- 8 Şubat 2019
- 148
- 167
- 53
- 35
- Konu Sahibi Miliemilie
- #21
Teşekkür ederimUmarım gönlünüzce olur her şey Duygusal anlamda tamam deyip mantığınızın da kabul ettiği birileri çıkar mutlaka karşınızaYalnız olmayı seçmediğiniz müddetçe
Umarım
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Karantinayi yalniz gecirmek
- Konu Sahibi Miliemilie
- Başlangıç Tarihi
Umarım
- 3 Temmuz 2010
- 11.071
- 11.546
- 498
- Konu Sahibi Miliemilie
- #22
evet mesela a tipi cezaevi: aile evi
- 8 Şubat 2019
- 148
- 167
- 53
- 35
- Konu Sahibi Miliemilie
- #23
Yok hiç o kafada olmadım zaten. Evleneyim de kim olursa olsun demedim, demem de inşallah.
- 14 Nisan 2019
- 1.734
- 7.244
- 158
- Konu Sahibi Miliemilie
- #24
Ben evde vakit geçirmeyi seven bir insanım. Başlarda pandemi nedeniyle evde olmak çok iyi geldi. Yoğun iş hayatından sıkılmıştım. Kitap okumanin film izlemenin hayalini kuruyordum. Evde mutlaka yapacak birşeyler buluyordum. E bir yere kadar. Sonra sıkılmaya başladım. Ailemin yanına geldim. Ilk hafta iyi yapmışım dedim, ikinci hafta ondan da sıkıldım. Erkek arkadaşım var, ondan da sıkıldım. Çünkü herkes ruh sıkıcı bu aralar (bana göre). Çevremdeki herkesin enerjisi düşük ve telefona bağımlı yaşıyor. Umarim bu günleri sağlıklı bir şekilde atlatırız. Size de sabır diliyorum
- 25 Ağustos 2018
- 6.225
- 11.723
- 178
- Konu Sahibi Miliemilie
- #25
- 3 Mart 2017
- 1.488
- 3.537
- 133
- 28
- Konu Sahibi Miliemilie
- #26
Çok zor olmalı. Benim etrafımda insanlar olduğu halde bitmiş durumdayım. Yalnız olsam sanırım çıldırırdım.
- 10 Temmuz 2018
- 2.878
- 2.450
- 63
- 29
- Konu Sahibi Miliemilie
- #27
Karantina kalmadı ki. Herkes dışarıda. Bütün iş yerleri açık. Siz nerede çalışıyorsunuz ki hala başlamadı ?
- Konu Sahibi Miliemilie
- #28
Ayni durumdan muzdaribim. Artik tadi kacti, yapacak birsey bulamamaya basladim. Disari da cikamiyorum riskli grupta oldugum icin. Bari toplumda bagisiklik olussa da duzelse diyorum. Boyle nasil devam edilir ki?
- Konu Sahibi Miliemilie
- #29
Herkes disarda degil. Calisanlar zaten basindan beri ise gidiyorlardi. O disarda hic birsey yokmus gibi gezip tozan kesim, bilincsiz, umursamaz takilanlar. Yalniz yasayanlara sozum yok. Sonucta kimsenin vebalini almiyorlar. Ayrica o bilincsiz sahislar yuzunden biz evdeyiz.
- 25 Aralık 2007
- 2.184
- 8.425
- 683
- Konu Sahibi Miliemilie
- #30
Karantina diye bir şey kalmadı. Evde kalıp izole olmaya devam edersiniz bu kişisel tercihtir ki işimi evden yaptığım için ben de bu gruptayım hala ne avm ne de cafeye gidiyorum ben kendim icin karantinadayım demiyorum, hatta eşim ise gittiği için izoleyiz bile diyemiyorum. Normalleşemedim diyorum. Ayrıca tüm çalışanlar başından beri işe gitmiyorlardı. Ya bir süreliğine durmuştu her şey ya da kısa çalışma sistemiyle dönüşümlü gidiliyordu pek çok yerde. 1 Haziran itibariyle kamu dahil tam çalışma sistemine geçildi, cevap yazdığınız kişi buna istinaden yazmış. Hala başlamayan işi ben de merak ettim, çok da şanslısınız keşke eşim de o işte çalışsaydı.
