız arkadaşlarınız da hemen hemen aynı yaşlarda olan apartmanda ki kızlardır.1 gün iyiyseniz,2. Gün seninle muhatap olamayız,sen kapıcı çocuğusun diyenlerdir.
Bir gün de bir mektup yazıp,sizi iyice küçümseyip,üstüne basa basa tekrar kapıcı kızı olduğunuzu hatırlatanlardır.
Burdan alt yapı oluşmaya başlar,sizi ezik durumuna düşürür,havalı havalı oynarlar kendi aralarında…
Babanız evde yoksa servise çıkar,utana sıkıla istedikleri bir şey olup olmadığını sorarsınız birde.Zile basıp girişten bas bas babanızın adını söyleyerek bağıranlara,babam evde yok deseniz de,o zaman sen gel yardım et poşetlere diyenlerde vardır.Çocuk halinizle,kendi evinize taşıttırılmamış poşetler,kapıcı olduğunuz için size taşıttırılabilir…
En son orta sondayken bir çıktığınız olur, ancak masumca el ele tutuşmaktan bile çekinirsiniz.Derken yıl sonu gelir,mezuniyet telaşı başlar.Herkes fikir beyan eder,şurada olsun,burada olsun diye.Çıktığınız çocukla da aynı sınıftasınızdır.Çıktığınız çocuğun en yakın arkadaşı 5 yıldızlı bir otelde olmasını ister bu mezuniyetin ve herkeste kabul etmeye meyillidir.Derken sınıf öğretmeni gelir sinirle,bunu söyleyen çocuğa kızgındır.Der ki;
Eftelya! Ayağa kalk!
Korkuyla ne olduğunu bilmeden ayağa kalkar ve öğretmenin size neden kızgın olduğunu açıklamasını beklersiniz.
Der ki;
Baban ne kadar maaş alıyor kızım?
İşte,sınıfın ortasında rezil olmak bu dur diye düşünür,bir taraftan da korkuyla sorduğu sorunun cevabını verirsiniz.
"İşte çocuklar,herkes zengin değil sizin kadar" diyerek 5 yıldızlı otelde mezuniyet yapmak isteyen çocuğa bakarak konuşur.Bu durumda olan arkadaşlarınızda var der.
Tabii o zaman rezil olduğunuzu düşünürsünüz.Daha çocukluk ya…
Teneffüs zilinin çalmasıyla tuvalete ağlaya ağlaya koşmanız bir olur.Ve ders zilinin çalmasına kadar tuvaletten çıkmazsınız.Düştüğünüz durum sanki dünyanın sonu gelmiş gibidir.En başta da çıktığınız çocuğa rezil olmuşsunuzdur ama o sizi tuvalet kapısında beklemektedir.Hiçte düşündüğünüz gibi tepki vermeyecektir oysa…
...
Anlamamışsın...
