Arkadaşlar merhaba, biraz uzun olabilir ama içimi döküp rahatlamaya çok ihtiyacım var. 29 yaşındayım 4 yıllık evliyim. Eşimle üniversitede tanıştık 6 yıl beraberlikten sonra ailemin karşı çıkmasına rağmen çok sıkıntılar çekerek evlendik.( aramızdaki kültür farkından dolayı ailem istemedi). Ardından onun ailesi yoktan yere problem çıkartıp huzurumuzu bozdu. Eşim yanımda oldu. 1 sene görüşmedim. Sonra hatalarını farkettiler aramız düzeldi ondan sonra problem yaşamadık hiç.
Geçen sene kızım oldu. Şuan 20 aylık. O doğduktan 3 ay sonra radikal bir kararla mesleklerimizi değiştirdik(eşim bir sınavı kazandı, ardından ben kazandım ve biz de memuriyet hayatının kızımız ve geleceğimiz için daha iyi olacağını düşündük.) Bu sebepten dolayı ben bebeğimle ailemin yanına geldim. Eşim de yakın bir ildeydi. Bazen haftada bir bazen iki haftada bir yanımıza hafta sonları geldi gitti. Bu süreçte eğitim aralarında ara ara toplamda 6 ay kadar evimizde birlikte kaldık. Ben yine şu an atanana kadar ailemin yanındayım eşim görevinin başında başka ilde.
Bu süreçte uyumayan kızım ve onun bakımı altında çok yoruldum, yıprandım. Hâlâ daha sık uyanan uyku problemi olan bir bebeğim var. Ona iyi bir şekilde bakabilmek için elimden geleni yaptım. Hem fiziken hem ruhen çok yoruldum. Annemlerde kaldığımız dönemlerde annem çalıştığı için bebek bakımı konusunda çok yardımı olamadı. Ama sağolsun ev işleri yemek bile iyi geldi. Bebeğimle tek başıma evimizde kaldığımız dönemlerden kat kat iyiydi. Ama yine de bir anneye, babanın desteği farklı oluyor. Sonuçta onun da çocuğu. Beraber yaşadığımız dönemde eşim ilgili bir baba sayılır. Ne çok iyi ne çok kötü. A'dan Z'ye ben düşündüm her şeyi hamileliğimden itibaren.
Gelelim derdime.. Eşim baskın karakterli, geleneksel yapısı olan, sinirlendiğinde öfke kontrolü olmayan, en kırıcı sözleri söylemekten çekinmeyen, çok inatçı ve bencil bir insan. Tabiki olumlu özellikleri de var. Yoksa şu saate kadar hiç çekemezdim sanırım. Ben de aynı şekilde baskın karakterliyim ve damarıma basılırsa benim de inadım tutar. Ona göre benle ilgili en kötü özellik ne diye sorsanız. Hiç şüphesiz dırdır der. Ama şunu bilmiyor ki beni anlamaya çalışsaydı, söylediklerime değer verdiğini hissettirseydi benim zaten konuşmama gerek kalmayacaktı, neyse.
En son 2 ay birbirimizle konuşmadık zorunlu diyaloglar dışında. Tartışma sebepleri her şey olabiliyor, çoğu zaman incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler ama ben en nihayetinde kendimi değersiz hissediyorum. Bir ara barışır gibi olduk şimdi yine küsüz. 3 aydır böyleyiz. Cinsellik de olmuyor. Zaten ailemle kaldığım için durum zor. Bir de üstüne bunlar eklenince ikimizin de içinden gelmiyor.
Temel problemimizin iletişimsizlik olduğunu düşünüyorum. Bir türlü ortak paydada buluşamıyoruz. Çok dediğim dedik. Ya da barıştığımızda sorunları halinin altına süpürüyoruz. En acısı da artık kavgalarımız çok acımasız olmaya, küslüklerimiz çok uzun sürmeye başladı ve bu arada biz sevgiyi azalttık saygıyı da kaybettik. Ben öyle düşünüyorum. Eskiden kınadığım çiftlere dönüştük. Bu satırları yazarken içim acıyor.
Dışarıdan baktığınızda eğitimli, iyi mesleklere sahip arkadaş çevresi olan, eğlenceli çocuğu olan bir çiftiz. Her şey dört dörtlük. Ancak ben çok mutsuzum. Benim de hatalarım var biliyorum ama içimden bir şeyler koptu ona karşı. İçimden gelmiyor düzeltmek. Ama bir yandan da yıkmak istemiyorum. Bu arada iyi olduğumuz zamanlarda iyiyiz. Beni sevdiğini düşünüyorum ama bazen de sevse asla böyle yapmaz yapamaz bu kadar kırıcı olamaz diyorum. Galiba ara sıra güncelleme geliyor bize ve kopma noktasına geliyoruz.
Üst üste çok zorluklar çektik çok yıprandık, yıprattık biribirimizi gerek evlenme aşamasında gerek sonrasında. Bebeğimiz doğduğundan beri bir türlü düzenimiz oturmadı. Bir ordayız bir burda. 1 ay içerisinde tayinimiz çıkacak aynı evde olabileceğiz. O yüzden şuan yaşadıklarım geçici bir süreç mi? İkimiz de yıprandığımız için mi böyle yoksa artık bittik mı? Kaybettiğimiz saygı geri gelir mı? Kafamda sorular dönüyor sabaha kadar. Kendime yakıştıramıyorum bu tür bir ilişkiyi, benim ona söylediklerimi, onun bana söylediklerini. İkimiz de en zayıf noktalardan yakalayıp bolca yaraladık birbirimizi. Bir yandan içimden de gelmiyor ona karşı bir şeyler yapmak..Ne olacak bunun sonu? 10 yıllık emek var. Öteki tarafda böyle bir ilişki..Çok kafam karışık. Akıllı hatunlar yol gösterin.
Not 1: Bu kadar yılda tanımadın mı diyecekler için evlenince türlü türlü huyları çıktı. Daha asabi daha tahammülsüz oldu.
Not 2: Neden çocuk yaptın? Tanıdığımı, evliliğimin yolunda gittiğini düşündüm. Hata etmişim belli ki..
Not 3: Neden meslek değiştirirken ayrı yaşadınız, beraber olmuyor muydu? Başka bir çözüm yolumuz yoktu. En iyisi benim kızımla annemlerle kalmamdı.
Not:4 Sevgiliyken nasıldı? Özellikle ilk 5 yıl örnek bir çifttik. Bana olan sevgisi çok başkaydı. Evlilik sürecinde çok yıprandık ayrılma noktasına geldik. Ama etrafta ilişkimizi bilen insanlar emeğinize yazık etmeyin bugünler geçecek, herkesin olur dediler. Çok sevdiğimiz için bırakamadık.
Not 5: Aldatma ihtimali yok. En azından şimdilik. O konuda bir şüphem yok. Hislerim kuvvetlidir.
O kadar tatlısınız ki. İçim ısındı. Ne diyeyim Allah razı olsun.Bana geçici gibi geldi 10 yılını vermişsin 1 aydan bişey çıkmaz diyorum :)
Bende su an evliyim ve eşimden uzaktayım evimiz daha bitmediği ve düğünümüz olmadığı için bunu niye söyledim "en çok sıkıntı çıkmasına neden olan etkenlerden biri MESAFE"
Bence herşey düzelecek sadece sabret dua et. Bebeğin için sevin hiç hata olaral düşünme.
Siz eşinizle öyle radikal bir karar almışsınız ki çoğu çiftler bu nedenlerden ortak nokta bulamadığı için ayrılıyor!
Bence herşey düzelicek :) sadece günleri say senin için dua edicem
erkeklerin yaşandığında dır dır uş yapardan yola çıkarak, bu
eşiniz oğlak burcu mu veya başka bir toprak burcu :) Başlığa ithafen hayır saygı geri gelmez. Yeniden onarabilirsiniz ilişkinizi ama eşinizin hatalarını kabul edip değişmek istemesi gerekiyor.
Doğru tahmin oğlak burcu. Ben de yengeç. Eşim o kadar mükemmel ki hatası yok. Kızgınlık anlarında hep benim suçlu olduğumu dile getirir de
eşiniz oğlak burcu mu veya başka bir toprak burcu :) Başlığa ithafen hayır saygı geri gelmez. Yeniden onarabilirsiniz ilişkinizi ama eşinizin hatalarını kabul edip değişmek istemesi gerekiyor.
