• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınvalidem yüzenden anne karnındaki bebeğim öldü

Haklısınız ama doktor bana demişti ki eğer sağlıklı olsaydı siz ne yaparsınız yapın ilerlerdi demek ki sağlıksız bir gebelikti patolojide birşey çıkmamış olabilir ama genetik bir sıkıntısı olduğu için kalbi durdu. Sağlıklı olsaydı uzaya da çıksanız streste olsa devam ederdi bunun suçlusu kimse değil buna bir inandırın kendinizi
Öncelikle Ogün yaşadığım stresi hayatımda hiç bir zaman yaşamadım kasıklarım felaket agrıyordu başım da dahil ve genetik testler de temiz çıktı kapsamlı incelemeye göndermiştik hadi bunun suçlusu kimse de olmasın ama ben bana yapılanları sebep olunanları unitmicam
 
Merhabalar size hikayemi anlatmak istedim çok çaresizim ben bir ay önce Bebeğimin kalbinin durduğunu cinsiyetini öğrenmeye gittiğim gün öğrendim 16 haftalıktık felaket bir üzüntü hayal kırıklığı Allah kimseye yaşatmasın toparlayamadım toparlanamıyorum buna sebep olanları da affetmiyorum hakkım asla helal değildir eşimin annesi kayınvalidem olacak şahıs sürekli sürekli beni mağdur eden binbir yalanlar söyleyen hep masummuş rolü yapan o kadın eşimi kışkırtan huzurumuzu bozan eşim annesi yüzünden (ilk çocuğumda bu ikinci çocugumdu) annem kim sen kimsin derdi ben rahatsız olduğumu söylediğim şeylerde çocugu bırak sen git derdi o kadın yüzünden sözde biz sizin iyiliğinizden başka birşey istemiyoruz diyen insanlar bunlar hep onlardan çıkıyor ne çıkıyorsa hiç anlaşamadık mesafe de koymuştum kayınpederim hep bizi bir araya getirmeye çalışmıştı konular şunlar işte aileme karışması ilk çocuğumu kendi doğurdum sanıp sahiplenmesi hijyen kuralları affedersiniz özel bölgesini karıştırıp benim çocuğumu elliyordu çocuğum apış arası kokuyordu ben bunları hep gördüm sustum güzel bir şekilde yönlendirdim bilmiyormuş gibi kalbi kırılmasın diye ben onu düşünürken bu kadar iyi niyetliyken.... ama olmamak lazımmış eşime söylemek zorunda kaldım o zaman başladı eşim de gördü yaptığı hareketleri bana hak verdi ama annesi diye birşey yapamadı oysa beni kaç defa karşısına aldı 2 sene içerisinde huzurumuz kalmamıştı neyse ben ikinci çocuğuma hamile kaldım o arada hamileliğim çok güzel gidiyordu meleğim çok iyiydi hatta doktorumuz bi ara maşallah annesi sanki dans ediyor oynuyor demisti yani hic bir sorun yokt6 neyse bi duyum aldım o arada misafirlikte (bu ilk değil aileme bile beni kötülüyordu dedikodumu yapıyordu) işte Allah gelininde hayırlısını versin boyuna posuna aldandım bana şundan bahsetmeyin şeytan ben onun yüzünden psikolojik tedavi görüyorum vsvs şeyler söylemiş oysa bunu yüzüme de söyledi ispat edememiştim hamileyim bide çok üzüldüm çok içerledim eşime zamanında bana böyle böyle diyor diyince ispat edememiştim şimdi başkasından da aynısını duyunca eşimin yaptıkları o kadının yaptıkları aklımda dönüp durdu işte eşimin sen kimsin o kim diyişi çocuğumu bırak sen git diyişi dayanamadım kasıklarıma başıma hayatımda yaşamadığım derece de ağrılar sancılar saplanıyordu anlatamam kendime engel olamadım ağlamaktan bi hal oldum akşam eşim gelince de ona da anlattım sen dur ben halledicem dedi kimse benim ailem hakkında sağda solda konuşamaz dedi aradan iki gün geçti doktora gittik ve bebegin kalp atısımın olmadığını öğrendik dünyam başıma yıkıldı herşey oldu bitti bebek genetik testlere inceleme ye girdi hiç birşey yok haftasıyla uyumlu yeni olmuş birşey olduğu belliydi doktor bir sebebi yok dedi benim de bir rahatsızlığım yok doktora sordum 2 gün öncesi büyük bir stres yasadım ondan olabilir mi diye oda bana olabilir dedi ama testlerine bakalım demisti hersey temiz çıktı patolojik sebebi yok yani işte bende ondan sonra çıldırdım eşime neler dedim seni boşıycam sen hic arkamda durmadın dursaydın bunlar olmazdı bana hiç inanmadın inanman için bunların mı olması gerekiyordu diye eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım beni çok aradılar ben Bebeğimin cesedini bile gördüm bir başın sağolsun bile demediler şey diyorlarmış ne yani bizmiyiz sebebi diye eşimi arıyorlar sürekli torun görmek için babası hafta sonu buraya geldi işte oğluna diyor anneni ara anneni aramamazlık yapma psikolojisi çok bozuk oysa bebeğini kaybeden benim beni soran yok ama Eşimde bu olaylar olurken hep annesini kibar kibar uyarıyordu ben keskin bir şekilde konuşmasının doğru olduğunu söylerken hakkını yiyemem ama karşımızdaki yüzsüz onun iyii niyetinden yararlandı eşime dedim annenle yüz göz olursan bu evllikşj biter diye açıkçası benim de eşime karşı özellikle ailesi yüzünden içimde bir şeyler kalmadı ve eşim ailesiyle de konuşmasını kesmedi bu arada psikolog a gidicem ama sizlerden de bir yorum almak istedim

