Arkadaşlar merhaba. Objektif ve yargısız fikirlerinize ihtiyacım var. İnsan bir duygu-durum içerisine girdğinde belki de sağlıklı düşünemiyor. Ve olaylara tarafsız bakabilecek pozitif düşüncelere ihtiyaç duyuyor.Ben sizlere şimdiden teşekkür ediyorum...
Durumuma gelince 35 yaşın üstüne çıkmış daha önce evlenmemiş - belki korkudan belki de aradığını daha önce bulamamış olmaktan belki de evlilik yapmış olmamak için - kendini hayatını seven sevmeye- sevilmeye inanan eğitimci bir bayanım. bundan 3 ay önce birsiyle tanıştım. her sey bir rüya gibi başladı. işte bu dedim. Aradığım özelliklerde üstelik kalbimi çarptıran biri. evlilik niyetinin olduğunu her defasında yineleyen biri. ilk defa babama- ki babam o sırada biraz rahatsızdı- birini seviyorumu gönül rahatlığıyla söyledim. Biliyorsunuz babalara kolay söylenemiyor. İlişkimizden 2.5 ay geçmişti ki sevgilim bana bir açıklamada bulundu. Söylerken oldukça zorlandı. 3 yıl evli kaldığını boşandığını ve 2 yaşına basmak üzere bir çocuğunun olduğunu ve annede kaldığını söyledi. Tabii haytımın şokunu yaşadım. Bunu bana en baştan söylememesinin yanlış olduğunu söyledim. ve gerçekten çok üzüldüm. Detaylarıyla sordum kendisine neden ayrıldığını. Bunu sindirmek benim için kolay değil elbette. Çok detaya girmeyecem bu konu hakkında... Ben hiç evlenmedim. O evlendi ayrıldı. Sizlerinde aklına gelebilecek her türlü soruyu sordum bundan sonrası için. Evlensem kafamı ağrıtacak durumları yaşamak istemiyorum çünkü. Sevgisiyle söyledikleriyle benim vazgeçmeme engel oldu.. Beni üzecek hiç bir durumun yaşanmayacağını başka bir şehre bile taşınabileceğimizi yaptığı evliliğin bir hata ve sonrasında kendisine tecrübe olduğunu söyledi. Ortada büyük bir sevgi varken hissediyorken ilk başta bunu bana söylememesini nedenleriyle açıklamasını ve bu konudaki özürlerini dikkate alıyor oluyorsun. Aileme durumu bahsettğimde tabii hoşlarına gitmedi. Benim üzülme olasılığımı düşünmeleri ,yaşanmış örneklerden yola çıkarak aile korumacılığıyla kabul etmeleri tabiiki beklenemez. Onu sevdğimi söyledim. Bu cesareti gösterebildim. Sevdğim insan gerekirse ailenle ben de konuşrum beni tanırlarsa önyargıları gider. Ve biz mutlu olduğumuzu birbrimizi sevdğimizi gördükçe bu düşünceleri değişecektir dedi. Düzgün bir insan beraber mutlu olduğum bir adam ve geçmişine göre yargılamak ya da buna son vermek ne kadar doğruydu ki.?? Sevgime sahip çıkıp oluruna bırakmak en doğrusu geldi. Ve bi şeyleri unutmaya güzel anlar geçirmeye devam ettik. İkimizde seviyoruz bu kesin...
Ben durumunu sindirmeye ve sorularımla kendimi ikna etme çalışıyorken daha enteresan bir durum oldu. Tesadüf eseri halihazırda hala evli olduğunu öğrendim. 2. bir şokta denebilir buna..Kendisine bunu söyledğimde bunu söylemesinin cok zor bir durum olduğunu ve boşanma dilekçelerinin verildğini yani boşanma sürecinde olduğunu 1 ay sonra boşanacaklarını tamamen kağıt üstünde de biteceğini ve bundan sonra bana söyleyeceğini söyledi. söyleyememiş. bunu söylemek çok zordu diyor. ben tabii yalan söyledğin için kendisine kızdım- ki yalan kabul edilebilir bir durum değil benim için- tepki gösterdim. kabul ediyor . özürler diliyor. buna istemeden mecbur kaldığını söylüyor. söylemek çok zordu diyor.bittğinde sana söyleyecektim diyor. 6 aydır ailesinin yanında yaşıyor bu arada. İlişki bitmiş. Ama boşanma prosüdürleri. Mahkemeyi bekliyor. Büyük düş kırıklığı yine de benim için. Hala evli olan bir adamla beraberim. bunu yakıştıramıyorum kendime. Eşine dönmesi yönündeki telkinlerimde cabası. Bir yuva yıkılmamalı. Benden mi cesaret buldu acaba? Her şeyi soruyoum. Hayır diyor bitmişti diyor. Sen olmasan da hayatımda bitmişti diyor. Sevgim bitti diyor.Geri dönüş yok diyor.Çocuğun var diyorum yıkılmasın diyorum. Bütün detaylarıyla ilişkisini soruyorum. Belki gurur inat yaptın diyorum. belki hala seviyorsundur diyrum. sağlıklı düşün diyorum. çocuk kavgalı gürültülü bir evlilikte daha çok mutsuz olurdu diyor. Böyle böyle. Daha bir çok soru. Kendimi bıraktım onu ikna etmeye çalışıyorum. Evliliği yıkılan bir adamla beraberim. Bu oyunda bana rol düşmez diyorum. Ben senden vazgeçmem diyor. Sende benden vazgeçme diyor. Bırakmıyor yani.. Böyle böyle yüzlerce soru kafamda. Ama hepsine cevap veriyor. Sevgisi büyük eminim. Benim de öyle.. Ama durum da böyle. Kime anlatırsın ki bu durumu. Kimseye anlatamıyorum. Sizlerin fikirlerine tecrübelerinze ihtiyacım var...
Durumuma gelince 35 yaşın üstüne çıkmış daha önce evlenmemiş - belki korkudan belki de aradığını daha önce bulamamış olmaktan belki de evlilik yapmış olmamak için - kendini hayatını seven sevmeye- sevilmeye inanan eğitimci bir bayanım. bundan 3 ay önce birsiyle tanıştım. her sey bir rüya gibi başladı. işte bu dedim. Aradığım özelliklerde üstelik kalbimi çarptıran biri. evlilik niyetinin olduğunu her defasında yineleyen biri. ilk defa babama- ki babam o sırada biraz rahatsızdı- birini seviyorumu gönül rahatlığıyla söyledim. Biliyorsunuz babalara kolay söylenemiyor. İlişkimizden 2.5 ay geçmişti ki sevgilim bana bir açıklamada bulundu. Söylerken oldukça zorlandı. 3 yıl evli kaldığını boşandığını ve 2 yaşına basmak üzere bir çocuğunun olduğunu ve annede kaldığını söyledi. Tabii haytımın şokunu yaşadım. Bunu bana en baştan söylememesinin yanlış olduğunu söyledim. ve gerçekten çok üzüldüm. Detaylarıyla sordum kendisine neden ayrıldığını. Bunu sindirmek benim için kolay değil elbette. Çok detaya girmeyecem bu konu hakkında... Ben hiç evlenmedim. O evlendi ayrıldı. Sizlerinde aklına gelebilecek her türlü soruyu sordum bundan sonrası için. Evlensem kafamı ağrıtacak durumları yaşamak istemiyorum çünkü. Sevgisiyle söyledikleriyle benim vazgeçmeme engel oldu.. Beni üzecek hiç bir durumun yaşanmayacağını başka bir şehre bile taşınabileceğimizi yaptığı evliliğin bir hata ve sonrasında kendisine tecrübe olduğunu söyledi. Ortada büyük bir sevgi varken hissediyorken ilk başta bunu bana söylememesini nedenleriyle açıklamasını ve bu konudaki özürlerini dikkate alıyor oluyorsun. Aileme durumu bahsettğimde tabii hoşlarına gitmedi. Benim üzülme olasılığımı düşünmeleri ,yaşanmış örneklerden yola çıkarak aile korumacılığıyla kabul etmeleri tabiiki beklenemez. Onu sevdğimi söyledim. Bu cesareti gösterebildim. Sevdğim insan gerekirse ailenle ben de konuşrum beni tanırlarsa önyargıları gider. Ve biz mutlu olduğumuzu birbrimizi sevdğimizi gördükçe bu düşünceleri değişecektir dedi. Düzgün bir insan beraber mutlu olduğum bir adam ve geçmişine göre yargılamak ya da buna son vermek ne kadar doğruydu ki.?? Sevgime sahip çıkıp oluruna bırakmak en doğrusu geldi. Ve bi şeyleri unutmaya güzel anlar geçirmeye devam ettik. İkimizde seviyoruz bu kesin...
Ben durumunu sindirmeye ve sorularımla kendimi ikna etme çalışıyorken daha enteresan bir durum oldu. Tesadüf eseri halihazırda hala evli olduğunu öğrendim. 2. bir şokta denebilir buna..Kendisine bunu söyledğimde bunu söylemesinin cok zor bir durum olduğunu ve boşanma dilekçelerinin verildğini yani boşanma sürecinde olduğunu 1 ay sonra boşanacaklarını tamamen kağıt üstünde de biteceğini ve bundan sonra bana söyleyeceğini söyledi. söyleyememiş. bunu söylemek çok zordu diyor. ben tabii yalan söyledğin için kendisine kızdım- ki yalan kabul edilebilir bir durum değil benim için- tepki gösterdim. kabul ediyor . özürler diliyor. buna istemeden mecbur kaldığını söylüyor. söylemek çok zordu diyor.bittğinde sana söyleyecektim diyor. 6 aydır ailesinin yanında yaşıyor bu arada. İlişki bitmiş. Ama boşanma prosüdürleri. Mahkemeyi bekliyor. Büyük düş kırıklığı yine de benim için. Hala evli olan bir adamla beraberim. bunu yakıştıramıyorum kendime. Eşine dönmesi yönündeki telkinlerimde cabası. Bir yuva yıkılmamalı. Benden mi cesaret buldu acaba? Her şeyi soruyoum. Hayır diyor bitmişti diyor. Sen olmasan da hayatımda bitmişti diyor. Sevgim bitti diyor.Geri dönüş yok diyor.Çocuğun var diyorum yıkılmasın diyorum. Bütün detaylarıyla ilişkisini soruyorum. Belki gurur inat yaptın diyorum. belki hala seviyorsundur diyrum. sağlıklı düşün diyorum. çocuk kavgalı gürültülü bir evlilikte daha çok mutsuz olurdu diyor. Böyle böyle. Daha bir çok soru. Kendimi bıraktım onu ikna etmeye çalışıyorum. Evliliği yıkılan bir adamla beraberim. Bu oyunda bana rol düşmez diyorum. Ben senden vazgeçmem diyor. Sende benden vazgeçme diyor. Bırakmıyor yani.. Böyle böyle yüzlerce soru kafamda. Ama hepsine cevap veriyor. Sevgisi büyük eminim. Benim de öyle.. Ama durum da böyle. Kime anlatırsın ki bu durumu. Kimseye anlatamıyorum. Sizlerin fikirlerine tecrübelerinze ihtiyacım var...