Doğru tahmin oğlak burcu. Ben de yengeç. Eşim o kadar mükemmel ki hatası yok. Kızgınlık anlarında hep benim suçlu olduğumu dile getirir de
Arkadaşlar merhaba, biraz uzun olabilir ama içimi döküp rahatlamaya çok ihtiyacım var. 29 yaşındayım 4 yıllık evliyim. Eşimle üniversitede tanıştık 6 yıl beraberlikten sonra ailemin karşı çıkmasına rağmen çok sıkıntılar çekerek evlendik.( aramızdaki kültür farkından dolayı ailem istemedi). Ardından onun ailesi yoktan yere problem çıkartıp huzurumuzu bozdu. Eşim yanımda oldu. 1 sene görüşmedim. Sonra hatalarını farkettiler aramız düzeldi ondan sonra problem yaşamadık hiç.
Geçen sene kızım oldu. Şuan 20 aylık. O doğduktan 3 ay sonra radikal bir kararla mesleklerimizi değiştirdik(eşim bir sınavı kazandı, ardından ben kazandım ve biz de memuriyet hayatının kızımız ve geleceğimiz için daha iyi olacağını düşündük.) Bu sebepten dolayı ben bebeğimle ailemin yanına geldim. Eşim de yakın bir ildeydi. Bazen haftada bir bazen iki haftada bir yanımıza hafta sonları geldi gitti. Bu süreçte eğitim aralarında ara ara toplamda 6 ay kadar evimizde birlikte kaldık. Ben yine şu an atanana kadar ailemin yanındayım eşim görevinin başında başka ilde.
Bu süreçte uyumayan kızım ve onun bakımı altında çok yoruldum, yıprandım. Hâlâ daha sık uyanan uyku problemi olan bir bebeğim var. Ona iyi bir şekilde bakabilmek için elimden geleni yaptım. Hem fiziken hem ruhen çok yoruldum. Annemlerde kaldığımız dönemlerde annem çalıştığı için bebek bakımı konusunda çok yardımı olamadı. Ama sağolsun ev işleri yemek bile iyi geldi. Bebeğimle tek başıma evimizde kaldığımız dönemlerden kat kat iyiydi. Ama yine de bir anneye, babanın desteği farklı oluyor. Sonuçta onun da çocuğu. Beraber yaşadığımız dönemde eşim ilgili bir baba sayılır. Ne çok iyi ne çok kötü. A'dan Z'ye ben düşündüm her şeyi hamileliğimden itibaren.
Gelelim derdime.. Eşim baskın karakterli, geleneksel yapısı olan, sinirlendiğinde öfke kontrolü olmayan, en kırıcı sözleri söylemekten çekinmeyen, çok inatçı ve bencil bir insan. Tabiki olumlu özellikleri de var. Yoksa şu saate kadar hiç çekemezdim sanırım. Ben de aynı şekilde baskın karakterliyim ve damarıma basılırsa benim de inadım tutar. Ona göre benle ilgili en kötü özellik ne diye sorsanız. Hiç şüphesiz dırdır der. Ama şunu bilmiyor ki beni anlamaya çalışsaydı, söylediklerime değer verdiğini hissettirseydi benim zaten konuşmama gerek kalmayacaktı, neyse.
En son 2 ay birbirimizle konuşmadık zorunlu diyaloglar dışında. Tartışma sebepleri her şey olabiliyor, çoğu zaman incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler ama ben en nihayetinde kendimi değersiz hissediyorum. Bir ara barışır gibi olduk şimdi yine küsüz. 3 aydır böyleyiz. Cinsellik de olmuyor. Zaten ailemle kaldığım için durum zor. Bir de üstüne bunlar eklenince ikimizin de içinden gelmiyor.
Temel problemimizin iletişimsizlik olduğunu düşünüyorum. Bir türlü ortak paydada buluşamıyoruz. Çok dediğim dedik. Ya da barıştığımızda sorunları halinin altına süpürüyoruz. En acısı da artık kavgalarımız çok acımasız olmaya, küslüklerimiz çok uzun sürmeye başladı ve bu arada biz sevgiyi azalttık saygıyı da kaybettik. Ben öyle düşünüyorum. Eskiden kınadığım çiftlere dönüştük. Bu satırları yazarken içim acıyor.
