Kızlar moralim çok bozuk
Görüştüğüm biri var ama bir türlü ciddiyete gidemiyoruz. Görüştüğüm kişi açık açık söyleyemiyor ama sanırim sorun annesinin beni tanımadan istememesi.
Ne zaman çok iyi vakit geçirsek, annesiyle konuşacağını söylüyor ardından durgunlaşıyor ve yine başa dönüyoruz.
Geçen hafta Pazar günü annesinin bir işi vardı. Ben onu yaptığım için annesi yumuşadı sanırım. Pazartesi annesinin benimle tanışmak istediğini söyledi. Eve gitti annesiyle konuşmuş. Annesi doktor randevularim var çok yoğunum demiş. (Hasta değil, olsa olsa kontrol icin bir tane randevudur). Müsait olduğumda ben sana söylerim demiş.
Tabi ben bozuldum ama ona farkettirmiyorum. O da olumlu konuşuyor ama durgunluğunu hissediyorum. Üstüne gitmeyim diye birşey söylemedim. Zaten annesine saygı konusunda çok hat safhada. (Halk arasında Anneci de diyebiliriz).
Annen böyle böyle desem direk ben kötü olurum diye birsey söylemiyorum.
Bugün de bir işi çıktı buluşmadık. Istese zorda olsa buluşurduk. Benim birşey sormamdan kaçıyor sanırım. Beni taniyor, böyle konuları telefonda sormuyorum genellikle yüzyüze soruyorum.
Sizce onun konuyu açmasını mı bekleyim. Ben mi soruyum?
Tanımadan neden insanlar bukadar ön yargılı ki