• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kardeşimi kıskanıyor

Ben eski konularınızı biraz hatırlıyorum. Çok zor bir aile hayatınız var, zor bir anneyle büyümüşsünüz. Kolay olmayan şeyler yaşamışsınız hala anneniz yüzünden yaşamak zorunda kalıyorsunuz ve bu ruh hâlinizi etkiliyor. Sizin evlenip başka bir ülkeye yerleşmeden önce yalnız kalıp kendi ayaklarınızın üzerinde durabilmeniz, kendinizi tanıyabilmeniz gerekiyor. Bunu yapmazsanız ilişkiniz sevgilinizin önceki eşleriyle olan ilişkilerinden farklı olmayacak. Çünkü lütfen bu söylediğimi yanlış anlamayın ama erkek arkadaşınız sorunlu kadın mıknatısı gibi. Muhtemelen onu çekici bulmanızın sebebi de bu çünkü zor zamanlarınızda size şefkat gösterip bu sayede diğer açıklarını kapıyor.
Annemin yaptigi yuzunden her ne kadar baba ayri da olsa kardes kardestir ve kiz kardesime karsi cok fazla duygusalligim var. Yuvada kalmasindanda kaynakli tabiki. Yani onu simdiden yuzustu birakamam ki. Ise gittigimde can atiyorum eve gelip onla ilgilenmek icin.
 
En başından şu yorumu yapın, bu yorumu yapmayın diye yazmak çok itici. Liste verin o zaman ona yorum yapalım.İnsanlarla iletişimiz bu şekilde mi? Eşiniz o çocuklara bakmak zorunda, o çocuklar onun ve evet siz bunu kabul etmek zorundasınız. Çünkü kabul edip evlenmişsiniz. Bir de şu ölmek istiyorum falan filan gibi cümleler ee siz biliyorsunuz madem ölmek isteyecektiniz neden evlendiniz. bakın görüyor musunuz yazmayın dediğiniz şeyi yazmak zorundayız çünkü başka yazacak bir şey yok.
Bilmiyorum eger hic sevdiyseniz hayatinizda ilk zamanlar her sey cok tatli gorunur ve erkekler ilk zamanlarda hep cok farkli davranir. Muneccim degilim sonucta gelecekte olmek isticem diyebileyim...
 
adama çok yüz vermişsin. seni çantada keklik görüyor.

zorundasın ne demek?
Ben zorunda oldugum icin degil istedigim icin kabullendim. Bana cidden cok dokundu zorundasin demesi. Cocuklardan sogudum sirf onun yuzunden halbuki cok seviyodum onlari. Hatta cok seyler yaptim kiyafetler aldim gonderdm burdan. Ama zorundaymisim da bilememisim meger
 
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
Bazi konulari okurken, muge anli nin tahtaya not tutmasi gibi not tutmak gerekiyo valla, :KK70::KK70::KK70::KK70:

3, kadin 3,4 cocuk 1 adam....

Bin tane kombinasyon cikiyo,

Okuyamadim
 
Annemin yaptigi yuzunden her ne kadar baba ayri da olsa kardes kardestir ve kiz kardesime karsi cok fazla duygusalligim var. Yuvada kalmasindanda kaynakli tabiki. Yani onu simdiden yuzustu birakamam ki. Ise gittigimde can atiyorum eve gelip onla ilgilenmek icin.

Yanlış anladınız ben kardeşiniİ bırakın demiyorum. Evliliği ve Almanya'ya gitmeyi erteleyip annenizin yanından acilen ayrılın diyorum. Bir de terapiye gitme şansınız varsa mutlaka gidin.
 
Adamın sizden çocuğunu gizlemesi zorunuza gitmiyor da, bir Tartışma anında söyledikleri mi zorunuza gidiyor? Bu adamın karakteri belliymiş, keşke hiç bulaşmasaydınız.
 
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
canını sıkmak istemediğim için önceki başlıklarını okumadım. bu adamın kusurlarını uzun uzun sana açıklıycak değilim, ki sen de onun nasıl biri olduğunu bildiğin halde onunla berabersin. bir erkek, beraberliğin boyunca seni mutlu bir kadın etmek yerine bunalımdaki bir kadın olmana sebep oluyorsa, o ilişki çoktan kangren olmuş demektir. senin küçük bi kıza gösterdiğin sevgiye, ilgiye kötü tepki veren bi insan ne kadar düzgün bir insan olabilir ki?
 