Dışarıdan baktığınızda eğitimli, iyi mesleklere sahip arkadaş çevresi olan, eğlenceli çocuğu olan bir çiftiz. Her şey dört dörtlük. Ancak ben çok mutsuzum. Benim de hatalarım var biliyorum ama içimden bir şeyler koptu ona karşı. İçimden gelmiyor düzeltmek. Ama bir yandan da yıkmak istemiyorum. Bu arada iyi olduğumuz zamanlarda iyiyiz. Beni sevdiğini düşünüyorum ama bazen de sevse asla böyle yapmaz yapamaz bu kadar kırıcı olamaz diyorum. Galiba ara sıra güncelleme geliyor bize ve kopma noktasına geliyoruz.
Üst üste çok zorluklar çektik çok yıprandık, yıprattık biribirimizi gerek evlenme aşamasında gerek sonrasında. Bebeğimiz doğduğundan beri bir türlü düzenimiz oturmadı. Bir ordayız bir burda. 1 ay içerisinde tayinimiz çıkacak aynı evde olabileceğiz. O yüzden şuan yaşadıklarım geçici bir süreç mi? İkimiz de yıprandığımız için mi böyle yoksa artık bittik mı? Kaybettiğimiz saygı geri gelir mı? Kafamda sorular dönüyor sabaha kadar. Kendime yakıştıramıyorum bu tür bir ilişkiyi, benim ona söylediklerimi, onun bana söylediklerini. İkimiz de en zayıf noktalardan yakalayıp bolca yaraladık birbirimizi. Bir yandan içimden de gelmiyor ona karşı bir şeyler yapmak..Ne olacak bunun sonu? 10 yıllık emek var. Öteki tarafda böyle bir ilişki..Çok kafam karışık. Akıllı hatunlar yol gösterin.
Not 1: Bu kadar yılda tanımadın mı diyecekler için evlenince türlü türlü huyları çıktı. Daha asabi daha tahammülsüz oldu.
Not 2: Neden çocuk yaptın? Tanıdığımı, evliliğimin yolunda gittiğini düşündüm. Hata etmişim belli ki..
Not 3: Neden meslek değiştirirken ayrı yaşadınız, beraber olmuyor muydu? Başka bir çözüm yolumuz yoktu. En iyisi benim kızımla annemlerle kalmamdı.
Not:4 Sevgiliyken nasıldı? Özellikle ilk 5 yıl örnek bir çifttik. Bana olan sevgisi çok başkaydı. Evlilik sürecinde çok yıprandık ayrılma noktasına geldik. Ama etrafta ilişkimizi bilen insanlar emeğinize yazık etmeyin bugünler geçecek, herkesin olur dediler. Çok sevdiğimiz için bırakamadık.
Not 5: Aldatma ihtimali yok. En azından şimdilik. O konuda bir şüphem yok. Hislerim kuvvetlidir.
Canim seni üzmek istemem bazi konular haric evlilikte ayni sorunları byasadik kavga ederdik ama bi karara varnadan barisirdik benim sözüme hic deger vermedi düşüncelerim ona mantikli gelmiyodu hep tersini yapardi cinsellikte uzayınca sonuc: ALDATILDIM....
ve en kötüsüde ev hanimiyim onu terk edemiyorum sen yolun basindasin lutfen bu konuda yardim alabilecek maddiyatin vsr yardim al yada bu konukar ile ilgili videolar izle faydasi olacak eminim...
Ben faydasini gördüm eş kisisi ile her konuyu anlasip çözüyoruz ama ne önemi var bogazimda kocaman bir düğüm olduktan sonra
Henüz olay yeni ben eskisi gibi dirdir etmiyor onu ode bunu ode diye yada faturalari bir kere söylüyorum onceden odeyene kadar her gun derdim annesi ile ilgili kötü yorumda bulunmuyorum artik hakaret degil bana bunu dedi bunu yapti vs gibi. .Çok üzüldüm gerçekten. Ne diyeyim bilmiyorum size. Peki nasıl bir yöntem izlediniz sonrasında. Özellikle faydası olduğunu düşündüğünüz bir yöntem var mı? Yoksa eşiniz çok pişman oldu da kendine çeki düzen mi verdi?
Konu sahibinin eşi oğlak değişir mi bilmiyorum . Benim eşim boğa değişme ihtimali yok. Ben hatalıyım çok hatalı davrandım deyip sen şöyle yapsaydın düzelirdim tadında boşanıyoruz.eşiniz oğlak burcu mu veya başka bir toprak burcu :) Başlığa ithafen hayır saygı geri gelmez. Yeniden onarabilirsiniz ilişkinizi ama eşinizin hatalarını kabul edip değişmek istemesi gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?