Merhabalar size hikayemi anlatmak istedim çok çaresizim ben bir ay önce Bebeğimin kalbinin durduğunu cinsiyetini öğrenmeye gittiğim gün öğrendim 16 haftalıktık felaket bir üzüntü hayal kırıklığı Allah kimseye yaşatmasın toparlayamadım toparlanamıyorum buna sebep olanları da affetmiyorum hakkım asla helal değildir eşimin annesi kayınvalidem olacak şahıs sürekli sürekli beni mağdur eden binbir yalanlar söyleyen hep masummuş rolü yapan o kadın eşimi kışkırtan huzurumuzu bozan eşim annesi yüzünden (ilk çocuğumda bu ikinci çocugumdu) annem kim sen kimsin derdi ben rahatsız olduğumu söylediğim şeylerde çocugu bırak sen git derdi o kadın yüzünden sözde biz sizin iyiliğinizden başka birşey istemiyoruz diyen insanlar bunlar hep onlardan çıkıyor ne çıkıyorsa hiç anlaşamadık mesafe de koymuştum kayınpederim hep bizi bir araya getirmeye çalışmıştı konular şunlar işte aileme karışması ilk çocuğumu kendi doğurdum sanıp sahiplenmesi hijyen kuralları affedersiniz özel bölgesini karıştırıp benim çocuğumu elliyordu çocuğum apış arası kokuyordu ben bunları hep gördüm sustum güzel bir şekilde yönlendirdim bilmiyormuş gibi kalbi kırılmasın diye ben onu düşünürken bu kadar iyi niyetliyken.... ama olmamak lazımmış eşime söylemek zorunda kaldım o zaman başladı eşim de gördü yaptığı hareketleri bana hak verdi ama annesi diye birşey yapamadı oysa beni kaç defa karşısına aldı 2 sene içerisinde huzurumuz kalmamıştı neyse ben ikinci çocuğuma hamile kaldım o arada hamileliğim çok güzel gidiyordu meleğim çok iyiydi hatta doktorumuz bi ara maşallah annesi sanki dans ediyor oynuyor demisti yani hic bir sorun yokt6 neyse bi duyum aldım o arada misafirlikte (bu ilk değil aileme bile beni kötülüyordu dedikodumu yapıyordu) işte Allah gelininde hayırlısını versin boyuna posuna aldandım bana şundan bahsetmeyin şeytan ben onun yüzünden psikolojik tedavi görüyorum vsvs şeyler söylemiş oysa bunu yüzüme de söyledi ispat edememiştim hamileyim bide çok üzüldüm çok içerledim eşime zamanında bana böyle böyle diyor diyince ispat edememiştim şimdi başkasından da aynısını duyunca eşimin yaptıkları o kadının yaptıkları aklımda dönüp durdu işte eşimin sen kimsin o kim diyişi çocuğumu bırak sen git diyişi dayanamadım kasıklarıma başıma hayatımda yaşamadığım derece de ağrılar sancılar saplanıyordu anlatamam kendime engel olamadım ağlamaktan bi hal oldum akşam eşim gelince de ona da anlattım sen dur ben halledicem dedi kimse benim ailem hakkında sağda solda konuşamaz dedi aradan iki gün geçti doktora gittik ve bebegin kalp atısımın olmadığını öğrendik dünyam başıma yıkıldı herşey oldu bitti bebek genetik testlere inceleme ye girdi hiç birşey yok haftasıyla uyumlu yeni olmuş birşey olduğu belliydi doktor bir sebebi yok dedi benim de bir rahatsızlığım yok doktora sordum 2 gün öncesi büyük bir stres yasadım ondan olabilir mi diye oda bana olabilir dedi ama testlerine bakalım demisti hersey temiz çıktı patolojik sebebi yok yani işte bende ondan sonra çıldırdım eşime neler dedim seni boşıycam sen hic arkamda durmadın dursaydın bunlar olmazdı bana hiç inanmadın inanman için bunların mı olması gerekiyordu diye eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım beni çok aradılar ben Bebeğimin cesedini bile gördüm bir başın sağolsun bile demediler şey diyorlarmış ne yani bizmiyiz sebebi diye eşimi arıyorlar sürekli torun görmek için babası hafta sonu buraya geldi işte oğluna diyor anneni ara anneni aramamazlık yapma psikolojisi çok bozuk oysa bebeğini kaybeden benim beni soran yok ama Eşimde bu olaylar olurken hep annesini kibar kibar uyarıyordu ben keskin bir şekilde konuşmasının doğru olduğunu söylerken hakkını yiyemem ama karşımızdaki yüzsüz onun iyii niyetinden yararlandı eşime dedim annenle yüz göz olursan bu evllikşj biter diye açıkçası benim de eşime karşı özellikle ailesi yüzünden içimde bir şeyler kalmadı fakat sorun şurada eşim ailesiiyle mesafeli bile olsa görüşüyor konusuyor ne yapmalıyım engel olamam biliyorum ama düşünmeden de edemiyorum bu arada psikolog a gidicem ama sizlerden de bir yorum almak istedim
 
