Korkarak bir yere varamaz. Ben 7 yıl korktum odunluğa kilitlendim, dayak yedim , aç bırakıldım daha da anlatmak istemiyorum. Bir insanının yaşamaması gereken her türlü işkenceyi gördüm. Bak hayattayım yaşıyorum geçti diyorum kendime geçti bak bitti. Kız kardeşlerim hep yanımdaydılar. Biri hep telefonda biride her iş çıkışı bir kahve içimlik olsada bende... Şimdi annem ve babamla da aram çok iyi her daim aranıyor merak ediliyorum (ki babam beni evlatlıktan reddettiğini söylemişti) şimdi Bursa'ya geldiklerinde bende kalırlar kimseye gitmezler

oh derler burası rahat.. Ne depresyon ilacı kullandım ne psikiyatriste gittim gerek yoktu ki hepsi vardı onların adı kızkardeşti