- 12 Ocak 2010
- 16.669
- En iyi cevaplar
- 1
- 25.045
- 1.123
- Konu Sahibi Miliemilie
- #31
kız biz işe başlayalı çok oldu 
- Konu Sahibi Miliemilie
- #32
Kronik hastaligi olan raporlu kamu calisanlari halen isbasi yapmadi. Beklemedeyiz. Ayrica basindan beri karantinada olmayan isyerleri (eczane, medikal urun satis yerleri, lojistik, nakliye isleri, gida firmalari vs.) var. Benim disari cikmama durumum kisisel tercihim degil, boylece evde oturmak hic degil, dogru durust korunmayan, duyarsiz insanlarin cogunluk oldugu 1 ulkede, sosyal yasam hakkimin elimden alinmasi icerledigim.
- 4 Ekim 2012
- 16.758
- 33.187
- 798
- Konu Sahibi Miliemilie
- #33
Evde yalnız olsaydım ben bu süreçte kilo verir , kendime bakımlar yapardım, çiçek yetiştirmeye çalışırdım, film izleyip kitap okurdum, başlangıç seviyesinde yoga ve pilates öğrenirdim. Kendine yatırım için çok doğru zamandı, evde yalnız olamayanlar yararlanamadı kıymetini bilin
- 25 Aralık 2007
- 2.184
- 8.425
- 683
- Konu Sahibi Miliemilie
- #34
Hak veriyorum size elbette. Ben 60 yaşındaki annemi hala markete çıkarmıyorum, çıkarsa sabah erken saatte o da her zaman değil. Kendim de hala haftada bir markete çıkıyorum çünkü her seferinde illa ki kurallara uymayan birilerini görüp sinir küpü oluyorum.
Bizim insanımız böyle çünkü, normallesiyoruz vaka sayıları düşüyor, virüs mutasyona uğruyor öldürücülük düştü derseniz komple bırakır tedbiri. 700leri gören vaka sayısı iki katına çıktığı hızda düşemiyor. Avmye gideceğim riskli olsa açılmazdı diyeni ben kulağımla duydum.
Pek çok yerden kastım bu saydıklarınızın dışı elbette. Zaten onlar canları ortada çalıştı diyeceğim hiçbir şey yok.
Kamuda tanıdığım çoğu kronik hasta bile e nabizda gözükmüyor muhabbeti yüzünden iş başı yapmak zorunda kaldı amirlerin inisiyatif tanımaması ile maalesef. Ben eşimi her gün korka korka işe yolluyorum ki işi ciddiye alan biri, dikkat ediyor. Aynı mahallede olduğum anneme hala sarılmadım, sosyal mesafeyi aşmıyoruz. Evinde tek başına geçirdi bu süreci onu düşündükçe kahroluyorum keşke ben de annemle gecirseydim bu karantinayı o zaman birbirimizden emin olur sarılırdım derken buluyorum kendimi. Aileyle karantina geçirmekten memnun olmayanların aksine. Arkadaşlarımla bir arada olmayı, dışarıda bir şeyler yemeyi, tatile gitmeyi ben de çok özledim ama bu riskleri düşününce inanın içimden gelmiyor ev bile tam güvenli değilken sıkılmıyorum. Sıkılmayı lüks buluyorum.
- 12 Mayıs 2014
- 6.177
- 3.525
- 198
- Konu Sahibi Miliemilie
- #35
evinizde bi kedi olsa belki iyi gelebilir ben çok isterdim çünkü..
- 6 Ekim 2016
- 660
- 959
- 103
- Konu Sahibi Miliemilie
- #36
Tam ben de böyle bir konu açacaktım baktım ki siz açmışsınız. Benim durumum biraz daha farklı gerçi. 2 çocuklu yalnız bir anneyim.