Sen hala bekle vizeyi.
Hazir bulusmamissiniz da yol yakin ayril.
Daha once de soyledim yoksa adamin cocugunu doguran o kadinlardan biri de sen olacaksin.
 
Yapılacak bir şey yok. Sanırım onunla evlenip o aileden kurtulmak istediğinizi hissettirdiğiniz için o da sizin canınızı yakmak istemiş gibi geldi bana. Tabi yanlış ta algılamış olabilirim. Ama siz bu adamla mutlu olabileceğinize inanıyor musunuz? Değişik bir karakter gibi geldi bana. Mecbursun ne demek ya? Ben olsam ben de soğurum bu durumda. Siz mecbursanız o da mecbur kardeşinizi kabullenmeye. Sakın olaki kardeşinizi bırakmayın. O restleşirse siz de restleşin.
 
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
İstersen hiç başlamasın bu hikaye eksik kalsın... Sen bu adamdan ne bekliyorsun canım, bile bile insan bukadar sorunun içine girermi yaaa, bence yol yakınken dön bu sevdadan, bak birde yurtdışına gidecekmissin, bu senin sonun olur... Benden söylemesi canım
 
Adamın sizden çocuğunu gizlemesi zorunuza gitmiyor da, bir Tartışma anında söyledikleri mi zorunuza gidiyor? Bu adamın karakteri belliymiş, keşke hiç bulaşmasaydınız.
Ilk gunlerde gizledi. Iliskimizin 1.haftasinda ogrendim
 
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldında niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var. eşimin bir sevgilisinden birde eski karısından çocuğu var. ilki 5 yaşında ve erkek. ikincisi 1,5 yaşında ve kız. eski eşi baya psikolojisi bozuk bir kadın. ve bu kadınla evlenme sebebide doğucak çocuğu korumak. yani kızını. çünkü kadın 3 kere hamile kalmış. birini çok yüksek mg ilaç aldığı için çocuk sakat kaldığı için. diğerini ise zevkinden. hatta ikinci hamileliğinin 5.ayında almanyada kürtaj yapılmıyor diye hollandaya gidip aldırmiş. buna rağmen eşim yine istemiş onu. 3.hamileliğide kızları işte. şu anda kızları yazarken bile kötü hissediyorum. biz ilk eşimle konuşmaya başladığımızda bana kızını söylemedi ben oğlunu zaten biliyordum 2009yılından beri tanıyorum eşimi. ama kızını facete resmi görünce sordum ve öğrendim. ben hep çocuk istediğimi söyledim oda hep bir araya gelelim öyle dedi. neyse bi ara ağzını aramak amaçlı kız biraz daha büyüsün öyle yapalım çocuk dedim oda en iyisi bu olur dedi. kadın hala çocuğu bahane edip arıyor. kadın akciğer embolism hastalığı var geçen aramış genetikmiş kızımızdada olabilir falan filan demiş. eşim bana kızım bana benziyor umarım genlerini benden almıştır dedi. ya bunlar çok dokunuyo şu anda bana. ben istanbuldayım vizem çıkana kadar annemin yanındayım. annemin yuvaya verdiği 7 yaşında kız kardeşim vardı. şükür onu daha dün aldık eve getirdik. dünden beri ilgileniyorum ve eşime hep ilgilenicem dedim. bu konuda sorun yaşıca bu annenin sorumluluğu senin değil falan dedi. tartışmaya başladık. bende ona ben senin 2 çocuğunuda kabullendim farklı kadınlardan olmasına rağmen. hatta sen bana bunları demene rağmen dedim. oda kabul etmek zorundasın yoksa bizim geleceğimiz olmazdı ve ayrılırdım senden dedi. bende yazdım baya daha il başında kızın olduğunu söyleyemedin bana senle olmak istemem diye. ben kabul ettim aam bunu zorunluluktan değil ben istediğim için kabul ettim. eski eşin oğlunu kabul etmedi ama sen onu bırakmadın ne kadar değerli olduğumu görüyorym falan dedim. şimdi rahat bırak beni sessizliğe ihtiyacım var dedim. kızlar canım çok yanıyor. onun o kadından kızı olmasına tahammül edemiyorum artık. oğlanın annesine bunu hissetmiyorum belkide bu kadın yakın dönemde olduğu için ama bilmiyorum eşimin tavırlarındanda kaynaklı çocuklarından soğudum artık. ne demek zorundaymışım ya bide bana evet o etmedi ben aynı hatayı tekrarlamıcam dedi. bende o zaman bende ilk hatayı yapmamalıyım dedim. çatlamak üzereyim artık. kalbim sıkışıyor. içim daralıyor.beynim hiç susmuyor. kahroluyorum her defasında benim kardeşimi kıskanan adam benim başka kadınların ondan çocuğu olmasına kabullenmem zorunda olduğumu söylüyor. kusura bakmayın çok uzun oldu ama artık dayanamıyorum alıp başımı çekip gidesim geliyor. yapayalnız olmak rahatlamak istemiyorum. bazen ölmek bile istiyorum.
Eşin için aile kavramı hiç önemli değil senden de bir çocuğu olur bi tartışmada da senden ayrılirsa hiç şaşırma. ..
 
