Kardeşim :(

enbitane

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
4 Ocak 2013
1.177
5
116
Sakarya
Öncelikle inşAllah doğru yere açmışımdır konuyu

18 yaşında güzeller güzeli çok çalışkan ve çok hırslı kız kardeşim
bu sene üniversite sınavlarına hazırlanıyor
okulda her sene ya birinci ya ikinci oluyor...
Anadolu kız meslek lisesi çocuk gelişimi bölümünde okuyor aynı zamanda staj ve dershaneye yetmeye çalışıyor

yalnız bu aralar bazı değişiklikler oluşmaya başladı
ellerim uyuşuyor kalbim çok hızlı atıyor benim diyerek ağlayarak uykularından uyanıyor
psikologla görüştürdük ve ANKSİYETE BOZUKLUĞU yani KAYGI DUYMA
tanısını koydu

ne yapacağımızı şaşırdık sınav her şey değil bu kadar yüklenme kendine
sağlığın daha önemli desekte bir türlü ikna edemiyoruz
yok yani çalışmasa tembellik etse dershanedeki denemelerinde bile birinci çıkıyor
yinede kazanamayacağım diye kendini yiyip bitiriyor

burada buna benzer şeyler yaşayan nasıl atlatıldığını bilen yada yardımcı olabilecek biri var mıdır?
 
Aynı durumu yaşadım, birebir hem de...

Sonucu söyleyeyim size, ne ilaçlar ne psikolog telkinleri ne de grup terapileri
anksiyete ve zamanla oluşan depresyonumu iyileştirdi...

İlk yıl sınava girdiğim anı hatırlamıyorum, sınav salonunu, gözetmeni hatırlamıyorum.
Tek görüntü var aklımda, dönüş yolunun yaklaşık 5. km'sinde gözlerimi açtığımda
gördüğüm görüntü...

Sonra puanlarımdan memnun kalmadım ve 2 defa daha girdim sınava, hep aynı korku,
aynı stres, aynı kabus... Sonunda pes edip, öylesine bir bölüme yerleşmek...

Şimdiki aklım olsa ilk yapacağım şey, sınavın hayatıma karar verecek olan unsur olduğunu
unutup, hayatın dizginlerini elime almak konusunda kararlı olmak, olurdu. Üniversite
okumayınca hayat bitmiyor. Kardeşinizi mutlaka ama mutlaka bunu farketmeye yönlendirin.
Üniversiteyi bitirip, lise mezunu bir müdür ile çalışınca, tecrübenin daha önemli olduğunu
zaten farkedecek.

Şanslı olup, eğitimini aldığı işi yaptığında, hiç ummadığı bölümden mezun bir çalışma arkadaşına
sahip olunca, illaki o bölümü bitirmek gerekmediğini görecek ve emeği, üzüldüğü bu günler
aklına gelecek.

Üniversite eğitimini, bilgi sahibi olmak istediği bir alanda alsın ama meslek hayali kurmasın.
Onun o güzel, tertemiz hayallerinden farklı bir hayat var çünkü reelde. Hiçbir şey sağlığından
değerli değil.

Gözlerimin miyobu ilerledi, göz tansiyonum çıktı, anksiyete ve depresyon ilaçları kullandım,
sosyal hayatım, ilişkilerim çok dengesiz oldu ve şu an üniversite mezunu, mesleğini yapamayan
biriyim...

Hedefini belirlesin. Mezun olacağı bölüme karar versin ve hiçbir kararsızlık olmasın zihninde.
Diş hekimimi mi olacak, ana okulu öğretmeni mi, antropolog mu, her ne ise o hedefe ulaşmak
için çalışsın. Kimseyi dinlemesin, kimsenin yakınının mesleğini kaale almasın, ( özür dileyerek
söylüyorum ) ailesini bile üzeceğini bilse hedefine koşsun. Başarı böyle geliyor.

Bir hedefiniz olmazsa, aldığım puana göre bölüm yazacağım diye düşünürse ya başarı
olmuyor ya mutluluk olmuyor...

Tüm kalbimle en iyisi olmasını diliyorum. Umarım çabucak kurtulur kaygısından...
 
psikolojik gibi görünüyor ama,başka bölümlerede göründünüz mü?
 
elifsueda .!.:
psikolojik gibi görünüyor ama,başka bölümlerede göründünüz mü?
Genişletmek için tıkla...

başka bölümlere de götürüldü
kansızlık var o yüzde mi oluyor dedik onu bile araştırdık
mr dahil çekildi hiç bişey çıkmadı şükür
en son psikologla görüştürdük ve u sonuç çıktı ortaya
 