Başlarda bana ilaç gibi gelmişti evde olmak. Çok yorulmuştum çünkü her şeye bir başıma yetmeye çalışmaktan. şimdi mesaiye gitmeye başladım çocuklarım yanımda.işyerim rahat çocuklarımı götürmek de zorundayım bırakacağım bir yer yok.
Ancak yine depresif hallerim coştu. Daha varoluşsal konulara döndüm.
Yalnız değilim, çocuklarım var şükürler olsun ama insan yine de bir yerden sonra yalnızlık ve amaçsızlık hissine kapılıyor. Hayat mı boş ben mi depresyonun dibine vurdum bilmiyorum. Zevk vermiyor hiçbir şey. Kitap okuyorum, netten birşeyler izliyoruz, çocuklarımla ilgileniyorum. Ama gelgelelim o mutsuzluk yakamı bırakmıyor.
Çevreme bakıyorum insanlar rol mü yapıyor yada fazla sorgulamadan mı yaşıyor bilemiyorum.
Şükredecek çok şeyim var amenna. Ama ne istiyorum bilmiyorum. İçim bir enkaz.
Başlarda bana ilaç gibi gelmişti evde olmak. Çok yorulmuştum çünkü her şeye bir başıma yetmeye çalışmaktan. şimdi mesaiye gitmeye başladım çocuklarım yanımda.işyerim rahat çocuklarımı götürmek de zorundayım bırakacağım bir yer yok.
Ancak yine depresif hallerim coştu. Daha varoluşsal konulara döndüm.
Yalnız değilim, çocuklarım var şükürler olsun ama insan yine de bir yerden sonra yalnızlık ve amaçsızlık hissine kapılıyor. Hayat mı boş ben mi depresyonun dibine vurdum bilmiyorum. Zevk vermiyor hiçbir şey. Kitap okuyorum, netten birşeyler izliyoruz, çocuklarımla ilgileniyorum. Ama gelgelelim o mutsuzluk yakamı bırakmıyor.
Çevreme bakıyorum insanlar rol mü yapıyor yada fazla sorgulamadan mı yaşıyor bilemiyorum.
Şükredecek çok şeyim var amenna. Ama ne istiyorum bilmiyorum. İçim bir enkaz.
- 21 Ekim 2019
- 153
- 467
- 18
- 37
- Konu Sahibi Miliemilie
- #37
Evli arkadaşlarıyla görüşmeyen bekarları anlamıyorum anlamayacağım. Evlenince vebalı falan mı oluyor insan? Ya da sürekli kocasıyla cinsel hayatından bahsedeceğinden falan mı korkuyorsunuz? İnsanları dil din ırk evli bekar vs diye ayırt etmemeyi öğrenirseniz artık yalnız kalmazsınız diye düşünüyorum. Ben evliyim bekar arkadaşlarımla görüşüyorum görüşmek isteyenlerle tabiki. Bekarken de evlilerle görüşürdüm
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.171
- 798
- Konu Sahibi Miliemilie
- #38
aslinda bu surecte hepimiz degisik bir deneyim yasadik, yasiyoruz, bence bunu degerlendirmek gerekiyor.
Hani illa bir seyler yapilsin anlaminda demiyorum, farkindalik acisindan, ne istiyorsun, ne isterdin su surecte, hayatindan secimlerinden mutlu musun,...
biz de tam tersi kalabaligiz, 2 cocuk var.
Normalde cocuklar okula gidiyorlar ve haftasonu da genelde bir planimiz oluyor.
Bu surecte gorduk cocuklar bizi ozlemisler gercekten de, oraya buraya kosturmadan evde sikilmayi ozlemisler resmen.
Bizim icin degisik bir deneyim oldu o sebeple.
Gelecek icin buradan ogrendigimizi unutmadan ilerleriz diye umuyorum.
Hani illa bir seyler yapilsin anlaminda demiyorum, farkindalik acisindan, ne istiyorsun, ne isterdin su surecte, hayatindan secimlerinden mutlu musun,...
biz de tam tersi kalabaligiz, 2 cocuk var.
