Kardeşim bana çok bağımlı ve kalbini kırmadan laf anlatamıyorum!!

niamh12 · Pazartesi 13:11

Kızlar merhaba

Kız kardeşimle aramda çok yaş farkı var (kendisi 19 yaşında ben 20lerimin sonundayım)

Kendisi çok ağır bir ergenlik geçirdi (lisede devamsızlıktan kalıp açığa geçme, kendini j*letleme, agresiflik, alkol sigara, küfürbazlık, antidepresanını fazla içip sonra korkup bize itiraf edip hastanelik olma vs). Evde oturuyor evde hiçbir iş yapmıyor. Asosyal yaşıtı arkadaşı yok. Arkadaş yapsa da garip tiplerle arkadaşlık yapıyor. Üni sınavı için ikinci kez mezuna kaldı ama dersleri çok kötü ve asla çalışmıyor. Şimdilerde mental olarak daha iyi tedavisi devam ediyor.

Ben yurtdışında yaşıyorum yeni nişanlandım ve evlilik yolunda ilerliyorum. Nişanlımla yaptığım her aktiviteyi inanılmaz kıskanıyor. Nişandan sonra tatile gittik Alaçatı’ya, ben de geliyim diyip durdu. Tabii ki hayır dedim.

Türkiye’ye zaten 6 ayda bir ya da senede bir geliyorum, arkadaşlarımı çok özlüyorum, ama her arkadaşımla dışarı çıkmak istediğimde ben de geliyim mi diyor. Güzellikle anlatmayı denedim çünkü psikolojisi pamuk ipliğine bağlı “arkadaşlarımı özlüyorum onlarla tek çıkmaya ihtiyacım oluyor konuşacak özel şeylerimiz oluyor seninle zaten vakit geçiriyoruz, ben geleibleceğin yere zaten seni çağırıyorum, seni çağırmadıysam sorma” dedim işe yaramadı. Sinirlenip “bana biraz alan ver” dedim yine işe yaramadı. Dün birlikte fotoğrafçılık kursuyla geziye gittik zorla beni de götürdü halbuki gidip kendisinin sosyalleşmesi lazım.

Valla kardeşim ama bu hayatsızlığı beni inanılmaz yoruyor. Ne zaman çıkıp eve gelsem surat beş karış asık. Annem de götür sanki ne olacak diyip duruyor da istemiyorum yani.

Kardeşimin psikolojik durumunu da göz önünde bulundurarak sizce bunu nasıl çözebilirim?

Aybalahanim · Pazartesi 13:15

Kardesiniz neden böyle oldu? Ailesel sorunları mi var ? Belli ki sevgiyi sadece sizden görmüş. Hep sizinle olmak istiyor.

niamh12 · Pazartesi 13:19

Aybalahanim .!.:
Kardesiniz neden böyle oldu? Ailesel sorunları mi var ? Belli ki sevgiyi sadece sizden görmüş. Hep sizinle olmak istiyor.

Bilmiyorum, ailesel sorunlar her ortalama türk ailesinde olduğu kadar var. Annem ve babamın ilişkisi toksik, evde küslük çok olurdu büyürken, annem her derdini bana anlatırdı beni çöplük olarak kullanırdı resmen bunun yanlış olduğunu bilmeden. Annem beni ben annemi büyüttüm.

Ama evde fiziksel şiddet hiç olmadı, aldatılma terk edilme vefat gibi büyük travmalar da olmadı. Ben gördüm ama kardeşim fakirlik görmedi. Ben bir şekilde büyüdüm gittim o ise farklı birine dönüştü ergenlikten sonra.. (depresyon ve cinsel kimlikle ilgili sorgulamalar vs)

opheliiaaa · Pazartesi 13:22

niamh12 .!.:
Valla kardeşim ama bu hayatsızlığı beni inanılmaz yoruyor. Ne zaman çıkıp eve gelsem surat beş karış asık. Annem de götür sanki ne olacak diyip duruyor da istemiyorum yani.