Son düzenleme:


canım teşekkür ederim söylediklerin için
peki ne kadar sürdü bu durum sende

biz ailecek hiç üstüne gitmiyoruz
mutlaka kazanmalısın demiyoruz zaten en küçüğümüz el üstünde hep ama şımarık değil

sadece sorumluluklarının çok farkında bi çocuk
çok çalışkan olduğu için bursla dershaneler ayağına geldi 2 yıldır
sanırım burs sahiplerine ve ona çok güvenen öğretmenlerine karşı mahçup olmamak derdi
 
kendıne hırs yapmış iyice

yazıkya şu gençlerı ne hale getırıyorlar şu sistem bı değişmedi

böyle çalışkan bıer öğrencının kendısıne bukadar yuklenıp sağlığını bozmasına çok üzüldüm

inşallah sınavlardan sonra düzelir bı rahatlama olur

bide kazanmaya çok alışmış

bu sınavlarda gözunde buyumuş belki bı noktada

bi sınavı yada böyle maddı bişeyi kaybetse

insanların kaybettıklerındede tukenmıyceği gerçeğine alışır
 

ablacım bizim hayatımızı tek bir sınava bağladılar bu kadar çalışmışken ben bir sene daha kaybedersem
kaybım çok olur hem bir daha dershaneye gitmek istiyorum demeye yüzüm olmaz diyor
babamı zora sokmak hiç istemiyorum diyor

erkek kardeşim Almanya'da eşi de orada okuyor
inanın sistemleri çok güzel
daha liseye girerken okul puanlarına göre ünide de aynı şekilde ayırıyorlarmış
hatta neye yatkınsa çocuk oraya yönlendiriyorlarmış

şimdi bu kadar çalışan çocuklar bi stres yüzünden kazanamadıklarında
suçluluk duyuyorlar bu kadar çalıştım olmadı diye
önümüzde örnekler varken neden bu sisteme ısrarla devam ediyoruz
 

bende oldum böyle çok çarpıntım vardı
acile gitmiştim artık nefes alamıyordum
ve kalbim 190 atıyordu
ellerim uyuşuyordu
ve vucudumda yanmalar oluyordu
dr lar psikolojik dedi
dr.ların bana dediği söz şu rahat olacaksın.kafana bişi takmicaksın
düşünmiceksin,kendini dinlemiceksin....
işte herkes farklı sıkıntılardan hasta oluyor
ne olduğunu iyi bilirim
hatta acildeki dr antidepresan yazdı
birde dideral kullandıım,ikisini birden
3 ay kullandım ve sonra hamile kalmısım
o yuzden hapı kestim,ama hastalığım tam geçmemişti
hafifleme vardı,bir kaç ay çektim,sonra kendiliğinden geçti çok şükür
şimdi sıkıntım yok,hastalık bu gelir geçer
ama çok yorucu bi hastalık gerçekten
ALLAH şifa versin kardeşine ve tüm hastalara
inşaallah tez zamanda iyileşir....
 


Canım, o çok şanslı, senin gibi sığınabileceği bir ablası var.
Ben en büyük kardeşim, kardeşlerime örnek olma yükü de
taşıyordum ne yazık ki... Önce bunun farkında olmasını
sağlayın. Ailece huzurlu olduğunuzu da düşünüyorum.

Kimseyi mahçup etmeyecek. Bu hayat onun. Bundan sadece
o sorumlu. Üzerindeki bu duyguyu atabilmesi için arada rahatlatıcı
konuşmalar yapın. Ne yapıyorsa kendi için yapsın, insanları mutlu
etme kaygısı, çevreden gelecek tepkilerin korkusu ona bunu
hissettiriyor.

Arada birlikte dışarı çıkıp vakit geçirin ve telkinlerde bulunun.

Ben ailevi sıkıntılar da yaşadığım için 3 yıl boyunca farkına varamadım
yok ettiğimin kendi hayatım, sağlığım olduğunun... Şimdi o yıllara dönme
şansım olsa keşke... İsterseniz burada yazdıklarımı okutun. Kötü bir
örnek belki onu kendine getirir.
 



evet aslında burada yazılanlar benim için çok önemli ona okutmayı düşünüyorum
onun gibi örneklerin olduğunu bunun geçici olduğunu hayatına kendisinin yön vermesini
hayatın onu yönlendirmemesi gerektiğini görmesini çok istiyorum

geçen hafta bendeydi elimden geldiğince gezdirmeye çalıştım ne istiyorsa yapmaya çalıştım
onunla birlikte yattım rahatlamasını sağladım
gece uykusundan uyanıyor çünkü ağlayarak

inşAllah düzelecek
 

doktorun verdiği ilaçları kullanmayı reddetti
daha çok saflaştırdığını ders çalışamadığını konsantre olamadığını söylüyor
Rabbim büyük inşAllah şifasını verir en kısa zamanda
 

ilk zamanlar öyle yapar sonra bünye alışıyor
aslında biraz sıksın dişini
15 günde geçer yan etkileri
 

Siz okumasını sağladığınızda benimle irtibata da geçebilirsiniz.
Ona deneyimlerimi yazabilirim. Ben gençliğin bir daha gelmeyeceğini
farketmelerini, zaman ve sağlıktan daha kıymetli birşey olmadığını
anlamalarını çevremdekilere de öğütlüyorum sürekli.

