Haklısınız,evet şükürler olsun ki ailemiz sevdiklerimiz iyi ve güvendeler.Bu en büyük şansımız ama nereden bakarsak bakalım zor işte şu kapalı kalma süreci.Rahatız evet ama bunalmak da gayet normal.
Aynen öyle,çünkü süreç gittikçe uzuyor (şu şartlar altında uzamalı da) herkes üstüne düşeni yapmalı.Ben once kendi sagligimi sonra da insani duygularla (vicdan) diger insanlarin sagligini dusunup disari cok zorunlu kalmadikca cikmiyorum hatta haftada sadece 1 kere disari cikiyorum onda da ise gidip alisverisimi yapip eve donuyorum. Calisanlar malesef disari cikmak zorunda kaliyorlar. Ama insanlar binbir bahane uydurup sokaklardalar... Ha birde sen dikkat ediyorsun diye laf yiyorsun,suclu oluyorsu, dalga geciliyor.
Ozellikle “O kadar korkma canim” diyenlerin akil tutulmasi yasadiklarini dusunuyorum.
Nasil gecirecegimi bilsem korkmam ama malesef bilmiyorum... ister ciksinlar ister cikmasinlar. Vicdanlari rahatsa sorun yok herkes kendinden sorumludur.
Ozgurluk benim ozgurlugu ihlal etmedigin kadar senin de ozgurlugundur. Tedbirli olursalar,salgini yaymazlarsa istedikleri yerde gezsinler. Yeter ki benim disari cikma ozgurlugumu daha da uzun sure engellemesinler ve bir an once ozgurce sokaklarda eskisi gibi dolasayim.
Aynen öyle,evet sevdiklerimizin yanımızda olması en büyük şans ama şu kapalı kalma durumu da insanı bunaltıyor.Rahatız ama bir yerden sonra sıkıyor.
Geçmiş olsun,biliyorum sizinki daha zor
Evet doğru ama insan okuluna gitmeyi arkadaşlarıyla bir şeyler paylaşmayı hep aynı ortamdan uzaklaşmayı da istiyor.Biliyorum bizimki asla o saydığınız sorunlar kadar büyük değil tabii.
Yaa öyle demeyin evet sevdiklerimiz yanımızda ve sağlıklı bu en büyük şansımız ama cidden karantina süreci her şekilde zor.
Bence de,ama yine de dayanmamız lazım kendimiz için sevdiklerimiz için ve diğer insanlar için.
Okul,arkadaşlar,sorunlarınızı paylaşıp stres atabileceğimiz ortamlar..
bence yat kalk dua et ben ailemi 1 sene göremedim yazlıga gitmişlerdi sora corona patladi bidaha dönmediler.. marttan beri eşimle evden calısıyoruz..ben agustosda hamile kaldim... zatn marttan beri kimseyle dogru düzgün görüşmemiştik arada bi iki kaynvalderi görmüştm hamile kalinca üc ay da düşük riskim olunca kimseyle görüşmedim 4 ay tuvalet dışında kalkmadim yerimden daha yeni ayaklandim ve geçen gün aylar sora kaynvaldeleri gördüm bir sene sora dışarida ailemle kapıdan görüştük 10 dk onlarda coronayi yeni atlatmişti.. eve okadr cok kapandimki yakında dışari cikma fobim oluşur diye korkuyorum o sebeple yürüyüşe baslamak istedim ama haftasonu yasaklari geldi .. hafta ici iş geç bitiyor sora yine yasaklar geliyor
Çok rahatsın valla bak.
Ne garip bende yalnız olmaktan bunaldm en iyisi yaşadığımiza şükretmek evdeyz ve okdr şanslısın ki ailende evdeymis virüs bulastirck pek kimse de kalmyr benim eşim hastanede calsyr sürekli nöbeti var eve gelince de uyuyor dinlenyr virüs taşıyor diye sürekli tedirginlik aylardır hastalandık mi diye düşünüyoruz
