Hanımlar iyi günler.
Bugün kayinvalidemi kırmamak adına onunla birlikte kahvaltıya davet edildigimiz ablasının evine gittik. Esimin kuzeni normalde cocugunu odaya kapatıp eline tablet verip duruyordu yanımıza gelmesin diye. Sonra misafirler arasında 8 senedir çocuk sahibi olmak için can atan genç bir kadın var,o da geldi. Eşimin kuzeni bu sefer kadın gelir gelmez hemen cocugunu ısrarla bulunduğumuz yere almak için uğraştı ve anne adayı olmak isteyen kadına inat karşısında (resmen öyleydi eminim) cocuguna sevgi şovu yapıp "Annneeemm, seni verene bin şükür,evlat kokulum" diye sevmeye başladı. Halbuki kadın o kadar iyi birisi ki beni görür görmez karnımı okşadı,karnimdaki kızım icin ayetel kursi okudu,ona ismiyle hitap etti falan.. Ben bile karnıma o kadar derin ve güzel bakmamıştım. Her neyse, kadıncağız eşimin bu aptal kuzenin hareketi yüzünden buruk bi bakış attı, haset ediyormuş gibi davranildi kadına. Bende de lanet bir huy var, kimilerine çok sempatik geliyor ama ben sevmiyorum, dilimi tutamıyorum asla masum kimsenin yanımda üzülmesine dayanamıyorum..Evlilik muhabbetlerinden konu açıldı, bu ahmak kuzen de cocgunun babası için " kocam" deyip durunca ben de dayanamayip "Türk Medeni Kanununa göre kocan olmasi için resmi nikahinin olması lazım" dedim. O an çok mutlu oldum çünkü hak ettiğine inandım böyle bir cumleyi. Kaynanam bile gurur duyar gibi bir bakis attı, yani yaptığı terbiyesizlik o kadar barizdi ki insanların bile ben öyle deyince hoşuna gitti ama eve geldim bu sefer de aklıma "ya yarın bir gün kapının önüne koysalar kadını, hiçbir şey talep edemeyecek,belki de perişan olacak,eğitimi mesleği yok" diye vesveselenip pişman oldum ettiğim lafa. Sonucta aslında bana zarar vermemişti ama masum bir kimseyi üzmüştü, buna dayanarak ilk önce kendimi iyi hissettim şimdi ise pişman oldum. Özür dilemeli veya gönlünü alacak bir hamle yapmalı miyim?