- Konu Sahibi yagmur0301
-
- #1
Eşimin son 1 yılda artan huysuzluğu artık dayanılmaz bir hal aldı. 8 yıllık evliyiz kızlar. Uzun ve çok güzel rüya gibi bir nişanlılık dönemi yaşadık herkeste olduğu gibi. Evlendik ilk 2 yıl da çok güzeldi. Sonraaaaa büyü bozuldu. Ha öyle çok içinden çıkılmaz durumlar olmadı şükür her evde olduğu gibi ufak tefek şeyler. Ne zamanki ikinci bebek doğdu, bir hayli hareketli ve inatçı bir bebeğimiz var. Şu an iki yaşında ve iki yıl gerçekten çok yıprandık. Çalışan bir anne olarak işyerinde stres depolayıp evde de iki çocukla başa çıkmaya çalışan ve çoğu zaman başarılı olamayan bir anneyim. Eşimin de çocuktan farkı yok. İşten gelir. Yatar dinlenir, yemek hazır olunca kalkar yemekten sonra da oturur pc başına ve geç saatlere kadar int. de film izler, oyun oynar falan. Ben ancak yatma vakti gelince dinlenebilirim. Arada bir mesela 2-3 ayda bir bebiş gece uyumadıysa işten gelince sen biraz bak da dinleneyim derim, ben yatıcaktım nerde çıktı bu şimdi diye kafa tutar. Ben de sen hergün yatıyosun birgün de ben yatayım desem, benim yattığım gözüne batıyo diye söylenir. 8 yıldır çok dayanılmayacak kadar hasta olmadıktan sonra hastayım dediğimi hiç hatırlamam, iki elim kanda olsa bir şekilde yemeğimi yapar, evimi toplar, bütün işimi yaparım, kendi grip olsa bir hafta yorgan döşek yatar bana gelince sen benim kadar hasta olmuyosun der, tabi herkes kendi çektiğini biliyo. Toplum içinde konuşmasam soğuksun kimseyle konuşmuyosun der, konuşunca da söylediğim herşeyden bişey çıkarır, atıyorum çok samimi olduğumuz arkadşlarla şakalı bir zamanda bişey söylemişimdir kendisi de yanımızdayken, aradan zaman geçer, sen şurda şöyle dedin beni rezil ettin der. Geçen gün annemlerdeyiz küçük kızım ablasının saçını asılıyo ve ağlatıyo ben de ayırmaya çalışıyorum yapma kızım abla ağladı falan diypdum birden yeter artık ya ne bağırıyosun çocuklara diye bir sürü laf saydı. Bağırmamıştım oysa ve annem babam bile donakaldı verdiği tepkiye. Sustum kırıldım. Hiçbişey söylemedim. Geçen gün abisinin evinde oturuyoruz, bir televizyon işi vardı arkadaşının bir beyaz eşya mağazasında alacağı varmış mağaza sahibi televizyon vereyim demiş. Arkadaşı kabul etmiş televizyonu satacak. Bizimki de müşteri arıyo.Arkadaşının işi görülecekmiş. Bir kaç kişiyi aradı olmadı. Sonra abisine söyledi. Abisi de kendin al o zaman niye bana söylüyosun diye sert bir şekilde çıkıştı. Ben de sen bu televizyon işini boşver istersen bir sorun olur sonu gelir seni bulur daha öncede benzer şeyler yaşadık dedim. Ve dün akşam baktım surat asık noldu dedim. Sen bana dün neden abimlerde öyle dedin beni azarladın ben senin çocuğunmuyum ben işimi bilmiyomuyum diye avazı çıktığı kadar bağırdı. sen beni sinir hastası ettin dedi. Azarlama gibi düşünceyle söylemedim ve söyleyiş tarzım da sert değildi. Ne yapmaya çalışıyosun dedim. Ne zaman tartışsak sürekli sen şöyle davranıyosun sen şunu dedin bunu dedim. Evlilik böyle olmaz. Sürekli birbirimizn eksiğini aramamaliyız. Hiç mi iyi yönüm yok benim .Sen de yapıyosun ama ben hiç bahsetmiyorum. Niyetim seni azarlamak değildi ama öyle anladıysan da özür dilerim. Fakat sen kendi davranışlarını görmüyosun sürekli benim hareketlerimi kontrol etmeye çalışıyosun her söylediğim kelimeyi didikliyosun. Ben ki evlenene kadar kimseyle tartışmadım kimseyle sorun yaşamadım ama bak şimdi depresyon ilacı kullanıyorum sence beni kim sinir hastası etti dedim. Verdiği cevap: Kaç kişiyle evlendin de sorun yaşamadın. Ben sana bişey yapmadım seni çocuklar bu hale getirdi. Ben tabi şok. Son bir olay. Abim evine koltuk takımı alacaktı. Beraber gidip seçmiştik. Abim dediki eşime ben işten geç çıkıyorum. Sen gidip alabilirmisin elden taksit düşünüyorum dedi. Tamam giderim dedi. İkimiz gidiyoruz beni karıştırmayın gidin kendiniz alın, taksitleri ödemezse arada ben kalırım dedi. Abim borcunu ödememezlik yapmaz dedim. Gitmem dedi. Ben de abimi arayıp eşim daha önce o mağazayla sorun yaşamıştı şimdi gitmek istemiyo dedim. Tamam o zaman bi ara gitmeye çalışırım ben dedi. Akşam dedimki eşime keşke yardımcı olsaydın öderdi sonuçta benim kardeşim dedim. Baya bir bağırdı çağırdı bu. Ben de sinirlendim şu ana kadar hiç yapmadığım bişey yaptım, senin ailen olayına girdim. Şimdiye kadar eşimin iki kardeşine ailesine verdiği karşılıksız paraların haddi hesabı yok. 50.000TL nin altına imza attım ben ve onun kardeşlerine işyeri açtık. Ben şu ana kadar bunların hiç bahsini bile açmadım. Farzetki işyeri tutmasaydı kapatsalardı ne olacaktı dedim. Ama kapanmadı çalışıyor dedi . Peki dedim daha geçen gün 15.000 kredi çektik onlar kullanacak diye ama bizim üstümüze hadi ödeyemezlerse ne olacak. O hale gelirsek o zaman düşünürüz Benimkileri mi kıskanıyorsun dedi. Hayır kıskanacak olsaydım şimdiye kadar yapardım zaten sadece bir örnek verdim, soruyorum sana farzet ki abim için o takımı aldık topu topu 1200 lira ve farzet ki ödeyemedi biz ödedik ha öyle bir durum da yok zaten. Nolur yani dedim, arada ben varım hiç mi hatrım yok dedim. Niye ödim ben diye çıkıştı. Ağladım kilitlendim. Ne halin varsa gör dedi ve gitti yattı. Ve kırgınım kızlar üzgünüm . Bunlar birer örnek artık beraberken söyleyeceğim şeyleri önce kafamda tasarlıyorum çekilecek bir yönü olmasın diye. ma buluyor acaba konuşmayı mı bimiyorum.Ve sürekli aman sinirlenmesin tartışma çıkmasın diye evde diken üstündeyim.Yanlışım hatam nerde, benim görmediğim kısımları gösterin bana nolur. Ben de kendmi düzelteyim iki çocuğum var ayrıl demeyin lütfen yapamam çocuklarım babaya düşkün ve onlara bunu yapamam. Lütfen söyleyin ne yapayım nasıl davranayım ben