Sizin sorununuz kardeşinizi kabullenmemsinden çok çocukları gibi geldi bana, eski eşi kıskanıyormuşsunuz gibi algıladım ben, o çocuklara rağmen kardeşinizi kabullenmeyince buna da ayrı içerlemişsiniz. Lafla kolay uygulamada zor olan tavsiyelerimi vericem nacizane;
-öncelikle çocukları tam anlamıyla kabullenin, annelerinden dolayı kıskanmak çok gereksiz bu vakitten sonra, kızları demekten bile rahatsız olduğunuz için kıskanma durumunu ortaya çıkardım.
-ardından kardeşinizi kabullendirmeye çalışın ama bunu seninkileri ben kabullendim benimkinide sen kabuullen diyerek değilde, daha ikna edici şekilde.
-çocuğunuzu sizden 1 hafta saklamış ilk bir hafta daha öncede söyleseydi sanırım siz yine bir şeyler yaşayacaktınız, yani geç söyledi bilsem ayrılırdım gibi bir durum göremedim ortada.

Allah kolaylık versin en zor savaşlar psikolojik savaşlar oluyor. Çok yıpratıcıdır. Umarım tez vakitte gönlünüz ferahlar.
 
önceki konularımı okuyan madem en öyle en sonunda ayrıldın da niye geri döndün der lütfen kızlar şu an niye yapmadın niye etmedin tarzı geçmişe yönelik suçlayan yorumlar istemiyorum. benim şu anda ne yapmam gerektiğine ihtiyacım var

Bir uzmandan iyi bir yardım alın öncelikle içinizdeki "anne" sorunlarını çözün. Çevrenizde bu kadar kötü anne modelleri varken, kendinizin bu bağlamda sorun yaşamayacağını düşünmek ve beklemek çok düz mantıkla hareket etmek olur, ne zaman kendi iç problemlerini çözersiniz ve güçlenirsiniz, o zaman olaylara daha net bakabilir ve sırasıyla diğer problemleri halledersiniz ama öncelik kesinlikle kendinizde, benim eski konulardan çıkardığım sadece bu. Yaşadıklarınız sizin suçunuz olmadığı için alınganlık gösterebilecek bir durum yok ortada nasıl olsa.
 
Bunu soyleyince kafamda canlandi biraz. Bir keresinde ogluyla ilgili bisey dedi. Bende psikologa goturmeyi dusundun mu hic cunku cok kotu seyler yasamis dedm. Birden parladi bunu dedim diye. Simdide bana tek istegin turkiyeden kurtulmakti beni sevdiginden degil diyor. Yine beni suclu konumuna getirdi

Yasin kac bilmiyorum ama, ablam sen mecburmusun bunlari cekmeye?
Kafaya silah dayasan bile goz gore gore gitmez bi insan bu yola.
 
Bence kardeşinize sahip çıkın o adamdan değerli değil. Bence adam çocuklarına 'sözde' sahip çıkıyor. İleride farklı olacağını kimse garanti edemez. Böyle tiplerden uzak durulmalı. Karar senin Allah yardımcın olsun.
 
Back
X