Merhabalar size hikayemi anlatmak istedim çok çaresizim ben bir ay önce Bebeğimin kalbinin durduğunu cinsiyetini öğrenmeye gittiğim gün öğrendim 16 haftalıktık felaket bir üzüntü hayal kırıklığı Allah kimseye yaşatmasın toparlayamadım toparlanamıyorum buna sebep olanları da affetmiyorum hakkım asla helal değildir eşimin annesi kayınvalidem olacak şahıs sürekli sürekli beni mağdur eden binbir yalanlar söyleyen hep masummuş rolü yapan o kadın eşimi kışkırtan huzurumuzu bozan eşim annesi yüzünden (ilk çocuğumda bu ikinci çocugumdu) annem kim sen kimsin derdi ben rahatsız olduğumu söylediğim şeylerde çocugu bırak sen git derdi o kadın yüzünden sözde biz sizin iyiliğinizden başka birşey istemiyoruz diyen insanlar bunlar hep onlardan çıkıyor ne çıkıyorsa hiç anlaşamadık mesafe de koymuştum kayınpederim hep bizi bir araya getirmeye çalışmıştı konular şunlar işte aileme karışması ilk çocuğumu kendi doğurdum sanıp sahiplenmesi hijyen kuralları affedersiniz özel bölgesini karıştırıp benim çocuğumu elliyordu çocuğum apış arası kokuyordu ben bunları hep gördüm sustum güzel bir şekilde yönlendirdim bilmiyormuş gibi kalbi kırılmasın diye ben onu düşünürken bu kadar iyi niyetliyken.... ama olmamak lazımmış eşime söylemek zorunda kaldım o zaman başladı eşim de gördü yaptığı hareketleri bana hak verdi ama annesi diye birşey yapamadı oysa beni kaç defa karşısına aldı 2 sene içerisinde huzurumuz kalmamıştı neyse ben ikinci çocuğuma hamile kaldım o arada hamileliğim çok güzel gidiyordu meleğim çok iyiydi hatta doktorumuz bi ara maşallah annesi sanki dans ediyor oynuyor demisti yani hic bir sorun yokt6 neyse bi duyum aldım o arada misafirlikte (bu ilk değil aileme bile beni kötülüyordu dedikodumu yapıyordu) işte Allah gelininde hayırlısını versin boyuna posuna aldandım bana şundan bahsetmeyin şeytan ben onun yüzünden psikolojik tedavi görüyorum vsvs şeyler söylemiş oysa bunu yüzüme de söyledi ispat edememiştim hamileyim bide çok üzüldüm çok içerledim eşime zamanında bana böyle böyle diyor diyince ispat edememiştim şimdi başkasından da aynısını duyunca eşimin yaptıkları o kadının yaptıkları aklımda dönüp durdu işte eşimin sen kimsin o kim diyişi çocuğumu bırak sen git diyişi dayanamadım kasıklarıma başıma hayatımda yaşamadığım derece de ağrılar sancılar saplanıyordu anlatamam kendime engel olamadım ağlamaktan bi hal oldum akşam eşim gelince de ona da anlattım sen dur ben halledicem dedi kimse benim ailem hakkında sağda solda konuşamaz dedi aradan iki gün geçti doktora gittik ve bebegin kalp atısımın olmadığını öğrendik dünyam başıma yıkıldı herşey oldu bitti bebek genetik testlere inceleme ye girdi hiç birşey yok haftasıyla uyumlu yeni olmuş birşey olduğu belliydi doktor bir sebebi yok dedi benim de bir rahatsızlığım yok doktora sordum 2 gün öncesi büyük bir stres yasadım ondan olabilir mi diye oda bana olabilir dedi ama testlerine bakalım demisti hersey temiz çıktı patolojik sebebi yok yani işte bende ondan sonra çıldırdım eşime neler dedim seni boşıycam sen hic arkamda durmadın dursaydın bunlar olmazdı bana hiç inanmadın inanman için bunların mı olması gerekiyordu diye eşimin ailesiyle konuşmama kararı aldım beni çok aradılar ben Bebeğimin cesedini bile gördüm bir başın sağolsun bile demediler şey diyorlarmış ne yani bizmiyiz sebebi diye eşimi arıyorlar sürekli torun görmek için babası hafta sonu buraya geldi işte oğluna diyor anneni ara anneni aramamazlık yapma psikolojisi çok bozuk oysa bebeğini kaybeden benim beni soran yok ama Eşimde bu olaylar olurken hep annesini kibar kibar uyarıyordu ben keskin bir şekilde konuşmasının doğru olduğunu söylerken hakkını yiyemem ama karşımızdaki yüzsüz onun iyii niyetinden yararlandı eşime dedim annenle yüz göz olursan bu evllikşj biter diye açıkçası benim de eşime karşı özellikle ailesi yüzünden içimde bir şeyler kalmadı bu arada psikolog a gidicem ama sizlerden de bir yorum almak istedim

