Kardeş Şart Değil

Kardeşi olup yalnızlık çeken de var kardeşi olmayıp kendisine arkadaşlarından bir aile kuran da. Benim de 3 kardeşim var. Tadını aldığım için bana büyük eksiklik gibi gelir onların yokluğu fikri. Ama çocuğunuz yaşamadığı bir duygunun eksikliğini hissetmeyecektir. İkinci çocuğu doğurabilirsiniz. Bin türlü ihtimal var. Engelli olur, erken yaşta ölebilir, miras yüzünden birbirlerine girebilirler...Kardeşi olsun yalnız kalmasın mantığını bu sebeple çok doğru görmüyorum. Ayrıca rızkı ile gelir denmiş Afrika'daki çocuklar, mülteci çocukları ve mahallemizdeki sokağımızdaki nice kendi çocuklarımız niye rızkıyla gelmemiş? Güzel bir gelecek sunabilirim diyorsanız düşünebilirsiniz.
 
Bundan korkuyorum ileride benden hesap sorarsa ve pişman olursam...
 
Bundan korkuyorum ileride benden hesap sorarsa ve pişman olursam...
Benim annemle babam ayrı.İkisi de kardeşine yazık olmaz mıydı kızım diyorlar bir şey diyemiyorum.Ama yine de üzgünüm.Annem kız kardeşleriyle dertleşiyor mesela.Babamla halam ediyle büdü gibi ayrılmıyorlarE ben de isterdim.Bilmiyorum bence bir daha düşünün
 
Gerek yok bence. Ortam cok kötü. Ben istemiyorum mesela hic. Hamilelik cok kötü ve sinir bozucu durumları olan Bir sey. Dogum da zor. Dikiş falan. Yani bunlar bir şekilde unutulabilir ama gerçekten yetememek diye bir sey var
Anneler diyor ki o benim evlâdım 2 si de evladım ayrım yapar mıyım hic falan
Ama evlada sor bakalim özellikle büyük olana. Neler neler söyler. Kardesim küçük diye onu ayırıyorlar kayiriyorlar vs
Bir de soyle bisey daha var sizin çocuğunuzu ne kadar sevdiğiniz hic önemli değil,önemli olan cocugunuzun sizi ne kadar sevdiği..
Ne kadar doğru değil mi?
Ve ben hic gormedim neredeyse 2 çocuğuna eşit davranan anne baba. Belki benim çevrem tuhaftir.
Yanlis anlamayın siz oyle yaparsınız demiyorum ama gerçekten yetişebilmek falan zor ya. Kardeş şart değil bence. Bir de küçük cocugun lafina bakıp ta cocuk yapılmaz.
 

Romantik mesajları ve rızkıyla gelircileri takmayın. Tek çocuğum, halimden çok memnunum hiç kardeş eksikliği hissetmediğim gibi tek olmak kendi kendime yetebilme güdümü de geliştirdi. Tek çocukla kalın derim naçizane.
 
Bi kardeşim var benden 7 yaş küçük. İyiki var. Annem babam ayrılınca zor zamanlar geçirdik küçücük kardeşime ben baktım ama en büyük dayanağım oldu. Şimdi 20 yaşında, rabbim kısmet ederse bebeğim olacak. Eşim ve benden sonraki en heyecanlı kişi, şimdiden teyzem teyzem diye karnımı seviyor. Manevi desteği kendimi daha güçlü hissettiriyor. Eşimin de bi kardeşi var, eşime zarardan başka sağladığı bişey olmamıştır. Kardeşlik bağları yok, hiç bi kötü gününde destek olduğu yok, maddi olarak sömürüsü çok çok fazla. Bebeğim tedaviyle oldu, Allahın izniyle kucağımıza almamıza az kaldı, tüp bebek bizi yıprattı eskiden iki çocuğum olsun isterdim, ama artık gerek gördüğümüz tedavi gerek hayat şartları beni 2 çocuk fikrinden uzaklaştırdı. Kardeşim ilerde evlendiğinde onun çocuğu olur kardeş gibi büyürler diye avutuyorum kendimi.
 
İki abim var biri elden daha uzak biri annem kadar yakın...Bence olması güzel birşey tabiki bilinçli olarak büyütülürse diğer türlü olmasın daha iyi yeri geliyor arkadaşla bağ kolay kesiliyor ama kardeş öyle değil hayırlısı olsun.
 
Bu devirde bir cocuk bile tartismali, iki üç cocuk yapmak icin yurek yemis olmak lazım.
Bireysel olarak maddi durumu iyi olanlar icin bile, ekonomik krizle birlikte her an batış soz konusu, eğitim sistemi çöktü, saglik malum, kuresel isinma, salgin hastaliklar, ahlaki çöküş pik yapmis, ekonomi batık, şu ortamda sirf cocugum kardes sevgisi tatsin diye cocuk yapilir mı?
Ben onceden Finlandiya da yasasaydim, aylik gelirim de bilmemnekadar olsaydi falan diyordum ama şu an dunyanin uzerinde tek bir yasanasi yer kaldigini düşünmüyorum.
 
Kesinlikle size katılıyorum. Ben aileme karşı hep anlayışlı ve idare etsinler aman sıkılmasınlar diye bir sürü imkanımdan taviz verdim. Ama kardeşim kan emici sülük gibi maddi manevi hem beni hem onları sömürdü ve sömürmeye devam ediyor. Hala onun yüzünden sahip olamadığım şeylere içerliyorum 33 yaşındayım ve artık görüşmüyorum onla... çünkü hala kötü kalpli bir sülük
 
Biz 6 kardeşiz.
Küçüklüğümden beri hep paylaşmak zorunda olmak, evin kalabalığı, gürültüsü, bitmek bilmeyen kavgaları ve küslükleri yüzünden bu durumdan nefret ederdim.
Ama kardeşi olmayan arkadaşlarım ise benim çok şanslı oldugumu düşünür hep bize gelmek isterlerdi :)
Büyüdükçe kardeşin önemli bir şey olduğunu anladım. Tartisiriz ama birbirimizi küsken de düşünürüz. Yesek doyamayız ama yedirmeyiz.
Yardıma ihtiyacım olsa neleri var neleri yok yoluma sererler.
Çok kardeş olmanın yorucu yanları çok ama artıları da var.
Tadında bırakıp 2 tane yapmak lazım bence
 
Tek cocuk mu kardes mi o karar size kalmis.
Biz 4kardesiz ve iyiki varlar diyorum. En Kucugumuz ile aramda 15yas var. Biz 3buyuk kucukken iken cok guzel bir cocukluk gecirdik. Evin Kucugu ise tek cocuk gibi buyudu.
2 cocugum var benimde. Ve onlari izleyince iyiki kardesim var dediklerine eminim.
 
eger kardesler bırbırıne hayırlıysa guzel yoksa düsmanın dusmanına yapmadıgını yapıyor bazı kardesler
mesela benım abım benden 5 yas buyuk senelerdır gorusmuyorum hakkımı da helal etmıyorum ne ölüme ne dirime. cok zararını gordum maddı manevı

herkes ıster ıyı bır kardesı olsun candan olsun ama bakalım bırbırlerıne ıyı gelecekler mı sartlarını ıkısıne de yetecek mı ölümlü dunya kaza bela var allah korusun arkamızda bıraktıklarımızı da dusunmek lazım bılerek dunyaya getırdıgımız can oldukları ıcın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…