Kardeşimle baş edemiyorum

Erkek çocuklarını o kadar simartarak buyutuyorlar ki sonunda başkalarinin kızlarının da başını yiyorlar
 
Benim anneme de çok ayrım yapılmış paramız yok diye üniversite sınavına sokmayıp evlendirmişler ama dayımı 2 senelik okula 8 sene yollayıp mezun edemediler
Dayım boşanırken bile anneannem annemi aradı sen konuş belki düzelir diye sanki annem boşanma avukatı
Anneannem dayıma ev verdi bize vermedi, annemle hep kavga etti evimi sen temizle ben yaşlıyım diye, annemin gözünü ben açtım evi var dağıtıyor temizlikçi tutsun biz hizmetçi değiliz
Anneannem dayımdan hala çekiyor, boşandı iki çocuğuna anneannem bakıyor
Bu durumu artık normal görmeye başladılar demekki
Benim ki kazanmışta para yok diye göndermemişler. O da oturup devlet sınavın da memuriyet kazanmış. Yıllarca parasını almışlar , evlendirmek istememisler bize hizmet diye. Hani bunları düşününce annemin ruh sağlığinin çok iyi olmadığını düşünüp bir nebze affediyorum. Ama kardeşim olacak sünepeyi asla. Yediği önde yemediği arkada yetişti. Aynı anda hem özel ders hem dershaneye gitti zar zor okul kazandı. Birde dedi ki ben çalışmayı sevmem çalışsam daha iyi yerler gelirdi :)) Ben daha iyi yerler gelmesine rağmen ailemin yanında diye yük olmamak için onların yanında okudum. Kazanırken dershaneye gitmedim ders almadım. Okurken kpss çalıştım para biriktirdim ilk sene atandim. Tabiri caizse yırttım bir taraflarimi. Niye destek vereyim ki ? Okumak istemiyorum üniler kötü dedi bıraktı. Şimdi yine askerlikten muaf olmak için üniye kaydolmuş bakalım ne kadar daha durabilecek !
 
Tedaviye ihtiyacı olması haricinde şımarık bir kardeşiniz var.
Anne babanızın yap(a)madığını siz ancak bir yere kadar yapabilirsiniz.
Açıkça şımarık ve bu halde olması ebeveynlerin suçu.
Ağlamak çözüm değil.
Böyle insanlar kendileriyle beraber çevresinide aşağı çeker.
Siz çözüm sunduğunuzda kabul etmiyorlarsa kendi hallerine bırakacaksınız.
Sizin yapabileceğiniz bir şey yok.
 
Bir çocuğu çok sevmek onu el üstünde tutup arsızlaştırmak değildir
Hiç sanmıyorum ama evlenirsem çocuğum olursa onu yetiştirmeden önce kendimi yetiştireceğim
Bir çocuğu koşulsuz sevmek, çok sevmek arsızlaştırmak değildir. Mutlaka okuyun hatta çocuk olmasını beklemeden, evlenmeden başlayın okumaya.
 
Buraya daha önce ailemle alakalı konu açmıştım
Araya baya mesafe koydum artık annem arayıp dert yanmıyor, ben hasta olucam ne olur bana bunu yapmayın ben çok uzaktayım elimden birşey gelmiyor bana dert yanma dedim annemle olan bu konuyu kısmen çözdüm
Ama kardeşim, günde 3 öğün beni taciz ediyor, ben çok bunaldım ben hastayım ben delirdim ben intihar edicem, tamam seni doktora götüreyim dedim yok diyor
Ben insan değilmişim o zamanında kursa gitmek istemiş ben yollamamışım, bana dert anlatmasına müsade edecekmişim kimsesi yokmuş anlatacak, o bunalıuorsa ben çözüm bulmak zorundaymışım
Neyse ben engelledim bunu, annemin tlfnundan mesaj atıyor sen beni engelledin ama anan burda ağlıyor kalbi sıkışıuor çözüm bulcaksın diye
Çözüm bulmazsan hepiniz çekeceksiniz faaln diyor, ben sessiz kaldım zaten yapbilceğim bsy yok, annemin ağlamasına üzülmesine dayanamıyorum ama ben doktor değilim çözüm bulamıyorum bulmak zorunda değilim
Hergün böyle iç sıkıntısıyla yaşamak öyle zor ki
Çaresiz gibiyim, dua edip güzel günleri bekliyorum
Üzüntüden halsizleşiyorum, kalkıp yüzümü yıkamak zor geliyor, bu günler hiç geçecekmiş gibi gelmiyor
Yakında hasta olmaktan korkuyorum aklımı kaybetmekten korkuyorum, insan olan kaç km uzaktaki ablasının aklına annesiyle ilgili endişe koyar bırakır mı
Birden okurken bi sok oldum sanki eskiden bu konuyu benmi tazmıştim dedim. Okudukça farklılıkları anladim ki ben yazmamışım. Yani hepimizde az cok benzer dertler varmis. Birileri düştükleri kuyuya sizide çekmek ister yoksa çözüm vs istedikleri için değil. Benim başımdan benzer dert
Hatta az once açtım bununla ilgili bir konu. Allah sizede banada ve ihtiyacı olan herkese kolaylık versin dertlerinden kurtarsın.
 
Buraya daha önce ailemle alakalı konu açmıştım
Araya baya mesafe koydum artık annem arayıp dert yanmıyor, ben hasta olucam ne olur bana bunu yapmayın ben çok uzaktayım elimden birşey gelmiyor bana dert yanma dedim annemle olan bu konuyu kısmen çözdüm
Ama kardeşim, günde 3 öğün beni taciz ediyor, ben çok bunaldım ben hastayım ben delirdim ben intihar edicem, tamam seni doktora götüreyim dedim yok diyor
Ben insan değilmişim o zamanında kursa gitmek istemiş ben yollamamışım, bana dert anlatmasına müsade edecekmişim kimsesi yokmuş anlatacak, o bunalıuorsa ben çözüm bulmak zorundaymışım
Neyse ben engelledim bunu, annemin tlfnundan mesaj atıyor sen beni engelledin ama anan burda ağlıyor kalbi sıkışıuor çözüm bulcaksın diye
Çözüm bulmazsan hepiniz çekeceksiniz faaln diyor, ben sessiz kaldım zaten yapbilceğim bsy yok, annemin ağlamasına üzülmesine dayanamıyorum ama ben doktor değilim çözüm bulamıyorum bulmak zorunda değilim
Hergün böyle iç sıkıntısıyla yaşamak öyle zor ki
Çaresiz gibiyim, dua edip güzel günleri bekliyorum
Üzüntüden halsizleşiyorum, kalkıp yüzümü yıkamak zor geliyor, bu günler hiç geçecekmiş gibi gelmiyor
Yakında hasta olmaktan korkuyorum aklımı kaybetmekten korkuyorum, insan olan kaç km uzaktaki ablasının aklına annesiyle ilgili endişe koyar bırakır mı
Kardeşin niye seni okadar uzaktan daraltıyo ne derrdi varki seninle
 
Back
X