Normalde cocuklar okula gidiyorlar ve haftasonu da genelde bir planimiz oluyor.
Bu surecte gorduk cocuklar bizi ozlemisler gercekten de, oraya buraya kosturmadan evde sikilmayi ozlemisler resmen.
Bizim icin degisik bir deneyim oldu o sebeple.
Gelecek icin buradan ogrendigimizi unutmadan ilerleriz diye umuyorum.
- 25 Haziran 2020
- 40
- 92
- 3
- 49
- Konu Sahibi Miliemilie
- #39
Aynıyız... Erkek arkadaşımı en iyi ihtimal Ekim'de göreceğim ve nasıl denk geldiyse dört aydır görmüyorumYapılacak her şeyi tükettim ben de. Şimdi de ukulele almaya karar verdim youtube videolarıyla öğrenmeye çalışacağım
Oturduğum şehirde hiç arkadaşım yok evden başka bir yere gitmiyorum. Cidden aklımı kaybetmeme çok az kaldı, hiç sabrım kalmadı yani. Sizden tek farkım erkek arkadaşım var. 4 aydır görmüyorum en iyi ihtimalle Ekim'de görücem. Ondan uzak olmak beni daha kötü etkiledi. Özlem bu zor durumun üstüne eklenince tukendigimi hissediyorum. Onu ne zaman gorecegim belli değil artık sabredemiyorum.
İlişkinizin olmaması bu açıdan iyi olmuş diyebilirim. Olsaydı ve uzakta olsaydınız katlanmak çok zor olurdu.
Tam hislerime tercüman olmuşsun valla....
- Konu Sahibi Miliemilie
- #40
Yalnızlığa aşık biri olarak ben bile eehhhh! dediysem...
Şehir değiştirdik biz de, hayalime kavuştum atandım ama çalışmayı çok özledim, okulların açılması bile muamma şu an.. Onlarca kitap bitti, bir o kadar da dizi.. Tüm arkadaşlarım İstanbul'da kaldı, Mart itibari ile eve kapandım ama arkadaşlarımla görüşme ihtimalimin olması bile rahatlatıyordu, şu an o ihtimal de yok, burda eşimden başka hiç kimsem yok. Eşim garibim de işe başladı burda, çok yoruluyor.. Haftanın 6 günü sabahtan akşama kadar evin içinde dolanıyorum deli danalar gibi.. Sıcakta hiçbir şey yapmak da gelmiyor içimden. Çalışmayı, ders anlatmayı,sosyalleşmeyi çok özledim. Ailemi çok özledim, rüyamda görüyorum her gece baba evimi.. Eşimden başka insan görmüyorum. Umarım feraha çıkarız..
Bu arada kendinizi algılayış biçiminizi değiştirmeye çalışın, ilgi çekici biri olmadığınızı düşünüyormuşsunuz, neye göre kime göre?
Şehir değiştirdik biz de, hayalime kavuştum atandım ama çalışmayı çok özledim, okulların açılması bile muamma şu an.. Onlarca kitap bitti, bir o kadar da dizi.. Tüm arkadaşlarım İstanbul'da kaldı, Mart itibari ile eve kapandım ama arkadaşlarımla görüşme ihtimalimin olması bile rahatlatıyordu, şu an o ihtimal de yok, burda eşimden başka hiç kimsem yok. Eşim garibim de işe başladı burda, çok yoruluyor.. Haftanın 6 günü sabahtan akşama kadar evin içinde dolanıyorum deli danalar gibi.. Sıcakta hiçbir şey yapmak da gelmiyor içimden. Çalışmayı, ders anlatmayı,sosyalleşmeyi çok özledim. Ailemi çok özledim, rüyamda görüyorum her gece baba evimi.. Eşimden başka insan görmüyorum. Umarım feraha çıkarız..
Bu arada kendinizi algılayış biçiminizi değiştirmeye çalışın, ilgi çekici biri olmadığınızı düşünüyormuşsunuz, neye göre kime göre?
Benzer Konular
