Bazılarımızın ilişkileri yolunda gibidir ama aslında öyle değildir. Sorunlar birikir, birikir... Göle dönüşür.. Bekler ki çözülsün.. Ama ona elini uzatan kimse yoktur.. Durdukça büyürler, içinden çıkılmaz bir hale gelirler.. Beraberinde dostu olan kavgayı, tartismayı getirirler.. İliskiyi iki kisi yasar ama görünürde.. Ya bu sadece tek tarafın elindeyse? Ya sorunu sadece diger taraf cözmeye meyilliyse... Soru işaretleriyle doluysa kafamız, gittikçe artan sıkıntımız... Çaresiz kaldigimiz zamanlar, cıkışı olmayan sorunlar.... İliski dedigimiz sey sadece sevgi midir? Yoksa sadece saygı mıdır? Yoksa güven mi? Erkekler neden hep bayanları sorun olarak görür bazen? Neden hep dırdırcı muamelesi yapar? Erkekler neden sorun çözmeye meyilli değildir? Sadece sorunun üstünü örter....O anlık.... Daha sonra hicbir sey olmamis gibi devam eder yoLuna..Taa ki o sorunun zinciri olabilecek başka bir sorun çıkana kadar.. Bayanlarımız nerede hata yapıyor? Cok duygusal olmamiz hata mı? Odun gibi mi olmak gerek? Mutluluk susmak mı? Dertleri çözmemek mi? Sorunları es geçmek mi? Bir ilişkide mutlu olmak demek ne demektir? Huzurlu olmak için ne yapılmalıdır? İlacı var mıdır... Nedir çözümü bunun...
Son düzenleme: