Aman korksun o yaşlar öyle tehlikeli ki evden cikmasin ders calissin yetermerhaba hanımlar,
canımı çok sıkan bir konuda ne yapmamız gerektiğini size danışmak istedim. 15 yaşında liseye giden bir kardeşim var. uzun yıllardır korkuları var. karanlıktan,evde veya bir odada tek kalmaktan,yatağında tek başına uyumaktan inanılmaz korkuyordu. daha küçük bi çocukken uykudan uyanıp ağlardı bir şeyler görüyormuşçasına... şimdilerde biraz daha hafifledi bu korkuları ama hala geçmedi. mesela evde tek kalıyor ama odadan dışarı çıkamıyor. su içmeye, tuvalete, mutfağa bir şey almaya gidemiyor evde tek başınayken.önceden evde biz varken de gidemezdi. bu durumu nasıl aşabiliriz? neyden korktuğunu defalarca sorduk. sakince anlatmasını çok istedik. sadece 'bilmiyorum' diyor. anlatmadığı için kapalı kutuben çok üzülüyorum artık. bu yaşa gelip de atlatamaması beni çok üzüyor. kişisel olarak aktif,neşeli ve okulda başarılı bir çocuk oldu bu zamana kadar. ama bu korkuları ne olacak? annem onu bırakıp gidemiyor bir yere kolay kolay. aklı kardeşimde kalıyor sürekli. bu durumlarda hocaya filan okuturlar bilirsiniz. ama çözüm bu değil başınızdan böyle bir şey geçtiyse, böyle bir durumla karşılaştıysanız ne yaptınız? nasıl çözüm buldunuz? psikolog veya psikiyatra mı gitmeliyiz?
ablam ara ara korksada eskiye kıyasla çok daha iyi bazıları saçma görüp yadırgaya bilir ama mersinde bir hocaya götürdük muska yaptılar muska varken sıkıntı yok ama muskayı takmayı unuttuğu zaman korkuyor onun dışında çok iyi çok şükür arkadaş çevresini kontrol edin bazıları böyle konularla haşır neşir olabiliyor hastalık gibidüşünün onada musallat edilmiş olabilir gerekirse takip edin en önemlisi ona yaklaşımınız bir hastaya yaklaşır gibi olmasın gayet normal bir şekilde yaklaşıp onada onun normal olduğuna inandırın hasta olduğunu düşünmek onu daha kötü yapar çok geçmiş olsun rabbim şifa versin en tez zamanda inşALLAHiçten cevabın ve duaların için Allah razı olsun. ben de zaten ileriki hayatını etkilemesinden,içine kapanı kalmasından, yarın öbür gün bi üniversiteyi kazanıp tek başına kalmak zorunda kalmasından falan korkuyorum. söylediklerinin çoğunu uyguladık. geçici olarak rahatlıyor ama yine başlıyor. ablanın durumu nasıl peki şimdi?
bende öyleydim. çok korkardım odadan çıkamazdım uyuyamazdım. geceleri hep bağırarak aniden uyanırdım. sonra annem muska yaptırdı bana. onu boynuma taktım. sonra yatağımın başına koydum. geçti gitti şimdi mışıl mışıl uyuyorum
benim kardeşimin korktuğu şey çok belirsiz. belirli bir şeyden korkmadığı için ne yapacağımızı bilemedik.Benim kardeşimde böyleydi.şuan çok güzel bir bölümde okuyor yaşadığı şehirde kendi evinde kalıyor.
Küçükken hugo vardı bilirsiniz onu görünce çığlık çığlığa ağladı.inanılmaz korktu altını ıslattı vs.onu hatırlatan herşeyi engelledik sabah tv açmazdık.liseyi bitirene dek holün ışığı hep açık uyuduk.tuvalete banyoya girse ızgaraları indirirdi hele camlı bir tuvaletse giremezdi.izlediği şeylerden çok etkileniyordu.şuan gayet rahat hatta gülüyor o hallerine. yalnız yinede götürün siz psikoloğa aynı ölçüde olmayabilir.