Ben anlamadım senede 1 kere geliyorsanız nasıl bu kadar sorun oluyor, yoruluyorsunuz? Daha 19 yaşında ağır psikolojik sorunları olan bir kardeşiniz var, anladığıma göre intihar girişimi var. Senede birkaç kez görebiliyorsanız biraz daha ılımlı yaklaşabilirsiniz. Çok abartı geldi bana. Gelme dersiniz biraz ısrar eder sonrs gelmez. Daha sonra dışarı çıkartırsınız. Bu kadar yorulacak ne var bunda

Fundamentals · Pazartesi 13:25

Cinsel kimlik bunalımı yaşıyorsa sorunları bundan kaynaklanıyor demekki.zor bir durum.Allah yardım etsin hepinize

niamh12 · Pazartesi 13:32

opheliiaaa .!.:
Ben anlamadım senede 1 kere geliyorsanız nasıl bu kadar sorun oluyor, yoruluyorsunuz? Daha 19 yaşında ağır psikolojik sorunları olan bir kardeşiniz var, anladığıma göre intihar girişimi var. Senede birkaç kez görebiliyorsanız biraz daha ılımlı yaklaşabilirsiniz. Çok abartı geldi bana. Gelme dersiniz biraz ısrar eder sonrs gelmez. Daha sonra dışarı çıkartırsınız. Bu kadar yorulacak ne var bunda

Benim mesaim sadece trye gelince mi başlıyor sanıyorsunuz? Ordayken bile her gün mesajlaşıyoruz şunu şöyle yap bunu böyle yap diye tavsiye vermekten dilimde tüy bitiyor. En ufak bi kavga, annem arar “kardeşin bunu bunu yaptı bi konuşsana benimle konuşmak istemiyor”

Ayrıca senede bir ya da iki kere gelip maksimum 2 hafta kalıyorum ve delirip mental breakdown yaşamasın evde diye iki kere hayır desem üçüncü de götürmek zorunda kalıyorum. Mesela bir gün sabah bi planım varsa ve çıktıysam akşam yorgunluktan ölüyorsam eve gelip dinlenmek yemek yemek ve annemlerle kahve içmek isterken gönlü olsun ve sabahki planımı sorun etmesin diye görev gibi bir kez de onu çıkarıyorum.

Zaten 2 hafta iznim varken sürekli bunun çetelesini tutmak zihnen çok yorucu. Neyin yorucu olduğuna siz karar vermeyeceksiniz.

Boleyn Kizi · Pazartesi 13:35

Size bağımlı olmak değil ki bu. Siz yurtdışında yaşıyorsanız zaten uzaksınız bu durumda size bağımlı olduğunu söyleyemeyiz. Sadece çok sıkılıyor gibi geldi bana kardeşiniz. Sorunları olabilir sizinle gelmek istemesini bu kadar abartmayın bence. Götürebildiginiz yerlere götürün.

Bazı alışkanlıklar edinmesine ön ayak olabilirsiniz.

Kitap okumak mesela ilgisini çekecek romanlar alıp verebilirsiniz.

El işi tarzı şeyler için bir bilenden yardım alabilirsiniz.

Güzel akıcı film ve dizi önerebilirsiniz.

Bu kadar ötekileştirmeyin çocuğu. Kız kıza buluşmalarinızda gelmesi kimseye zarar vermez. Tek başına takılmayı öğrenene kadar biraz tolerans gösterin.

Donya · Pazartesi 13:45

Ay biz de bacılarımla çok mıç mıçız. Kendi arkadaşlarımız da var. Sorunu olanla daha çok iletişim halindeyiz, sürekli mesaj arama vs yapıyoruz, ablam depresyondayken 7/24 görüntülü konuşuyorduk nerdeyse çünkü korkuları vardı, biz destek olduk. Çalışanlar mesai saati dışında ya da öğlen arasında yazıyor arıyor. Yani zaten yan yana değilsiniz. Aranızda pek yaş farkı da yok ki. Kendi ortamlarınıza biraz onu da sokarak belki hayatı öğrenmesini sağlarsınız. Bilmiyorum hepi topu 2 kardeşsiniz, ve zor zamanlar geçiriyor, bu kadar nasıl bunaldınız ki? Kardeş olunca insan için her şey duruyor bana göre.
Kendi sınırlarınıza da sahip çıkarak ona biraz daha zaman harcamalısınız bence. Ne bileyim Allah korusun intihar etse perperişan olursunuz..

burcus85 · Pazartesi 13:48

niamh12 .!.:
Kızlar merhaba

Kız kardeşimle aramda çok yaş farkı var (kendisi 19 yaşında ben 20lerimin sonundayım)

Kendisi çok ağır bir ergenlik geçirdi (lisede devamsızlıktan kalıp açığa geçme, kendini j*letleme, agresiflik, alkol sigara, küfürbazlık, antidepresanını fazla içip sonra korkup bize itiraf edip hastanelik olma vs). Evde oturuyor evde hiçbir iş yapmıyor. Asosyal yaşıtı arkadaşı yok. Arkadaş yapsa da garip tiplerle arkadaşlık yapıyor. Üni sınavı için ikinci kez mezuna kaldı ama dersleri çok kötü ve asla çalışmıyor. Şimdilerde mental olarak daha iyi tedavisi devam ediyor.

