- Konu Sahibi yeniumut84
-
- #21
yerinde olsam kaynanaya prim vermezdim.cunku bir de ucunda kocani doldurup uzerine salma durumu var. bence aradiginda mesafeli sekilde konus ve kapat.ihale sana kalmamis olur...
evet canım erkekler ailelerinin dolduruşuna geliyor..benim eşimde ilk zamanlar dolduruşa geliyordu.çünkü hiç susmayan bir alesi vardı..ben ona sen doldurşa geliyosun dedikçe yok ben kolay kolay gelmem diyordu.oysaki onlar beni 40 kere kötüleyip söyleyince 1 ini eşimin beynine işliyorlardıederse etsin.
karışma dersin eşine.
beni evden kovmalarına karışmadığın gibi benim tercihlerime de karışma. bu benim onlarla olan ilişkim artık seni arada çıkartalı çok oldu. desteğini bekledim ama olmadın ben yalnız hissettim. hatrın vardı o da yok oldu. şimdi karışma kendimi hazır hissedersem ararım, dönerim ya da açarım tellerini. sen karışamazsın dersin.
benim eşimin sürekli dilindeydi annem annem gitmedn gelmedin aramaıdn onlar için ne yaptın zıkkımın kökü!!!!!!!!!!!!!!!!!!
işte hep annesinden duyduğu beklentilerle üstüme geldi eşim. ama defalarca söyledim karışmazsın die, ezik mi senin ailen de benim sürekli ilgilenmemi bekliyorsun dedim. karışma karışma karışma dedim dedim. ben annemle senin ilişkine karışıyormuyum aklıma bile gelmiyor dedim. şimdi sesi çıkmıyor ben de pek görüşmez oldum eşim baskı yaptıkça.
sıkma canını ya şikayet ederse de etsin. üzgün bi şekilde konuş biraz da baskın. karışamaz eşin onların avukatı mı?
bir d eyüzü olmaz bence. seni evden kovduklarını bile bile onların şikayeti üzerine seni eleştiremez.
eşin bence hatalı davranmış canım deseydi eşime böyle davranıyorsunuz üzüyorsunuz onu üzünce bende üzülüyorum bana hasret kalın deseymiş bak nasıl burunları sürtüyordu çünkü eşin ailesine rağmen seninle evlenmiş eğer bunu yaptıysa seni korumasını da bilecekti nolur beni yanlış anlama şuan acaip kızdım eşine sana bunları yaşatmaya hakkı yok çünkü
canım benim aynı psikopat kaynanalar ve annem ama napayım diyen eşler hepimizin başında var. sen bebeğinle mutlu olmaya bak. kendini üzme artık, bebeğin mutsuz bi bebek olmasın.
eşine de söyle, beni kovdular daha ne bekliyorsun de, bişi derse hıhı de geç. olmadı duygu sömürüsü yap, hamililiği bahane et, yalandan ağla gerekirse.. entrikaya entrika bu kadar basit.
kimse kimseyi evinden kovmasın bence. travma oluyor.yüzüme kvalidemin daha yazmadığım agır lafları kaldıramadımcnm ya bende yazdım bugün yeni sayfa actım http://www.kadinlarkulubu.com/esi-esinin-ailesi/612632-kizlar-lutfennnn-bakin-2.html
Allah yardımcın olsun.benimde benzer olaylar var evden kovmadılar ama keşke kovsalardıbenimde ilk defa eşim arkamda durdu demeyim ama sözlü olarak yanımda olmasada en azından git diye baskı yapmadı..çok zor ya ne istiyolar bilmem.Allah versin cevaplarını.
yok zaten bana gidelim diyemez.... eşim ailesine pasif kaldı diye ortada ben gittim.eşimden gram çekindikleri yok.o zaman benim bunlarla hiç muhatap olmamam lazım.. diyorlamışki buda yalan.... herkes geliniyle kavga ediyor ama barışıyorlar.bu niye ki buda benim uzatıyor. bu kadarda olağan göstermeye çalışıyorlar evden kovmalarını.ben olsam o telefonu ne kadar çalarsa çalsın açmam
eşinle konuşurken eşin telefonu sana getirse bile konuşma bence
ne demek evden kovmak bide eşinize artık yeniumut seni bize göndermez demek
sanki siz onları kovmuşsunuz
bebeğiniz doğduğu zamanda onlar torun görmeye gelene kadar sakın siz eşinizn lafıyla annemler bebeği görmek istiyor hadi gidelim derse gitmeyin derim...
ben olsam asla bir daha gidemezdim insanında bir gururu var ayıp ya insan gelinini nasıl kovar...
