- 12 Ekim 2008
- 7.009
- En iyi cevaplar
- 2
- 16.094
- 773
Öncelikle ilişkilerine dahil olmam tamamen ikisinim özellikle gelinin isteği. Durduk yere görümcelik yapıp müdahil olmuyorum. Yazarkende kendisinden gelin diye bahaedeceğim çünkü bu aramızdaki bir espridir
Gelin ve kardeşim çocukluktan tanışıp, gelinim ailesini güç bela ikna ederek evlendiler. Ailece görüştüğümüz için kendis benim evliliği öncesinden çok samimi arkadaşımdı ama kardeşimle sevgili oldukları ayyuka çıktıktam sonra benimle diyaloğu azaldı. Ben de gelin-görümce ilişkisinde böyle olmak istediğini düşünüp çok takılmadım. Beni koyduğu yere geçtim.
Gelin sessiz, sakin, nazsız, tatlı bir kızdır. Anne babasına aşırı derecede düşkündür. Kerseşime daha önce benim için önce annem babam sonra işim sonra evliliğim demiş. Kardeşim ise kinci, bencil ve çok yakışıklı. Gelinin çocukluk aşkı olduğu için evlenirlen bunları kabullendi. Evlendikten iki yıl kadar sonra sanırım bir boşanmanın eşiğinden döndüler. O zaman geline dedim ki sen evlwnirken de bu çocuk bencil ve kinciydi bilerek evlendim ama o zaman kabul ettin diye ömrünüm sonuna kadar çekmek zorunda değilsin. İstemiyorsan boşan ama sana tavsiyem önce psikolojik destek al. Kendi istediklerini belirle diye konuştum.
Sonrasında gelin bir aylık lohusayken babasını kaybettik. Babasının ölümünden sonra annesine daha çok düştü. Kardeşim ise annesinden nefret ediyor. Dün kavga etmişler ve gelin bu sefer benimle konuşmak istediğini söylemiş. Benim onu anlayacağımı söylemiş. Ama ben konuyu tam anlamadığım için annemle gittik(çünkü kavga nedenleri annemin bebek bakmaya gitmemesi ama gelin anneme gelme diye mesaj atmış o yüzden konu annemle ilgili diye katdeşim annemle gelmemizi istedi)
Nitekim uzun saatler konuşuldu ve gelin boşanmak istiyor. Haksız değil. Sorun yıllarca kardeşimi çekip, tüp bebek tedavileri görüp daha yiğenim bir yaşına gelmeden boşanmak istemesi bana göre. Anlattığı şeyler hep eskiye dayanıyor ve bu koşullar altında yiğenime neden bu hayatı reva gördüğüne kızıyorum. Kardeşim çocugumla olacağım, boşanmayacağım diyor ve güzel de babalık yapıyor.
Şimdi gelinle 2-3 gün sonra dertleşeceğim. Konuşma esnasında onu boşanmaya ya da devam etmeye yönlendirmek istemiyorum. Psikolog randevum varda siz gidin dedim bizim çözülecek bir sorunumuz yok dedi. Ben psikoloğa gidecek olsam babamın ölümü için giderim dedi ki ben bir yıldır babamın ölümü için psikoloğa gidiyorum onu o yüzden mi söyledi bilmiyorum.
Yani bu evliliğe çocuk yaptığı için çok da kızgınım. yiğenim huzursuz bir evde büyüsün istemem. Ama babasından ayrı herkesi sırayla görsün de istemem.
Nasıl bir konuşma yapayım yol gösterin bana. Özellikle evliliğinde kendini değerli görmediği için boşananlar, annesine babasına çok düşkün olup eşi ile vakit geçirmektense anne babası ile vakit geçirmeyi tercih edenler.
Gelin ve kardeşim çocukluktan tanışıp, gelinim ailesini güç bela ikna ederek evlendiler. Ailece görüştüğümüz için kendis benim evliliği öncesinden çok samimi arkadaşımdı ama kardeşimle sevgili oldukları ayyuka çıktıktam sonra benimle diyaloğu azaldı. Ben de gelin-görümce ilişkisinde böyle olmak istediğini düşünüp çok takılmadım. Beni koyduğu yere geçtim.
Gelin sessiz, sakin, nazsız, tatlı bir kızdır. Anne babasına aşırı derecede düşkündür. Kerseşime daha önce benim için önce annem babam sonra işim sonra evliliğim demiş. Kardeşim ise kinci, bencil ve çok yakışıklı. Gelinin çocukluk aşkı olduğu için evlenirlen bunları kabullendi. Evlendikten iki yıl kadar sonra sanırım bir boşanmanın eşiğinden döndüler. O zaman geline dedim ki sen evlwnirken de bu çocuk bencil ve kinciydi bilerek evlendim ama o zaman kabul ettin diye ömrünüm sonuna kadar çekmek zorunda değilsin. İstemiyorsan boşan ama sana tavsiyem önce psikolojik destek al. Kendi istediklerini belirle diye konuştum.
Sonrasında gelin bir aylık lohusayken babasını kaybettik. Babasının ölümünden sonra annesine daha çok düştü. Kardeşim ise annesinden nefret ediyor. Dün kavga etmişler ve gelin bu sefer benimle konuşmak istediğini söylemiş. Benim onu anlayacağımı söylemiş. Ama ben konuyu tam anlamadığım için annemle gittik(çünkü kavga nedenleri annemin bebek bakmaya gitmemesi ama gelin anneme gelme diye mesaj atmış o yüzden konu annemle ilgili diye katdeşim annemle gelmemizi istedi)
Nitekim uzun saatler konuşuldu ve gelin boşanmak istiyor. Haksız değil. Sorun yıllarca kardeşimi çekip, tüp bebek tedavileri görüp daha yiğenim bir yaşına gelmeden boşanmak istemesi bana göre. Anlattığı şeyler hep eskiye dayanıyor ve bu koşullar altında yiğenime neden bu hayatı reva gördüğüne kızıyorum. Kardeşim çocugumla olacağım, boşanmayacağım diyor ve güzel de babalık yapıyor.
Şimdi gelinle 2-3 gün sonra dertleşeceğim. Konuşma esnasında onu boşanmaya ya da devam etmeye yönlendirmek istemiyorum. Psikolog randevum varda siz gidin dedim bizim çözülecek bir sorunumuz yok dedi. Ben psikoloğa gidecek olsam babamın ölümü için giderim dedi ki ben bir yıldır babamın ölümü için psikoloğa gidiyorum onu o yüzden mi söyledi bilmiyorum.
Yani bu evliliğe çocuk yaptığı için çok da kızgınım. yiğenim huzursuz bir evde büyüsün istemem. Ama babasından ayrı herkesi sırayla görsün de istemem.
Nasıl bir konuşma yapayım yol gösterin bana. Özellikle evliliğinde kendini değerli görmediği için boşananlar, annesine babasına çok düşkün olup eşi ile vakit geçirmektense anne babası ile vakit geçirmeyi tercih edenler.
