- 16 Temmuz 2010
- 19.693
- 55.176
- 798
- Konu Sahibi Belgisizamir
-
- #61
Benim kızımda tek kalacak sanırım. Umarım oda sizin gibi düşünür büyüyünce. Bize kızmaz.
Benim kızımda tek kalacak sanırım. Umarım oda sizin gibi düşünür büyüyünce. Bize kızmaz.23 yaşındayım tek çocuğum ve kardeşim olmadığı için mutluyum evin tek çocuğu olmak şımartılmak daha çok hoşuma gidiyor, kardeş eksikliği duygusu yaşamıyorum birbirinden güzel 4 tane kızlı erkekli kuzenlerim var en küçüğü 1 yaşında bebek, en büyüğü benden 3 yaş küçük. Annem zaten ablam gibi. Kardeşlik duygusunu onlarla tamamlıyorum ben de
Cevabı vermişsiniz aslında yazınızda. Sizinde kardeşiniz var ama olmasada eksikliğini hissetmem demeniz özetliyor. Bende tek çocuğum zaten hiç olmayan birseyin eksikliğini hissetmen mümkün olmuyor. Olupta hissedememek daha kötüBaşlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Tek çocuk annesi olarak, çocuk çok fazla ihtiyacını hissediyor. Küçükken değil, büyüdükçe. Şimdi 11 yaşında, pek çok duygudan ve oyundan eksik büyüdü. Kendi kardeşlerim olduğu İçin biliyorum. Yetişkin olduğunda kendi ayakları üzerinde duracağını farz etsek bile, eksik bir çocukluk geçiriyor.Cevapları böyle ummamistim açıkçası.
Bir çocuğu daha maddi anlamda buyutebilirim.
Manevi anlamda da kendimde o gücü hissediyorum. Ama geleceğe güvenmiyorum.
Birimiz annelerimizin zamanıyla günümüz şartlarını kiyaslayip daha iyi halde olduğumuzu iddia etmiş.
Değiliz
Asgari ücretle beş çocuk büyüdük
Simdi mümkün mü
Evimizi kendimiz yaptik
Simdi mümkün mü
Eğitim ve sağlık hakkında bu kadar uçurum yoktu
Simdi özele gitmezsek ne o zorlu sinavlardan geceriz ne sağlık buluruz
Eskiden sokakta oynardık okula yürüyerek giderdik
Simdi mumkun mü
Yediğimiz meyve sebze mis kokardı
Simdi bulmak mümkün mü
Dünya böyleyken çocuk düşünmek hele de birden fazla mumkun mü?
Keske çocuklarımıza huzurlu güvenli bir dünya birakabilsek
Kardeş candır.. Sizin yazınızı okudum ve kardeşlerimin olmadığını varsayarak bir baktım hayatıma... Bomboş geldi.. Hele ki ablam olmasa bilemiyorum düşünmek bile istemiyorum.. Bu hayatta hiçbirşeyin ortadan kaldıramayacağı tek şey kan bağıdır ben buna inanırım.. Eşim dediğin insanla bile arana soğukluk girer uzaklaşabilirsin ondan vazgeçebilirsin ama kardeş bambaşka ne olursa olsun birbirinizden vazgeçmez ve hep birbirinizin yanında olursunuz ben buna eminim.Kardeş bu hayata destekçi demek en yakın en güvenilir arkadaş demek.. Allah korusun bir hastalığa yakalansan ne bilim ilik gerekse böbrek gerekse.. Vs ilk arayacağım insan kardeş olur yanında ilk olacak kişi kardeş olur daha ötesi var mı yaa.. Ama sizi de anlıyorum çok çok zor bir çocuk bile zorken ikinciyi düşünmek sizi endişelendiriyor ama bilmiyorum ki çocuğunuz için iyisi mi olur?? Ben ilk bebeğime hamileyim çok sıkıntılar yaşadım zor hamilelik yaşadım ama sanırım bende çocuğuma kardeş yapma fikrşndeyim kendim düşününce kötü olduğum durumu çocuğuma yaşatamam sanırım.. Biraz büyütüp bir kardeş yaparım Allah verirse tabi.. Bir de benim bir arkadaşım var çok yakın arkadaşım tek çocuk ve annesini kaybetti çok zor zamanlar yaşadı ve bana evlendiğimde dedi ki eğer çocuk sahibi olmayı düşünüyorsan ona kardeş yaparsan yap. Ona kardeş yapmayacaksan hiç yapma eğer tek çocuk yapıp onu bu hayatta yalnız bırakırsan sana hakkım olsun dedi..Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Şu anki çocuğunuz kız çocuğu mu bilmiyorum ama benim 6 yaşında bi kızım var 6 aylıkta bi kardeşi var şuan kardeşini öyle çok seviyor ki sahipleniyor kardeşiyle ilgili hayaller kuruyor sanki kız çocukları bi kardeşi hak ediyor gibi daha bi anaç oldukları için her şeye rağmen bi kardeşi olmalı benceBaşlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Şu anki çocuğunuz kız çocuğu mu bilmiyorum ama benim 6 yaşında bi kızım var 6 aylıkta bi kardeşi var şuan kardeşini öyle çok seviyor ki sahipleniyor kardeşiyle ilgili hayaller kuruyor sanki kız çocukları bi kardeşi hak ediyor gibi daha bi anaç oldukları için her şeye rağmen bi kardeşi olmalı bence
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Bende kardeş düşünmüyor çocuğuma. Suçluluk hissi, kararsızlık, pişmanlık duymak istemiyorum daBaşlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Tek çoçuğum ve tek evladım var kardeş düşünmüyorum. Bu güne kadar hiçbirşeyin arkasına sığınmadım şükürler olsun. İstemiyorum, kaliteli yaşamı, gezmeyi, hayatı doya doya yaşamayı seviyorum ve kendimi yıpratmamak adına tek çoçukla kalacağım. Kendim tek çoçuk olduğum için herşeyi en iyi şekilde başarmayı bilirim. Çok kaliteli okullarda okudum ve eğitimim sayesinde çok güzel bir işim var bunun sayesinde çok güzel sağlam arkadaş ve dostlarım oldu. Hiçbir zaman yalnız kalacağım, aman tek başımayım demedim. Bu düşünceler ailede yetiştirme tarzında bitiyor biraz. Duygusal bakımında hiçbir eksikliğim yok çünkü herşeyi tek başına yapabilecek ve bunun bilince geleceğini hazırlayan bir insan kalkıp ne eşine ne başkasına minnet eder. Bu yüzden iyiki iyiki tekim.Bence kardeş onemli
Genelde 2.çocuk dusunmeyenler hep kotu örnekleri gosterip bunun arkasina sığınıyorlar
Bakamam deyip istemiyorsaniz sizin karariniz ben biyolojik bagi onemseyen bir bireyim
İstisnalar beni baglamaz
İnsan ayni kandan ayni ortak ailede buyuyorsa bence bagi farkli.hayat arkadaşından bile daha yakin olabiliyor çünkü ayni ailede buyumussun.acısıyla tatlisiyla...
3kiz kardeşiz biz.ben ortancayim.
Ozellikle kardesimle çok iyiyiz.iyiki var .olmasa yoklugunu hissederdim.
Tek çocuk standartlari yuksek olabilir yasamda madden olur ama manen eksiktir bence.hep yalniz kalma korkusu ile mücadele etmek zorunda.hasta olsa destek yok basina is gelse destek yok.
Dediigm gibi bence kanbagi ile kurulan kardeslik arkadasliktan veya sonradan kurulan her bagdan daha onemli
İyi de o çocuğun sahibi sen değilsin ki Allah aynı şeyler var olan evladın içinde geçerliCevapları böyle ummamistim açıkçası.
Bir çocuğu daha maddi anlamda buyutebilirim.
Manevi anlamda da kendimde o gücü hissediyorum. Ama geleceğe güvenmiyorum.
Birimiz annelerimizin zamanıyla günümüz şartlarını kiyaslayip daha iyi halde olduğumuzu iddia etmiş.
Değiliz
Asgari ücretle beş çocuk büyüdük
Simdi mümkün mü
Evimizi kendimiz yaptik
Simdi mümkün mü
Eğitim ve sağlık hakkında bu kadar uçurum yoktu
Simdi özele gitmezsek ne o zorlu sinavlardan geceriz ne sağlık buluruz
Eskiden sokakta oynardık okula yürüyerek giderdik
Simdi mumkun mü
Yediğimiz meyve sebze mis kokardı
Simdi bulmak mümkün mü
Dünya böyleyken çocuk düşünmek hele de birden fazla mumkun mü?
Keske çocuklarımıza huzurlu güvenli bir dünya birakabilsek
İki çocuk arası 16 yaş mı?Az önce kardeşimle telefonda konuştuk ..İyi ki varlar.
16 yaşında ki kardeş istemeyen oğlum, ara ara gelip 40 günlük olan kardeşinin ayaklarından,ellerinden öpüyor ..Tabi benim kalbim eriyor, göz yaşlarım pıt
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?