Ben yurtdışında yaşıyorum yeni nişanlandım ve evlilik yolunda ilerliyorum. Nişanlımla yaptığım her aktiviteyi inanılmaz kıskanıyor. Nişandan sonra tatile gittik Alaçatı’ya, ben de geliyim diyip durdu. Tabii ki hayır dedim.

Türkiye’ye zaten 6 ayda bir ya da senede bir geliyorum, arkadaşlarımı çok özlüyorum, ama her arkadaşımla dışarı çıkmak istediğimde ben de geliyim mi diyor. Güzellikle anlatmayı denedim çünkü psikolojisi pamuk ipliğine bağlı “arkadaşlarımı özlüyorum onlarla tek çıkmaya ihtiyacım oluyor konuşacak özel şeylerimiz oluyor seninle zaten vakit geçiriyoruz, ben geleibleceğin yere zaten seni çağırıyorum, seni çağırmadıysam sorma” dedim işe yaramadı. Sinirlenip “bana biraz alan ver” dedim yine işe yaramadı. Dün birlikte fotoğrafçılık kursuyla geziye gittik zorla beni de götürdü halbuki gidip kendisinin sosyalleşmesi lazım.

Valla kardeşim ama bu hayatsızlığı beni inanılmaz yoruyor. Ne zaman çıkıp eve gelsem surat beş karış asık. Annem de götür sanki ne olacak diyip duruyor da istemiyorum yani.

Kardeşimin psikolojik durumunu da göz önünde bulundurarak sizce bunu nasıl çözebilirim?

Kardeşinizle beraber zaman geçiriyor musunuz ? Ev dışında
Onunla da bir gün boyunca beraber bir şeyler yapabilirsiniz.
Sene de 1 geliyorsanız kardeşinizin de sizimle zaman geçirmek istemesinden daha doğal ne olabilir ?

Hiç onun açısından düşündünüz mü ?

CiRiLLA · Pazartesi 13:51

niamh12 .!.:
Benim mesaim sadece trye gelince mi başlıyor sanıyorsunuz? Ordayken bile her gün mesajlaşıyoruz şunu şöyle yap bunu böyle yap diye tavsiye vermekten dilimde tüy bitiyor. En ufak bi kavga, annem arar “kardeşin bunu bunu yaptı bi konuşsana benimle konuşmak istemiyor”

Ayrıca senede bir ya da iki kere gelip maksimum 2 hafta kalıyorum ve delirip mental breakdown yaşamasın evde diye iki kere hayır desem üçüncü de götürmek zorunda kalıyorum. Mesela bir gün sabah bi planım varsa ve çıktıysam akşam yorgunluktan ölüyorsam eve gelip dinlenmek yemek yemek ve annemlerle kahve içmek isterken gönlü olsun ve sabahki planımı sorun etmesin diye görev gibi bir kez de onu çıkarıyorum.

Zaten 2 hafta iznim varken sürekli bunun çetelesini tutmak zihnen çok yorucu. Neyin yorucu olduğuna siz karar vermeyeceksiniz.

Siz Turkiyeye neden geliyorsunuz ki iki defada bir kardesinizle disari cikmak bu kadar yük olarak goruyorsunuz? Biz de Turkiyede yasamiyoruz esimin ailesi Turkiyede ve gittigimizde tabi ki abla abiyle vakit gecircek en cok sizin bu kadar arkadaş peşinde koşmaniz garip olan sey. Senede 2 hafta gelen ablasiyla vakit gecirmek isteyen kizda bir soruj goremedim.

albatroza · Pazartesi 13:56

Kardeşinizin psikolojik destek alması lazım. Bir şekilde ikna edip psikoloğa götürün. Durum, sizin arkadaşlarınızın yanına onu da götürünce düzelecek kadar basit değil

Umberlee · Pazartesi 13:58

niamh12 .!.:
Kızlar merhaba

Kız kardeşimle aramda çok yaş farkı var (kendisi 19 yaşında ben 20lerimin sonundayım)

Kendisi çok ağır bir ergenlik geçirdi (lisede devamsızlıktan kalıp açığa geçme, kendini j*letleme, agresiflik, alkol sigara, küfürbazlık, antidepresanını fazla içip sonra korkup bize itiraf edip hastanelik olma vs). Evde oturuyor evde hiçbir iş yapmıyor. Asosyal yaşıtı arkadaşı yok. Arkadaş yapsa da garip tiplerle arkadaşlık yapıyor. Üni sınavı için ikinci kez mezuna kaldı ama dersleri çok kötü ve asla çalışmıyor. Şimdilerde mental olarak daha iyi tedavisi devam ediyor.

