• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınpeder sıkıntısı

Siz kendinizi düşünmezseniz başka kimse sizi düşünmez. Eşiniz tavrını koyacak yoksa devam eder
 
Babasinin borcu olduguna eminmisin? Bana sanki esinin kendi borcuymus gibi geliyor.

Ve nasil bilemedik? Esin babasinin bos yere kredi kartini ödüyor iste. Bilmedigin içinmi isten çiktin? Isten çikmayi biliyorsun da, cocuk yapmadan tavir almayi bilmiyormusun?

Sanki 1930dayiz da mesafe fayda edecek. Online bankacilik denilen sey var. Adam sanki memlekette harcama yapmayacakmi? Yaslarinizda kesin çok küçüktür, 21-22 felan. Sosyal medyadan gördünüz tatlis bebisli ailelere heveslenip tabiki hemen bebek yapiliyor.

Ne yapacaksiniz simdi tek maas ile ve bebek yolda?

Ha bu arada ona "yardimci olur" denilmez. Ev isi, kadin isi demek degildir. O evde is bölümü zaten olmali. Biraz evi toparliyor diye al basina koy tip bir insan olmuyor yani.

Kampu spotu herkese, sorumsuz erkekleri lütfen baba yapmayin. Minicik bir bebek, sizin yapamadiginizimi yapacak ya? Gerçekten bunami inaniyorsunuz?
Nasıl bu kadar cüretkar bir şekilde hesap sorabiliyorsunuz hiç tanımadığınız bir insandan?

Pes yani gerçekten bu nasıl bir nefret.

Tek maaşla bir kaç çocuğa bakan nice mutlu aileler var.

Bayan ister çalışır ister çalışmaz keyfinin kahyası mısınız?

Çocuğunun nafakasını siz mi temin edeceksiniz, hayırdır?

Babasına maddi yardım yaptığı için bir insanın ebeveyn olma hakkına nasıl bu kadar kolay dil uzatabiliyorsunuz acaba?
 
Benim eşimin babası da bu şekildeydi. Kayınpederimin de kayınvalidemin de emekli maaşı vardı. Kendi evleri vardı. Mantiken dışardan gelecek paraya ihtiyaçları olmaması gerekiyordu. Ama nedense sürekli biriken kredi kartı borçları oluyordu. Eşimin biz evlenmeden önce her ay maaşını alıyorlardı. Eşim yurt dışında çalışıyordu. İyi de geliri vardı. O zamanlar bu duruma gerçekten anlam veremiyordum. Bir baba çocuğunu sömürüyor ve anne de bu durumdan memnun. Ben evlenmeden önce bu konuyu defalarca konuştum ve aramızda çözdük sanıyordum. Eşim evlenince para vermeyi bırakmıştı. Ben de her birikimimizde ev , araba borcuna girerek bir şekilde paramızı bağlıyordum. Tabi ben de yıllardır çalışıyorum. Kimseye de şahsen emeğimi yedirmem. Ama aynen benim de hamileliğimde para baskıları yeniden başladı. Eşime psikolojik şiddet uyguluyorlardı. İntihar mesajları atmaya başlamışlardı. Bu kadar duygusal şiddete haliyle dayanamıyordu. Ben de gerçekten mutsuz olmaya başlamıştım. Eşimi ne kadar sevsem de kafamda ayrılma düşünceleri dönmeye başlamıştı. Baskın bir karakter olmama rağmen sorunu ortadan kaldıramıyordum. Bebeğimizi kucağımıza aldıktan iki ay sonra kayınpederim vefat etti. Kendi emekli maaşı da eşine kaldı. Meğer bir de kayınvalideme miras kalmış. Kayınpederim vefat edince ortaya çıktı. Üzerinden 9 yıl geçti. Anne ve baba olmak fedakarlık ister. Ben çocuklarıma hiç acımadan harcama yaparım. Eğitimleri, sağlıkları, gelişimleri benim için çok önemlidir. Gelecekte bana baksınlar diye yapmadım çocuklarımı. Çocuklarımın gelecekte seçtikleri yollarda sadece yardımcı olmak için yanlarında var olurum. Büyütüp de çocuklarının kazancına ortak olmaya çalışan anne ve babalar bu durumu içlerine nasıl sindiriyorlar gerçekten anlayamıyorum.
 
Aklı başında ama çıkıp bişey diyemiyor babasına. Eşimide beğenmez birde o kadar çalışır hiç yani. Gider 600 liraya ayakkabı alır 400 lira bir gömleğe verir. Benim eşimde öder. Eşim geliyor bana döküyor içini diyorum bana değil git babana de. Hiç yani
Bu aklı başında bir adamın yapacağı bir şey değil işte...
 
Back
X