Ben olsam ben de o telefonu açmam.
Eşim de gelip niye açmadın annem aradı derse.
Niye açayım sen karına yapılanlardan hiç utanmadın, bana edilen hakaret
sana da edilmişti ama umursamadın ama ben bana yapılanları asla unutmam.
4 çocuk da doğursam unutmam derim!
Beni sevmeyen çocuğumu mu sevecek?
Yanaşırlar en yakından zarar verirler bana da çocuğuma da yılan gibi.
İşim olmaz. Bana ettiler çocuğumdan uzak dursunlar..
Sen de kocayken üstüne düşeni yapamadın, Artık babasın bari babalığını
hakkıyla yap derdim.
Ağır olurdu biliyorum ama şu haddini bilmez eş ailesi söz konusu olunca
ben deliriyorum
yerinde olsam kaynanaya prim vermezdim.cunku bir de ucunda kocani doldurup uzerine salma durumu var. bence aradiginda mesafeli sekilde konus ve kapat.ihale sana kalmamis olur...
Soğuk savaşı gayet iyi yürütmüşsün anladığım kadarıyla ama artık savaş dönemi bitmiş ülkeler gibi insanlar da psikolojik olarak soğuk savaşa uzun yıllar dayanamazlar son vermek gerek hiç görüşme. Kendimden örnek vereyim kv beni kızı gibi sever, ilişkimiz gayet olumlu büyük sorunumuz olmadı yalnız bir keresinde oğlunun evine geldi 1 hafta kadar kalıp bana uğramadan direk memleketine geri döndü. Bu arada eşimle evlerimiz ayrı onun alkol sorunu var kv oğlunu tanıdığı için bana destek oluyor buna rağmen banim evime uğramadı diye memlekete dönünce sağ sağlim vardın mı nasılsın diye bir kere aradım bir daha hiç aramadım o da aramadı ilişkimiz koptu. Onunla sinir harbi yapacağıma hiç konuşmam daha iyi sen de hiçbir şekilde görüşmemeyi tercih edebilirsin eşinde bu duruma zamanla alışır çünkü başka seçeneği yok.
canım ben evden çıkacaktım. valizimi topladım o arada eşim gitmeyelim sinirle söylediler dedi.. bende yüzüğü cıkardım gelmezsen eger bu evlilik bitmiştir artık dedim. sonra eşim krize girdi... ağlaya ağlaya çıktık.. ertesi günüde yola cıkacaktık diye eşim gitti allahısmaladıga.. orda baya bir beynini doldurmaya calışmıslar.. seni yeni umut bize göndermez artık.. yavrummm sana hasretmi kalacaz demişler... bi güzel karşılıklı sarılıp ağlaşmışlar... yoldada her vc molasında eşim benden gizli onları aradı.. 3 sefer..hiç birşey olmamış gibi davrandı.. oda o kadar çok üzüldü ama onlara tepki vermedi. verse bile sadece çırpındı. çünkü onlar laf anlamıyor. dinlemiyorlar.. sen anlamıyorsun çevirilen oyunları diyorlar
merhaba kızlar..
bu siteyi çok uzun zamandır takip ediyodum. bugün siz degerli hanımların fikrini almak istiyorum.ben 4 yıllık evliyim.
ve 2 senedir eşimin ailesiyle görüşmüyorum.ben evlendim evleneli beni hiç istemediler.hep arkamdan eşime çekiştirip durdular..
evliliğmin ilk yıllarında yaptıkları ettikleri sözleriyle cicim aylarımı burnumdan getirdiler..
herşeye rağmen yinede ortada benimde onlarında düşman gibi görmeyi gerektirecek bir hadiseye mahal vermeye gerek yoktu.
çünkü her halukarda anlaşmak zorundaydık.bir aile olmuştuk artık..ben hep böyle düşünüyordum..
gelelim 2 sene öncesine gurbetteyiz biz. eşimin ailesinin yanına gittik 1 haftalığına.bana sürekli surat asıyorlardı.
istiyorlardıki eşim tek başına gitsin istedikleri gibi muhabbet dedikodu herşey olsun.bende eşim her gittiginde gidiyordum ..eşim 3 ay önce gitmişti tekrar gitmek istedi yine bende gittim.
ama bu kısa sürede2 kere gitmem onları baya bir tepkili hale getirdi bana karşı..
ama ben gidince hiç konuşmuyorlardı sanki küs gibiydiler.ben tuvalete gittigimde bile öbür odada kaynanam eşimi fitillemeye çalışıyordu..bunların aşırıderecede suratları asıktı. ben kendimi çok yalnız hissetmeye başladım.çok pişman olmuştum gittigime.gururuma dokundu.. ve eşime konuştum dedim bunların surat asıklıklarına dayanamıyorum.ne yapmışım bunlara ya...eşimde olanların farkındaydı.
ailesiyle konuştu. ben mutfakta salata yapıyorum o esnada..
annesi babası ve ablası birden bire köpürdüler.sen i yeniumut doldurmuş ne gelmiş bile böyle konusuyorsun.sürekli o tiyatrocu kızın lafıylamı karşımıza geldin dediler...vss
bende artık dayanamadım yanlarına gittim..ne doldurması ya siz ne diyosunuz dedim..
kadın başladı sen oğlumu benden kıskanıyorsun. seni istemiyordum zorla oğlum aldı. ne sürekli geliyosun.git bi dahada gelme vss..
ama ne agır kelimelerr çok yıpratıcı çok gurur kırıcı...
ağlaya ağlaya o evden cıktım.bi daha gelmem dedim..1 gün amcalarda kaldık.. ertesi günüde memlekete döndük..tam 1 sene eşimle birbirimizi yedik.
gururum ayaklar altına alınmıştı.depresyon ilaçları aldım.. kaldıramadım evlerinde kovmalarına..
o dönemde eşim hiç birşey olmamış gibi ilişkisinde yine allı güllüm davrandı onlara..
biz bayanlar hep isteriz ya ..eşimizde tepki versin arkamızda olsun...
ama öyle olmadı..o kadar pasif kaldıki..resmen ezdirdi onlara beni..
eşim bu yaşanılan şeyleri görmemezlikten geldi yok saydı..
o olaydan sonra ailesi her gün çeşitli numaralarla eşimin olurda bir tepkisi olursa diye entrikalar çevirip durdular.. en büyük silahları
hastayız demek oldu.. çünkü eşimde hastalık konusu olunca akan sular dururdu.bunu biliyorlardı ve çok güzel uyguluyorlardı..
dolduruyorlardı eşimi biliyordum..ama yaptıgım bişey yoktu. sadece lütfen araya sınır koy.. abartılı tel konuşmaları
yapma.çünkü annesi sürekli arıyordu eşimi.. aramazsan bana bişey olursa çok pişman olursun ana baba ne olursa olsun atılmaz diyordu..
beni kötülerlerse onlara biraz sert oldugunu bu konuda hassas oldugunu bildir diyordum.ama eşim tepki vermeyi hiç bilmez..
sonuç onlara hiç bişey olmadı.ben sinir hastası oldum........
kızlar şuanda 5 haftalık gebeyim..
kayınvalidem telefon acıpta hayırlı olsun derse ben hiç konuşmak istemiyorum... artık hiç birşey eskisi gibi olmaz...
onların yüzünden çoook yıprandım... o yüzden o kadının sesini bile duymak istemiyorum.. biliyorumki konusursam bu kezde beni kullanacaklar..
arkamdan eşime yemin ederimki sürekli kötüleyen bu insanlar değişmeyecek..
evime alsam yaptıgım herşeye bahane bulacaklar...gelip yiyip içip gezecekler.
oğullarınada kötüleyip gidecekler..ben artık kendimi yıpratmak istemiyorum..
teline cevap vermek istemiyorum. aradıgı zaman hiç cevap vermesem olmazmı????
yani herşey bir bebekle değişecek değil. kopan ipler var.. eşimin hatırı diye bişeyde yok...
beni evden kovdukları zaman benim eşim benim karımdır yeterrr diyip tepki verdimiki ailesine şimdide ben onu düşüneyim..demekki hatırın işlemediği şeylerde varmış..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?