Ben yurtdışında yaşıyorum yeni nişanlandım ve evlilik yolunda ilerliyorum. Nişanlımla yaptığım her aktiviteyi inanılmaz kıskanıyor. Nişandan sonra tatile gittik Alaçatı’ya, ben de geliyim diyip durdu. Tabii ki hayır dedim.

Türkiye’ye zaten 6 ayda bir ya da senede bir geliyorum, arkadaşlarımı çok özlüyorum, ama her arkadaşımla dışarı çıkmak istediğimde ben de geliyim mi diyor. Güzellikle anlatmayı denedim çünkü psikolojisi pamuk ipliğine bağlı “arkadaşlarımı özlüyorum onlarla tek çıkmaya ihtiyacım oluyor konuşacak özel şeylerimiz oluyor seninle zaten vakit geçiriyoruz, ben geleibleceğin yere zaten seni çağırıyorum, seni çağırmadıysam sorma” dedim işe yaramadı. Sinirlenip “bana biraz alan ver” dedim yine işe yaramadı. Dün birlikte fotoğrafçılık kursuyla geziye gittik zorla beni de götürdü halbuki gidip kendisinin sosyalleşmesi lazım.

Valla kardeşim ama bu hayatsızlığı beni inanılmaz yoruyor. Ne zaman çıkıp eve gelsem surat beş karış asık. Annem de götür sanki ne olacak diyip duruyor da istemiyorum yani.

Kardeşimin psikolojik durumunu da göz önünde bulundurarak sizce bunu nasıl çözebilirim?

Ben anne babanızın kardeşiniz için ne yaptığını merak ettim. Birincil sorumlu onlar çünkü.

kerkenes · Pazartesi 14:01

Üniversite okumayi düşünmüyor mu kardeşiniz? Kendine ait bir cevre kurması lazım. Aileniz de pek ebeveyn vasfina sahip değil belli ki. Sizden 10 yas küçük, çok depresif birini nereye kadar eğleyebilirsiniz ki?

homeostasis · Pazartesi 14:03

Tamam aileniz bazı sorumluluklarınsize yıkmış olabilir belki zamanında ama şu an başka bir ülkedesiniz. Hadi nişanlınızla tatile gelmesin diyelim arkadaş buluşmalarınıza götürebilirsiniz, rol model olabilirsiniz arkadaşlarınızla beraber. Kız kardeş çok ayrı bir şey, çok kıymetli.

nerminis · Pazartesi 14:04

Kardesine biraz ablalik yapmayi denesen? Kardesin icin inanilmaz kiskaniyor kelimesini kullanman bile tuhaf. Olsa olsa ozeniyordur sana. Ve bu da cok normal. Ayrica seni de surukledigi yer, yaninda bi destek olsun diye yapmistir. Asosyalmis zaten tek basina gitmeye cekinmistir. Yani telefonla bile ugrasmak sana zor geliyor kardesinle. Cok yazik kardesine. 19 yasinda kucucuk cocuk ve psikolojik sorunlari var. Destekleyecegine neredeyse zorbaliyorsun. Ben olsam yol gosterirdim ona. Ders calismaya tesvik ederdim. Yurt disina bir sure yanima gelmesini saglamaya calisirdim. Tatil olur, dil okulu icin olur (uygun bir ulkedeysen tabii).

opheliiaaa · Pazartesi 14:09

niamh12 .!.:
Benim mesaim sadece trye gelince mi başlıyor sanıyorsunuz? Ordayken bile her gün mesajlaşıyoruz şunu şöyle yap bunu böyle yap diye tavsiye vermekten dilimde tüy bitiyor. En ufak bi kavga, annem arar “kardeşin bunu bunu yaptı bi konuşsana benimle konuşmak istemiyor”

Ayrıca senede bir ya da iki kere gelip maksimum 2 hafta kalıyorum ve delirip mental breakdown yaşamasın evde diye iki kere hayır desem üçüncü de götürmek zorunda kalıyorum. Mesela bir gün sabah bi planım varsa ve çıktıysam akşam yorgunluktan ölüyorsam eve gelip dinlenmek yemek yemek ve annemlerle kahve içmek isterken gönlü olsun ve sabahki planımı sorun etmesin diye görev gibi bir kez de onu çıkarıyorum.

