- 16 Nisan 2021
- 78
- 289
- 43
Aynı durumu arkadaşım yaşadı . Hatta ikinci bebeğe hamile kaldığında büyüğü sizinkinden de küçüktü memeden kesmek zorunda kaldı . Bir yandan neden böyle hissediyorum o da çocuğum diye düşünürken bir yandan da büyüğe haksızlık yaptığını da düşünüyordu bu suçluluk duyguları ile zor zamanlar geçirdi. Sonra bir sorun yaşadı bebeği kaybetme daha doğrusu aldırmak zorunda kalma durumu oldu o an farketti ki aslında duygu oluşmuş bile sadece kendi planlaması dahilinde olmadığından farkında değilmiş duygularının. Çok şükür o tehlike geçti sağlıklı bir bebeği oldu .Şükür kaynaklarım benim onlar diye bahsediyor şimdi. Kendinizi akışa bırakın tabi ki siz istediğinizde olsaymış daha iyiymiş ama olan olmuş hormonlarınız sizi hazırlayacaktır onu kabullenmeye .Sağlıkla kucaklamak nasip olsun inşallah .Merhabalar yargılamadan okumanızı rica ediyorum öncelikle. 2 yaşını Mayıs’ta doldurmuş bir kızım var çok şükür. Ben hep 4-5 yaş arası olsun gönlümce büyüteyim ilgim bölünmesin korona da var malum. Hem psikolojik olarak hem de maddiyat olarak durumlar uygun değil diye hiç istemedim. Eşim istiyordu ama ben istemiyordum bakacak olan benim çünkü yardımcı olan bir tip değil çünkü bana. Dikkat ettiğim halde geçen 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Gerçekten sevinemedim bile ne hissedeceğimi bilemedim üzüldüm desem yeridir. Eşim de istediği halde sevinemedi ben istemediğim için. İstenmeyen gebelik psikolojisi çok kötüymüş ama daha sadece kese göründü kalp atışı bile yok. Araları da doğduktan bir ay sonra kızım 3 yaşı bitmiş 4e girmiş oluyor. Ama ben hiç hazır değildim. Not:İsteyipte olmayanlar var şükür et bilmem ne diye yazmayın istemiyor değildim şu anda değil. Kafam çok karışık içimde bir bebek var ama ben sanki orda yokmuş gibi hissediyorum
İyi de korunmuyorsunuz işte. Arada herhangi bir bariyer yok veya hormonlarınızı bastıran falan bir etken yok. Kondom kullanmayı bırakarak zaten saldım çayına moduna girmişsiniz. Daha ne olmasını bekliyorsunuz ki? Ayrıca tek hatalı eşinizmiş gibi düşünüyorsunuz ama alakası yok. Bu durumda ikinizin de payı var.Çünkü saldım çayıra modunda değildi içine gönderme olmadı sadece geri çekilme.
Resmen dalga geçer gibi bir yorum bu
Çocuk daha 2 yaşını doldurmuş 4 5 yaşına gelsin diye bekliyormuşsunuz
Aynen challenge yapmışsınız
Ya akıl mantık var ya cidden
siz bilerek yapmışsınız bu kadar mantıksızlık olmaz içinizi hiç rahatlatamayacağım
Bizle dalga mı geçiyorsunuz?
demekki kaçak varmış...o anda eşinizin anlamamasi normal yada size caktirmadi
Zaten ikinci yi duşunuyormuşsunuz demek ki maddi durumunuz çok çok iyi , geleceklerini güvence altına alabileceksiniz ve evliliğinizde herşey yolunda...ha bu sene ha öbür sene o zaman ne fark eder ki?
İkinci çocuğu istiyormuşsunuz zaten yaş araları çok iyi. Kendimden biliyorumşu an 4 aylık hamileyim iki numara doğduğunda büyük olan 3 yaş 3 aylık olacak. Ben çok mutluyum mesela zaten olacaktı ertelemenin manası yok ki, iki kardeş birbirine arkadaşlık da eder, yaş aralığı az olunca çok daha zor oluyor, fazla olunca da duruma adapte olmakta zorluk çekiliyor. Bence gayet ideal bir zaman. Hiç canınızı sıkmayın. Bana hamileyim diye üzülmek şükürsüzlük gibi geliyor, tedaviye başvurmadan yıllarca uğraşmadan gelen en büyük hediye onlar. İnşallah bu psikolojik durumu aşarsınız
Ben bu cesaretsizliğim yüzünden tek çocukla kaldım. Şimdiki aklım olsa ilk çocuğum 3 yaşına girmeden yapardım.
İnşallah her şey gönlünüzce olur. Sağlıkla alırsınız kucağınıza
Ultrasonda gorunce duygulari degisiyor.. Rabbim saglik
Sihhat versin yeterki.. ayrica 3 yas gayet iyi
Zamanla bu istememe durumu geçer, olmuş artık.. Henüz daha çok yeni olduğu için kabullenmek zor gelir. Hareketlerini hiasettikçe durumlar değişir
Kızınız da büyümüş zaten.. Sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah.
Dikkat ediyorum demişsiniz ama etmemişsiniz. Geri çekilme bir korunma yöntemi değil malesef. İstemiyorsanız gerekirse çifter çifter korunmanız gerekiyordu maalesef.
Hem prezervatif+ hem hap gibi, spiral + prezervatif gibi..
