35 yasındayım benimde karsıma hep kotu insanlar cıkıyo ya da sonradan kotu taraflarını goruyorum.
Herkes kotu olamayacağına göre, hatayı kendimde aramaya karar verdim ve bi sure egrı oturdum dogru konustum ozelestrı yapmaya karar verdim. Sebebini buldum.
Cok fazla "hayır" dıyemedıgımı, hataları görmezden geldıgımı taviz verdıgımi, tavızın tavizi dogurdugunu gordum.
Cok fazla karsılık vermek yerine *buyukluk bende kalsın o yaptığından utansın*diyip sineye cektıgımı akabinde kımsenın utanmadıgını gordum.
Ve daha bısuru sey.
O noktadan sonra, tam tersı oldum, birden kotuler alttan alan tatlıslara evrıldıler.
Fazla tevazu ve "sen nasıl istersen" dedıgın her kimse seni uzecektır.
Malesef insanlar (bi cogu) horlanmaktan itilip kakılmaktan anlıyor, sevilmekten saygı görmekten degıl.
Kopek cek seni uzenlere, bak nasıl yanlıs anladın demeye basıyorlar gör.
Keske sevgi ve saygı dilinde bulusabılsek ama, malesef olmuyor