Merhaba arkadaşlar öncelikle bu paylaşacaklarımı çevremdeki insanlarla konuşamamam çünkü beni anlamayacaklarını düşünüyorum, çevremde benim durumumda olan hiç kimse yok ve ona keza eleştiren, acıma acı katmak için çaba gösterenler beni o kadar yalnızlaştırdı ki çevremdekiler kendi kendime konuşmaktan bile çekinir oldum, ben 8 eylül 2012 evlendim eşimle iş nedeniyle biraraya gelemedik ben kamudayım ama tayin hakkım yok malesef, eşim özel sektörde ve sözleşmesi vardı ne ben bırakıp gidecek maddi ve manevi güçteydim nede eşim böylelikle beklemeye başladık düğünümüzüde kendimiz yaptık dünya kadar borçla yeni bir sayfa açmış olduk, zaten uzağız iki ayda bir görüşüyoruz birde borçlar bizi çok bunalttı, çok şükür anlayış gösteriyoruz birbirimize patlamalarımızda oluyor ama onuda idare etmeye çalışıyoruz ve halen borç ödüyoruz bir kaç aya bitecek ama işimiz ne olacak bilmiyorum oda bana tam birşey söylemiyor malum dırdır edeceğimden korkuyor '' işi bırakıp gidersem'' gelelim asıl konuya ben kendim yaşıyorum ve çocuk yapmak istiyorum siz olsanız cesaret edermiydiniz yada bana ne fikir verirsiniz arkadaşlar...
arkadaşım nasıl evlilik olduğunun nedenleri yazdım ya senin gibiler yüzünden sıkıldım ben fikir istiyom sen ne diyon tuzun kuru heraldeayrı gayrı bu nasıl bir evlilik anlayamadm
valla seni çok iyi anlıyorum
ben devlette değilim ama eşim devlette ve özel işini de bırakıp gelemiyor
ben de bırakamıyorum dediğin gibi borcumuz çok
İnşallah seneye her şeyi yoluna koyacağız yine yan yana olacağız...
bizim aramız 2.5 saat ve biz yine haftada bir mutlaka görüşürüz
ama yalnız uyumak en çok zoruna gideni o insanın
hele yazın öyle alışmıştım iki ayda
şimdi boş ve soğuk geliyor
bazen geceleri korkuyorum, ağlıyorum, kocamın kollarında olsam sıcacık, güvenle uyurdum diyorum
ona mesajlar atıyorum sabaha kadar ne kadar özlediğimi, sevdiğimi, onsuzluğun ne zor olduğunu söylüyorum
bunları yazarken de duygulandım ağlamaya başladım :)
biliyormusun ben ona özlemimi bile belli edemiyorum o kadar çok özlüyorum ki artık susuyorum burnumun direği sızlıyor akşam olunca herkes kendi keyfinde yada kocasıyla kavgasında ben onu bile yapamıyorum hergünüm bir çift gördüğümde dua ederek geçiyor..
kıyamam sana ya çok iyi anlıyorum
ama bence özlediğini bol bol söyle sevdiğini de hatta mesajlar at öyle birden ara falan çünkü uzaktayken daha zor bazı şeyler
gelin mi geldin diyolar evet diyorum ama ille soruyolar kocan nerde nerde
size ne nerdeyse nerde ya
her şeyi ıncık cıncık sormuyorlar mı deli oluyorum
iyice insanın acısını deşiyorlar
bir de fazla takılma söylenenlere İnşallah yaşamayıp yargılayanın da başına gelir de anlar diyorum
eşim seneye tayin isteyecek benim ümit ediyoruz sabrediyoruz
peki sizin nasıl olacak hiç oturup konuştunuz mu?
evet konuşuyoruz canım oda benim işimi bırakmamı söylüyor eşimin şartları maddi olarak daha iyi ama hayat bu terazinin iki kefesinide düşünmeden edemiyorum bizde borçlara endeksledik birazda hayatı çünkü gerçek anlamda risk almak için dayanağımız yok bir sene kadar beklemede olucaaz görünüyor ama çok çok yalnızım ruhum yalnız...sabrın sonu selamet inşallah sende tez zamanda kavuşursun arkadaşımm.. sen özeldeyim dedin sen düşünmedinmi gitmeyi
peki sen işini bırakabilecek durumda mısın?
borç harç içerisindeyken mümkün değil ki...
denedim olmadı, para yetirmek mümkün değil ama çok az bi borcumuz kaldı İnşallah diyorum
1 seneyi de atlatırız yahu kaç yıl bekledik kavuşmak için aşka değil mi :)
ama lütfen eşine destek ol uzakta olunca daha çok özveri gerekiyor...
bir de bebek mevzusunu şu an düşünme
bu psikolojiyle bir de hamilelik binerse işin üstüne iyice yorar seni
hem ben hamileliğimi yalnız geçirmek istemezdim
güzel dileklerin için çok sağol canım sizin için de aynısını dilerim
benim gibi insanlar da varmış demek :)
anlatmak iyi geldi bak :)
evliliği neden ertelemeyi düşünmednz peki.
yani aynı şehrde olabileceğinz bir zaman da evlenme imkanınız olsaydı hemde o zamana kadar birikimde yapabilirdiniz.
ah bu ben başkalarına göre yaşamayı o kadar çok almışım ki hayatıma en ufak rüzgarda sarsılıyorum :) dolduruşa gelen bir yapıpda var hani laf aramızda ailemde o gelsin sen niye gidiyorsun vs. gibi söylemlerde bulunuyorlar, ben sekiz sene bekledim bir sene daha beklerim.. bide bu insanlar olmasa!
aman beğenmeyen kendine baksın ya
aynı evin içinde birbirine hiç dokunmayan, görmeyenlerden olmaktansa uzakta ama tutkulu olmayı tercih ederim
bence öyle zamanlarda kocana olan sevgini hatırla ve üzme onu sımsıkı sarıl
bide koçişler bizden daha hassaslar ne kadar belli etmeye çalışmasalarda saçlarına aklar düştü eşimin biz böyle dertleşiyoruz ya onlar onuda yapamıyor .. sevgimize sahip çıkalım arkadaşım..
helena küçük bir kasabada yaşıyorsan beni anlarsın çevrendeki herkes evlenmiş, sen 27 yaşına gelmişsin 8 senedir biriyle görüşüyorsun aile baskısı, mahalle baskısı nedersen adına işte.. evlenince ve bu yalnızlıkta yaşamaya başlayınca anladım ama geçmiş oldu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?