- 25 Nisan 2018
- 4.830
- 9.339
- 158
- Konu Sahibi Pozitif bir uye
-
- #1
Teşekkür ederim bence de gereksiz haklısıniz umarım başa çıkarımÇokta takılmayın derim çünkü sizi derinden etkiler bu durum gereksiz evham bence
Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Ço
Okbsiniz. Erken tedavi hayat kurtarır.Hayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
Haklisiniz. Doğru bulmamak sadece benim rahat olamayışimdan yanlış anlamayın.benim gibilerin doğru olmadığını düşünmekten vazgeçerseniz sorun çözülür bence
Yaaaa gerçekten böyle düşünmeniz çok hoş teşekkür ederim. Çok incesiniz. kendime şefkatli olacağım teşekkür ederim canımNe kadar güzel bir konu...Öyle konular oluyor ki bdv de insan halinden çıkıyoruz bazen sizin konunuz içimi sıcacık yaptı... Ne kadar güzel bir yüreğiniz var hassas naif düşünceli... Malesef artık çok az yürek kaldı böyle gibi hissediyorum. Lütfen kendinize şefkatli olun olurmu sizde bi insansınız istemeden kırdıklarınız sizi bağlamasın.. Keşke hiç kırmasak ve kırılmasak ama böyle bi dünya yok sanırımiçiniz rahat olsun istemeden kırdığınız hiçbir kalp size uzun süre kırgın kalamaz zaten... Bir şekilde tatlıya bağlanır...
Çok teşekkür ederim. Randevu alacağım en kısa zamandaMuhtemelen okb’siniz. Eş dost tavsiyesiyle, kafana takma demekle çözülseydi şimdiye kadar çoktan çözülmüştü sizinki de muhtemelen. Okb’de hafif ilaç tedavileriyle çok fazla yol katediliyor, ihmal etmeyin bu kadar basit çözümü varken. Tabi teşhisi sadece uzman koyar, belki sadece çocukluk döneminizden geçmiş yaşantılarınızın etkisinden vs kaynaklanıyordur.
Vesvese dediğiniz için çok hakim olmadığınızı varsayıyorum o yüzden onu da belirteyim toplumsa çok sık görülen bir durum okb, yani endişe etmeyin ama tedavi olun okb iseniz
Kaç yaşındasınız bir de çalışıyor musunuzHayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
Konu başlığında dediğiniz gibi kesinlikle vesvese bence de. Buradaki yorumlarınıza dayanarak yazıyorum. Bir çok kişinin banlandığı, çıldırdığı, saç baş yolduğu konulara siz öyle sabırla ve güzel dille cevap yazıyorsunuz ki mümkün değil birilerini kırmanız üzmenizHayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
Bence aile içi problemleriniz var saman altına sürdüğünüz sizin gibi bir arkadaşım var aşırı kibar herşeye özür dileyen biri ve bence dışardan çok itici oluyor bir süre sonra sıkılıyorsunuz çünkü birde birşey anlatırken 3 saniyelik şeyi dolandırırda dolandırır yine mi yaaa oluyorsunuz. Onun sebebi aile içi yaşadığı travmalar, baskı vs. bence sizde de böyle bir durum olabilir. Birde kendinize karşı özgüveniniz yok diye düşünüyorum, özgüveni olan insanlar başkalarının ne düşündüğünü umursamaz çünkü kişi kendini bilir.Hayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
Bence kaygı problemin var, degersizlik+sucluluk şemaların olduğunu dusundum ayrıca.Hayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
Merhaba malesef bu durum bende de var. Hatta sırf bu sebeple insan içine çıkmak istemediğim zamanlar çok oldu. Ama su an daha iyi gibiyim. Mesela Bi arkadaşım bebeğini düşürmüştü bikac gün sonra konuşurken akşam onu rüyamda bebekle görmüştüm onu söyledim kızı olmustu çok mutluydu falan. Kızla ayrılınca başımı taşlara vurdum nasil dersin yeni düşük yapmış Bi kadına nasıl üzülmüştür düşüncesizlik diye. Sonra arkadaşımla konuştum hiçte üzülmedim hatta sevindim insqllaj dedim içimden falan demişti. Şimdi kızları var çok şükür ama hala üzülürüm neden söyledim diye. Bende çocuk olduktan sonra biraz azaldı gibi. Insqllah sizinki de geçer.Hayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce?
28 . Şu an çalışmıyorum çocuğum rahatsız olduğu içinKaç yaşındasınız bir de çalışıyor musunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?