Hiç bilemedim,üstelik kayınvalidem evlenmeden önce tanıdığımızdı.Bunları yapabileceği,diyebileceği aklıma gelmedi.Çalışırım çocuğuma ne güzel bakarlar zaten hevesli diye düşündüm.İşi bırakamadım eşimin işi o ara çok iyi değildi.
Avantajlı olur diye düşündük hep,iyi olur .Ama sonrasında kabus gibi günler.Kayınvalide hem eşini dolduruyor hem kocamı doğum yaptım olay zaten lohusalıkta başladı.Tek işi sinir etmek üzmek.Torunum soyadı benimkiyle aynı demeler saçma salak egoları.Artık kadını tanıyamaz olmuştum.Bu evi doktorlar zor alıyor demesi.Nereye düştüğümü şaşırdım. İlk doğum yaptığım gün taşıncam ben buradan ağladım.Eşim başka çaremiz yok çocuk küçük nereye gideceğiz diye kavga ettik.İşi bıraksam arkamda kocam yok dedim en iyisi ayaklarının üzerinde dur.İstemeye istemeye emanet ettim oğlumu onlara.Napıcam bilmiyorum