Sistem bizi yok etmeden, birlik olup biz onun bizlerde oluşturduğu
psikolojiyi yenebiliriz bence.
 
Son düzenleme:
Merhaba, kardeşinizde kansızlık olduğundan da bahsetmişsiniz. Kansızlığın bazı belirtileri ile yaygın anksiyete bozukluğunun bazı belirtileri aynıdır. Kardeşinize yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi de konmuş gerçi ama kansızlık yaşadıklarını daha şiddetli hissetmesine sebep oluyor olabilir. Psikolog hiçbir yönlendirmede bulunmadı m? Terapiye almakla ilgili birşeyler söyledi mi? Ya da psikiyatriste yönlendirip ilaç tedavisine başlatmadı mı?
 

canım benim kardeşinin durumuna üzüldüm açıkcası,çünkü anksiyete bozukluğu bende de var malesef,yeni yeni biraz kurtulmaya başladım,bendede şu korku var sanki birileri gelip mutluluğumu bozacak,eşim beni aldatacak,ben acı çekicem,sürekli bu kaygılar,korkular var,kısacası KAYBETME KORKUSU.Kardeşindede aynı korku var,ama bana göre bu korkular geçmişlede alakalı,kardeşin geçmişte çok istediği bişeyleri başaramamış yada tam başaracakken hep kaybetmiş,bu derslerlede alakalı olabilir,erkek arkadaş,yakın arkadaş,ailesi vs... herşey olabilir.kardeşin geçmişte bişileri kaybettiği için kendine olan özgüveninide kaybetmiş,şuan ne kadar başarılı olursa olsun,üniversitede istediği bölümü kazanmadan bu korkudan,bu rahatsızlıktan kurtulamaz,malesef bu öyle bişiki sürekli kafanda kuruyosun,ya şöyle olursa ben ne yaparım,kaldıramam vs. artık olmamış şeyleri kafanda sürekli olumsuzunu kuruyosun buda çok büyük kaygı bozuklukları ve korkulara sebep oluyor...bana göre kardeşinin psikolojik destek alması gerek mutlaka,,,ankarada tanıdığım çok ii bi psikiyatri uzmanı var,eğer ankaradaysa yardımcı olabilirim.

sizin yapmanız gereken şey de, onun yanında hiçbişekilde sınavlardan üniversiteden,çalışma hayatından bahsetmemeniz,sanki çok önemsiz bi olay gibi üniversite sınavını küçümsemeniz gerekir,hatta çaktırmadan üniversiteyi kazanamayıp çok mutlu olan birilerinden bahsedebilirsiniz,ayrıca biraz sosyalleştirebilirsiniz,sinemaya gidin,dışarı çıkıp gezin,arkadaş toplanmaları yapın eminim ii gelecektir...ayrıca psikolojik tedavi görürse dr. la ailesininde görüşmesi gerek,nsl davranması konusunda..kalbinin hızlı atması falan hiç ii şeyler değil,kalp spazmına kadar götürüyor,bendede aynı sıkıntılar vardı,kalp spazmı geçirdim,antideprasan kullandım,yıllar geçti hala en ufak bi korkuda kalbim sıkışıyor,atak geçiriyorum,....bu konular gerçekten çok önemli,mutlaka ilgilenin....
 
bu arada sakın antideprasan kullanmasın,insanın dengesini çok bozuyo,uyuşturucudan hiç bir farkı yok....
 
aynı durumları bende yaşadım.Yaşadıklarım belki kardeşiniz kadar ağır olamayabilir.Benim halam ikinci annem gibidir,ailecek birlikte yaşıyorduk.Halam bitki çaylarından çok anlar.Bana sakinleştirici ve rahatlatıcı otlardan çaylar yaptı.Bana iyi gelmişti.
 
elifsueda .!.:
ilk zamanlar öyle yapar sonra bünye alışıyor
aslında biraz sıksın dişini
15 günde geçer yan etkileri
Genişletmek için tıkla...

canım sınava zaten o kadar kaldığı için reddediyor
konsantre olamadığı için şu sınav hayırlısıyla bi geçse
ya daha büyük bi hüsrana uğrayıp ki Allah korusun daha kötyü olucak
yada inşAllah kazanırsa geçer diye düşünüyorum



aslında çok iyi olur biriyle konuşması ona daha iyi gelir en kısa zamanda
seninle irtibata geçmesini sağlamalıyım çok teşekkür ederim :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Babamı sevmemekte kesinlikle haklıyım, peki ya annemi sevmemekte de haklı değil miyim?
3 4 5
Yorumlar
92
Görüntüleme
21K
Serhatkars36
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…