Kaybınız için üzgünüm, o insanlarla aranıza geniş bir mesafe koyun. Hijyen konusu falan yeterli. Alttan almayın. Ancak aylarca ağlayarak gebelik geçirenler var ve bir şey olmuyor. Enkaz altından sağ çıkan gebeler var mesela, kaza geçirenler var.
Ben de ilk bebeğimi erken haftalarda kaybettim ve sebebi açıklanamadı. sizin acınız daha büyüktür muhakkak ama sebebi açıklanamayan birçok düşük var. Bayılmamışsınız. Bebek o kadar hassas bir sistemde değil. Bu olay ile ilgili olmayabilir. Siz yine mesafenizi koyun tabii ama ne siz ne başkası buna sebep olmadı muhtemelen, bunun için kendinizi hırpalamayın.
 
Farklı şeyler gelmesin özel bölgesinde mantar vardı sanırım sürekli gün içinde de elini çaktırmadan o bölgesine sokup kaşıyordu ve yıkamıyordu doğal olarak ta pis bi koku kalır ve kokar değil mi ve o elleriyle de çocuğumu seviyordu çocugumun saçı yüzü elbisesinde bile o elindeki kokudan vardı
Midem gruptan ayrıldı…
 
Kesinlikle bunu da düşünüyorum nasipten öteye köy yok ama vesile kıldıkları işte ben o gün o stres yüzünden inanılmaz ağrılar sancılar yaşadım ve bu ilkte değildi neye sebep oldular ve hiç birşey olmamış gibi davranıyorlar kayınpederimin bile dediği tek şey oğluna annen üzülmesin ben neyim ben evladını kaybeden benim siz şimdi söyleyin
Bebeğiniz için üzüldüm, başınız sağ olsun. Ama ben de bebeğinizin kaybının asıl sebebinin onlar olmadığını düşünüyorum. Sağlıklı olan bebek tutunur, sağlıksız düşer. Sıkıntıyla, sinir stresle bebekler düşecek olsa bu ülke kadınlarının yarısı düşük yapardı. Kendinizi böyle doldurmayın. Daha kötü olursunuz. O insanlarla minimum düzeyde muhatap olup ailenize odaklanın.
 
Bebeğiniz için üzüldüm, başınız sağ olsun. Ama ben de bebeğinizin kaybının asıl sebebinin onlar olmadığını düşünüyorum. Sağlıklı olan bebek tutunur, sağlıksız düşer. Sıkıntıyla, sinir stresle bebekler düşecek olsa bu ülke kadınlarının yarısı düşük yapardı. Kendinizi böyle doldurmayın. Daha kötü olursunuz. O insanlarla minimum düzeyde muhatap olup ailenize odaklanın.
Ben öyle olduğunu düşünmüyorum çünkü 4 aylıktı bebegim ilk 3 ayı da gecmiştim ve üstüne basa basa söylüyorum ben o gün stresi yaşadıktan sonra sancım çok artmıştı 2 gün sonra öğrendim kalbinin durduğunu ve incelemede haftasıylaada uyumluydu bunlar yeterli diye düşünüyorum ayrıca kendimi de doldurmuyorum uzak durmak ve toparlanmak istiyorum
 
Kaybınız için üzgünüm, o insanlarla aranıza geniş bir mesafe koyun. Hijyen konusu falan yeterli. Alttan almayın. Ancak aylarca ağlayarak gebelik geçirenler var ve bir şey olmuyor. Enkaz altından sağ çıkan gebeler var mesela, kaza geçirenler var.
Ben de ilk bebeğimi erken haftalarda kaybettim ve sebebi açıklanamadı. sizin acınız daha büyüktür muhakkak ama sebebi açıklanamayan birçok düşük var. Bayılmamışsınız. Bebek o kadar hassas bir sistemde değil. Bu olay ile ilgili olmayabilir. Siz yine mesafenizi koyun tabii ama ne siz ne başkası buna sebep olmadı muhtemelen, bunun için kendinizi hırpalamayın.
Dediklerinizi anlamaya çalışıyorum hak veriyorum da fakat ben böyle düşünmüyorum ben o günki stresin sonucunda olduğunu biliyorum hissediyorum da tarif edemem ve amacım zaten uzak durmak işte korkuyorum eşim yine eskisi gibi olur diye mesafeli de olsa yine de konuşuyor onlarla
 
Ben öyle olduğunu düşünmüyorum çünkü 4 aylıktı bebegim ilk 3 ayı da gecmiştim ve üstüne basa basa söylüyorum ben o gün stresi yaşadıktan sonra sancım çok artmıştı 2 gün sonra öğrendim kalbinin durduğunu ve incelemede haftasıylaada uyumluydu bunlar yeterli diye düşünüyorum ayrıca kendimi de doldurmuyorum uzak durmak ve toparlanmak istiyorum

Gecmis olsun.
Bebeginizin ne zaman kalbinin durdugunu bilemezsiniz ki. Bir de daha önceki gebeliginizde de kalp durmasi ile bebeğinizi kaybetmissiniz. Bunun illa sebebi kv deniz diye dusunmeyin ve boşuna kendinizi doldurmayin.
 
Ben öyle olduğunu düşünmüyorum çünkü 4 aylıktı bebegim ilk 3 ayı da gecmiştim ve üstüne basa basa söylüyorum ben o gün stresi yaşadıktan sonra sancım çok artmıştı 2 gün sonra öğrendim kalbinin durduğunu ve incelemede haftasıylaada uyumluydu bunlar yeterli diye düşünüyorum ayrıca kendimi de doldurmuyorum uzak durmak ve toparlanmak istiyorum
İsterse beş aylık olsun, ilk üç ayı geçtikten sonra o risk bitmiyor ki. Bebeğinizin kalbinin tam o gün, o an durduğunu da bilemezsiniz. Belki de öncesinde durdu. Ki zaten önceden de bu şekilde bir kaybınız olmuş sanırım. O yüzden bunlar tek başına yeterli değil ve evet kendinizi dolduruyorsunuz. Şubat depreminde enkazdan çıkarılan arkadaşımın bebeğinin kalbi hala durmamıştı mesela. Gazze’de hala kadınlar doğurabiliyor vs. Yani yaşanan şok, sinir, üzüntü, stres bir yere kadar etkili. Sizin yaşadıklarınızı ya da benzerini çoğu kadın yaşıyor. Ne konular açılıyor burada görseniz. Bu kadınla aranıza mesafe koymak için birçok geçerli sebebiniz var zaten. Pis, terbiyesiz ve kötü biri olması yeterli. Çocuğumu düşürdü diye ekstra bir sebebe ihtiyacınız yok. Buna inandırmayın kendinizi, boşu boşuna kurulup üzülürsünüz. O insanların umrunda bile olmaz.
 