Zaten 2 hafta iznim varken sürekli bunun çetelesini tutmak zihnen çok yorucu. Neyin yorucu olduğuna siz karar vermeyeceksiniz.

Bu kadar kızacağınız ne söyledim? Ne gibi yorum bekliyordunuz, kızı dövün mü diyeceğiz? Psikoloğa yönlendirmeniz ve zaten uzakta olduğunuz kardeşinize karşı daha sabırlı olmanız gerekiyor. Ortada intihar girişimi olan, hiçbir arkadaşı olmayan bir kız var. Böyle bir durumda "çetele tutmaktan" şikayet etmek ve bu kadar büyütmek bencilce ve manasız geldi bana. Sizin hayatınızda yılın 2 haftası böyle küçük bir problem varken kardeşinizin şu an hayatı başlı başına problem. Bir geleceği bile yok şu anda.
Uğraşmak istemeyebilirsiniz, bu da bir tercih. Ama iki durumda da yardım alması için ikna etmeniz gerekiyor

FloppyDisk · Pazartesi 14:10

Gezdiğinizi vs neden biliyor. Çok mu şart bilmesi. Bunalımda kız. Sosyal medyada görüyorsa koymayıverin. Kısıtlı geliyorsanız ona da vakit ayırın, size ihtiyacı var. Çocuk değilki. Kocaman olmuş. Üst baş değiştirirmeyecek yedirmeyeceksiniz. Sadece eşlik edeceksiniz o kadar.

05 Versatil · Pazartesi 14:14

Senede iki haftayı sorun olarak görüyorsanız bence siz onu kıskanıyorsunuz. Psikolojik durumuyla ne alakası var bu durumun? Ablasısın 2 hafta ailenle geçirsen yetmemesi lazım. Elalemin kızlarıyla takılamıyorsun diye kız kardeşini dışlıyorsun.

TheDandelion · Pazartesi 14:21

Su konulari okudukca iyi ki kizim tek çocuk oldu diyorum. Kardesiniz size bu kadar yük gelmemeli oturup Ana babanizla konusun. Kisisel gelisim , Psikolog destegi, yasina kisiligine uygun hobiler ve en önemlisi egitimi ve is sahibi olması ona iyi gelecektir

Psikologhanim93 · Pazartesi 14:24

Cevap yazan çoğu kişinin gerçekten ağır psikolojik sorunları olan birisine uzun süreli bakım verdiğini veya uzun süre ilgilenip vakit geçirdiğini düşünmüyorum. Ağır psikolojik sorunlar uyum ve işlevsellik bozar, doğaları gereği. Ve bu insanlarla ilgilenmek de yaşamak gayet zor ve yorucudur. Ne yapacağını nasıl yaklaşacağını kestiremez insan ki bu bile başlı başına bir challange. Konu sahibi kardeşimi istemiyorum sevmiyorum umrumda değil vs denemiş vakit geçirmiyorum geçirmicem de dememiş. Yorucu ve kendime ait alanım kalmıyor demiş. Zaten alana veya kendimize vakit ayırmaya ihtiyaç duymak sadece kendimiz için değildir, şarj olacağız ki ilgilendiğimiz kişiyle de en iyi şekilde ilgilenebilelim. Kız kardeşliğin nasıl bir şey olduğunu gayet iyi biliyorum, kardeşlerime anne babamdan daha düşkünüm, kızkardeşlerimle fiziksel olarak da yakın olabilmek için 10küsür yıl sonra şehir değiştirmiş birisiyim. Ama bahsettiğimiz/bahsettiğiniz kardeşler uyum ve davranış sorunları, alkol madde gibi tehlikeli dürtüsel davranışları, intihar eğilimleri, cinsel kimlik/yönelim sorunları vs olan kardeşler değil ki ??

Kardeşim bana çok bağımlı ve kalbini kırmadan laf anlatamıyorum!!

Üye

Berhudar ol evladım.

Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

LÜTFEN ALINTI YAPMAYIN🤚🏻🤚🏻🤚🏻

Popüler Üye

Aktif Üye

♈

elbet roza elbette

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Take my advice, I don’t use it

Yeni Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency