Minik tosbağam,seni çoooook uzun bekledim.Seni beklerken 5 kardeşini koydular içime,olmadı...ılla ben gelicem dedin ve bir baktık doktora bile gitmeden sen oluverdin içimde...ışte ben geldim dedin kuzum...Hemde sana normal yolla ulaşma ümidimiz yokken..Sen bizim en kıymetlimizsin.Şuan çok ama çok küçüksün ve ben çok endişeleniyorum.Bir hapşırıyorum aman yavrum diyorum...Bizi üzme olur mu...Çok güçlü ol yavrum..Hayat çok zor ve hiçbirzaman planladığın gibi olmuyor herşey...Sen herkesi sev,belki herkes seni sevmeyebilir ,boşver,doğrucu ol,dürüst ol,kimsecikleri kırma,adeletli ol,karşılıksız sev kuzucum,inatçı olma şu dünyaya karşı ,umutlu ol ve en önemlisi yıkılma güzel yavrum.Birgün Allahım yazmışsa seni bana ve seni büyüymek nasip olursa anlatırım bu zorlu dünyayı sana...Biran önce gel olur mu annecim...Çünkü sana,o minik ellerini öpmeye,o güzel gözlerini görmeye çok ama çok ihtiyacım var...Senin yollarını gözleyen annen...