Hayırlısı olsun .Olmuş bikere .Merhabalar yargılamadan okumanızı rica ediyorum öncelikle. 2 yaşını Mayıs’ta doldurmuş bir kızım var çok şükür. Ben hep 4-5 yaş arası olsun gönlümce büyüteyim ilgim bölünmesin korona da var malum. Hem psikolojik olarak hem de maddiyat olarak durumlar uygun değil diye hiç istemedim. Eşim istiyordu ama ben istemiyordum bakacak olan benim çünkü yardımcı olan bir tip değil çünkü bana. Dikkat ettiğim halde geçen 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Gerçekten sevinemedim bile ne hissedeceğimi bilemedim üzüldüm desem yeridir. Eşim de istediği halde sevinemedi ben istemediğim için. İstenmeyen gebelik psikolojisi çok kötüymüş ama daha sadece kese göründü kalp atışı bile yok. Araları da doğduktan bir ay sonra kızım 3 yaşı bitmiş 4e girmiş oluyor. Ama ben hiç hazır değildim. Not:İsteyipte olmayanlar var şükür et bilmem ne diye yazmayın istemiyor değildim şu anda değil. Kafam çok karışık içimde bir bebek var ama ben sanki orda yokmuş gibi hissediyorum
Aldirabilirsin. Zor durumda kalacaksaniz ve iki çocuk da sıkıntıda buyuyecekse aldırmak en iyi çözüm geliyor bana. Yargılamayin lütfen kendi dusuncem.
Aynı durumu arkadaşım yaşadı . Hatta ikinci bebeğe hamile kaldığında büyüğü sizinkinden de küçüktü memeden kesmek zorunda kaldı . Bir yandan neden böyle hissediyorum o da çocuğum diye düşünürken bir yandan da büyüğe haksızlık yaptığını da düşünüyordu bu suçluluk duyguları ile zor zamanlar geçirdi. Sonra bir sorun yaşadı bebeği kaybetme daha doğrusu aldırmak zorunda kalma durumu oldu o an farketti ki aslında duygu oluşmuş bile sadece kendi planlaması dahilinde olmadığından farkında değilmiş duygularının. Çok şükür o tehlike geçti sağlıklı bir bebeği oldu .Şükür kaynaklarım benim onlar diye bahsediyor şimdi. Kendinizi akışa bırakın tabi ki siz istediğinizde olsaymış daha iyiymiş ama olan olmuş hormonlarınız sizi hazırlayacaktır onu kabullenmeye .Sağlıkla kucaklamak nasip olsun inşallah .
Sizin durum da bizimkine benziyor.
Eşimle nasılsa bir süre çocuğumuz olmaz herhalde deyip (doğurganlığımız konusunda bir bilgimiz olmamasına rağmen evet) korunmayı komple bıraktık. İlk ay merak edip acaba oldu mu diye düşünüp dursam da sonra komple kafamdan atıp kendime bir güzel planlar yaptım.
Sonra 2. Ayda bir şok geldieşim daha gezecektik biz deyip duruyor
Kabullenmemezlik yapmadım daha çok yaptığımız mantıksızlığa güldüm. Komik ve saçma miydi evet dibine kadar. Ama gerek burda gerekse çevremde çocuğu olmayan insanları okuyup gördüğüm için bende de aynı şey olacağına kendimi gerçekten inandırmış o da yetmemiş eşimi de inandırmışım
Düşündükçe gülüyorum.
Sizdeki de bile bile lades olmuş.
Kabullenip içinizde minik bir bebek olduğunu düşünmekten başka yapacak bir şey yok. Birlikte büyürler hem.
İyi de korunmuyorsunuz işte. Arada herhangi bir bariyer yok veya hormonlarınızı bastıran falan bir etken yok. Kondom kullanmayı bırakarak zaten saldım çayına moduna girmişsiniz. Daha ne olmasını bekliyorsunuz ki? Ayrıca tek hatalı eşinizmiş gibi düşünüyorsunuz ama alakası yok. Bu durumda ikinizin de payı var.
Mesela ben çocuk istemiyorum. O yüzden de doğum kontrol hapı kullanıyorum. Ayrıca prezervatif de kullanıyoruz. Çocuk istemeyen insanlar önlem alır çünkü
Bence bir an önce bu kafadan çıkıp, yeni bebeğinizi sahiplenmeye bakın. Olan olmuş, aldırmak da sizin için bir seçenek değil. Kabullenmekten başka çare kalmıyor. Tek başınıza yapamazsanız destek almanızda fayda var. Bu süreci kolaylaştıracaktır.
Artık bebeğiniz var. bu psikolojiden kurtulun çünkü hissediyor. Güzel müzik dinleyin dua edin kitap okuyun. İcinizine açarsa onu yapın.Merhabalar yargılamadan okumanızı rica ediyorum öncelikle. 2 yaşını Mayıs’ta doldurmuş bir kızım var çok şükür. Ben hep 4-5 yaş arası olsun gönlümce büyüteyim ilgim bölünmesin korona da var malum. Hem psikolojik olarak hem de maddiyat olarak durumlar uygun değil diye hiç istemedim. Eşim istiyordu ama ben istemiyordum bakacak olan benim çünkü yardımcı olan bir tip değil çünkü bana. Dikkat ettiğim halde geçen 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Gerçekten sevinemedim bile ne hissedeceğimi bilemedim üzüldüm desem yeridir. Eşim de istediği halde sevinemedi ben istemediğim için. İstenmeyen gebelik psikolojisi çok kötüymüş ama daha sadece kese göründü kalp atışı bile yok. Araları da doğduktan bir ay sonra kızım 3 yaşı bitmiş 4e girmiş oluyor. Ama ben hiç hazır değildim. Not:İsteyipte olmayanlar var şükür et bilmem ne diye yazmayın istemiyor değildim şu anda değil. Kafam çok karışık içimde bir bebek var ama ben sanki orda yokmuş gibi hissediyorum
TeşekkürlerArtık bebeğiniz var. bu psikolojiden kurtulun çünkü hissediyor. Güzel müzik dinleyin dua edin kitap okuyun. İcinizine açarsa onu yapın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?