arkadaşlarından olmadı çünkü daha okula başlamadan başlamıştı korkuları. muskayı biz de denedik ama geçici olarak rahatlama sağladı. yine de söylediklerin benim için çok değerli,teşekkürler.ablam ara ara korksada eskiye kıyasla çok daha iyi bazıları saçma görüp yadırgaya bilir ama mersinde bir hocaya götürdük muska yaptılar muska varken sıkıntı yok ama muskayı takmayı unuttuğu zaman korkuyor onun dışında çok iyi çok şükür arkadaş çevresini kontrol edin bazıları böyle konularla haşır neşir olabiliyor hastalık gibidüşünün onada musallat edilmiş olabilir gerekirse takip edin en önemlisi ona yaklaşımınız bir hastaya yaklaşır gibi olmasın gayet normal bir şekilde yaklaşıp onada onun normal olduğuna inandırın hasta olduğunu düşünmek onu daha kötü yapar çok geçmiş olsun rabbim şifa versin en tez zamanda inşALLAH
evet çok haklısın. ama büyüdükçe geçeceğini düşündük. geçtiği zamanlar da oldu ama yeniden başladı. ara ara şiddetleniyor.bu yaşa kadar bi doktora götüreydiniz keşke. yazık olmuş.
Allah şifa versin tez zamanda inşallah çaresini bulursunuz ben 28 yaşımdayim hala karanlık korkum var evde biri olsa bile, gece tek yatma korkum da var ve hala devam eden gece eve biri girecek korkusu :/merhaba hanımlar,
canımı çok sıkan bir konuda ne yapmamız gerektiğini size danışmak istedim. 15 yaşında liseye giden bir kardeşim var. uzun yıllardır korkuları var. karanlıktan,evde veya bir odada tek kalmaktan,yatağında tek başına uyumaktan inanılmaz korkuyordu. daha küçük bi çocukken uykudan uyanıp ağlardı bir şeyler görüyormuşçasına... şimdilerde biraz daha hafifledi bu korkuları ama hala geçmedi. mesela evde tek kalıyor ama odadan dışarı çıkamıyor. su içmeye, tuvalete, mutfağa bir şey almaya gidemiyor evde tek başınayken.önceden evde biz varken de gidemezdi. bu durumu nasıl aşabiliriz? neyden korktuğunu defalarca sorduk. sakince anlatmasını çok istedik. sadece 'bilmiyorum' diyor. anlatmadığı için kapalı kutuben çok üzülüyorum artık. bu yaşa gelip de atlatamaması beni çok üzüyor. kişisel olarak aktif,neşeli ve okulda başarılı bir çocuk oldu bu zamana kadar. ama bu korkuları ne olacak? annem onu bırakıp gidemiyor bir yere kolay kolay. aklı kardeşimde kalıyor sürekli. bu durumlarda hocaya filan okuturlar bilirsiniz. ama çözüm bu değil başınızdan böyle bir şey geçtiyse, böyle bir durumla karşılaştıysanız ne yaptınız? nasıl çözüm buldunuz? psikolog veya psikiyatra mı gitmeliyiz?
eve biri girecek korkusu bende de çok fazla.evde tek kalmasam bile bu korku bende hep var. ama kardeşimin hayat kalitesini etkileyecek boyuttaki gibi değil bendeki. size de kolay gelsin korkularınızla :)Allah şifa versin tez zamanda inşallah çaresini bulursunuz ben 28 yaşımdayim hala karanlık korkum var evde biri olsa bile, gece tek yatma korkum da var ve hala devam eden gece eve biri girecek korkusu :/
candan ilgilendiğin için teşekkürler. ben ailemden uzaktayım ama kardeşimle yaş farkım çok olduğu için annesi gibiyim. bağımız çok güçlüdür. bana karşı çok açıktır.ben de ona senin dediğin gibi sırlarımdan bahsederim bana güvenmesi için. ama bu konu hakkında konuşmak istediğimde hemen agresifleşiyor, 'bilmiyorum korkuyorum işte' diyerek kestirip atıyor. benim yakınlığım ya da konuşma çabalarımız yetmiyor artık. dediğin gibi yaşı büyüdükçe ve erkek de olduğu için sanırım kendisi de bu konunun konuşulmamasını istiyor. uzman yardımı almamız gerektiğine kesin olarak karar verdim ve ikna oldum. tek korkum bu korkuların onunla kalması ve hayatını etkilemesi... açıkçası geç kaldığımızı düşünerek çok üzüldüm bugün ama mesajın bana çok iyi geldi. Allah razı olsun. çok teşekkür ederim tekrardan. dediğin kitabı da araştıracağım merakla. sevgiler :*Kardesinizin erkek olmasi (erkeklik gururu nedeniyle), belki bu sorunlara aktif cözüm aramasina ya da cekingenlige, özgüvensizlige sebep olabilir (her ne kadar disa vurmasa da). Eger sik sik birlikte vakit gecirme imkaniniz varsa, öncelikle onunla daha güclü bir bag kurmaya calisin. Gerekirse kendinizle ilgili bir sir verin, bir korkunuzdan, sorununuzdan bahsedin. Hepimizin sorunlari var, hepsinin bir sebebi, bir de cözümü var. Hepsinin dogal olduguna ve cözüme odaklanmak gerektigi konusunda onu yönlendirin. Onu cözüm bulmaya motive edin. Bu arada ona, günden güne bu korkularini asacagini ve daha sonra hayatinin inanilmaz kolay ve keyifli olacagini söyleyin, umut ve motivasyon verin. Isinin uzmani bir psikolog mu, yoksa bilincalti uzmani mi bu konularda daha basarili, bir arastirin isterseniz. Am en dogrusu öncelikle bir psikologla yola cikmak sanirim. Eminim hastanelerde de, her seye ragmen isini severek yapmak isteyen doktorlar vardir. Bence, arayan her zaman bulurDoktoruna güvenebilecegini, konustugu herseyin orada kalacagini da kendisine belirtin. Ve simdiden bu konuyla ilgili olumlamalar arastirin. Korkularinin siddetlendigi anlarda o olumlamalari okusun. Zamanla ezberleyip, o anlarda otomatikman bu düsüncelerine odaklanacaktir. Umarim genc adam terapiyi, cözüm bulmaya calismayi, olumlamalari sacmalik olarak görmez. Olumlamalar konusunda Louise L. Hay kitaplari cok iyidir. Cözüm aramakta gec kaldik diye üzülmeyin. En azindan üniversite yillarinda rahat etmeye ve hayatin tadini cikarmaya baslayacak, öyle düsünün. Kolay gelsin ve bol sans.
harika fikirler çok teşekkür ederim Allah razı olsun :* hepsini de deneyeceğimRica ederim, sagolun siz de icten cevabiniz icin. Agresiflesip, kestirip atiyorsa, konustugumuz gibi gurur yaptigi ve artik genc bir adam oldugu icindir. Umarim bir sekilde, yüzlesmeye, cözüm bulmaya ikna edebilirsiniz. Halbuki yüzlesmek, üzerine gitmek ne kadar sancili da olsa, korkularindan kurtuldugu zaman ne kadar hafifleyecegini, kendisiyle ne kadar gurur duyacagini bilseSiz onun suyuna gidecek sekilde gizli mesajlarla simdilik onu caktirmadan ikna etmeye calisin. Bu arada iyi bir uzman arayisinda olun. Konusmak istemezse, mail atarsiniz. Üzerine cok varmadan yavas yavas cözüm bulma fikrini kafasina yerlestirin ki, icten ice terapiye hazir olsun. Onu rahatlatacagini düsündügünüz olumlamalari mektup ile yollayin. Alay edecektir muhtemelen, siz de gülerek: "Bana cok yardimci oldu, denemesi bedava." gibi biraz mizahi ve rahat bir uslupla tesvik edin, sakalasin. Belki hosuna gidecek ülkelerden, festivallerden, filmlerden, projelerden, üniversite hayatindan konusmak, onu hayat icin heyecanlandirmak, icinde korkularini yenip dünyaya baliklama dalma hissi uyandirir. Aile fertleri ile iletisim, onlara yardimci olmak cogu zaman cok zordur. Siz de mümkün oldugunca endise etmeyin, olumlu düsünceler ve mizahla yaklasin. Iyi ki sizin gibi ablasi var. Ikinize de kolay gelsin. Sevgiler
3-4 yaşından beri var olan bir korku bu. zamanla aşar diye oyalandık ama aşamıyor. paranormal şeylerle de ilgilendiğini görmedim şimdiye kadar. ama dediğim gibi zaten çok küçükken başladıParanormal şeylerle çok mu uğraşıyor?
Bende onun yaşındayım eskiden çok fazla korku hikayesi okurdum bende benzer durumdaydım.
Sonradan alıştım ama.Bana da sorsalar o en bilmiyorum derdim.
Bence psikoloğa gerek yok zamanla kendisi aşıcak.
Bence korkularının üzerine gitmesini sağlayın mesela karanlık bi odada tek başına kalabilir mi?Kalmasını sağlayın.Ya da sık sık evde tek bırakın ihtiyacı gelince mecbur gidicek tuvalete.Bişey olmadığını anlayınca korkularından kurtulmaya başlıcak.harika fikirler çok teşekkür ederim Allah razı olsun :* hepsini de deneyeceğim
3-4 yaşından beri var olan bir korku bu. zamanla aşar diye oyalandık ama aşamıyor. paranormal şeylerle de ilgilendiğini görmedim şimdiye kadar. ama dediğim gibi zaten çok küçükken başladı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?