Farklı şeyler gelmesin özel bölgesinde mantar vardı sanırım sürekli gün içinde de elini çaktırmadan o bölgesine sokup kaşıyordu ve yıkamıyordu doğal olarak ta pis bi koku kalır ve kokar değil mi ve o elleriyle de çocuğumu seviyordu çocugumun saçı yüzü elbisesinde bile o elindeki kokudan vardı
Ay bu nasıl bir kadın pislik yaaaaa ben kendime bile dışardan geldinde dokunmam bebek çocuk bu midem kalktı sakın konuşma pislik yaaaa mesafeni koy kocanada aklına iyice sık anne baba bir yere kadar bundan sonra sen ailesin eşin bunu idrak etmeli anne bab Allah korusun vefaat ettin de sen yaninda olacaksin çocukların ama benim kaynanam yapsa açık ve net uyarım yani
 
Ay bu nasıl bir kadın pislik yaaaaa ben kendime bile dışardan geldinde dokunmam bebek çocuk bu midem kalktı sakın konuşma pislik yaaaa mesafeni koy kocanada aklına iyice sık anne baba bir yere kadar bundan sonra sen ailesin eşin bunu idrak etmeli anne bab Allah korusun vefaat ettin de sen yaninda olacaksin çocukların ama benim kaynanam yapsa açık ve net uyarım yani
Neler yaptım işte o olaydan sonra uzak durmaya başladık eşim o zaman mesafeyi koydu
 
İsterse beş aylık olsun, ilk üç ayı geçtikten sonra o risk bitmiyor ki. Bebeğinizin kalbinin tam o gün, o an durduğunu da bilemezsiniz. Belki de öncesinde durdu. Ki zaten önceden de bu şekilde bir kaybınız olmuş sanırım. O yüzden bunlar tek başına yeterli değil ve evet kendinizi dolduruyorsunuz. Şubat depreminde enkazdan çıkarılan arkadaşımın bebeğinin kalbi hala durmamıştı mesela. Gazze’de hala kadınlar doğurabiliyor vs. Yani yaşanan şok, sinir, üzüntü, stres bir yere kadar etkili. Sizin yaşadıklarınızı ya da benzerini çoğu kadın yaşıyor. Ne konular açılıyor burada görseniz. Bu kadınla aranıza mesafe koymak için birçok geçerli sebebiniz var zaten. Pis, terbiyesiz ve kötü biri olması yeterli. Çocuğumu düşürdü diye ekstra bir sebebe ihtiyacınız yok. Buna inandırmayın kendinizi, boşu boşuna kurulup üzülürsünüz. O insanların umrunda bile olmaz.
Umurlarında olmadığı kesin teşekkür ederim
 
İyi koymuş akliam geldikçe midem bulanıyor yaa sen nasıl dayandin uf pislik yaaaa birdahada samimi olmayın yüz bulmasın böyle babaanneye çocukda bırakılmaz
Bırakılmıyor da bir de bana baskı yapıyorlardı çocugu bırak çalış diye her yere karışıyorlardı hoş buna da eşim izin verdi de birde bu çocuğumu gözümün önünde 5 katta camdan aşağı sallarken buldum tam bi dengesizlik abidesi yapma dedi beni dinlemedi bak yapma korkuyorum dedim sonra çocugu içeri soktu bir de diyor korkmakta haklısın dedim niye yapıyorsun benim çocugum hareketli ummadıgın anda birşey olsa düşse nasıl hesap vereceksin dedim sustu birşye demedi sallama derken de elleri kolları dışarıdaydı çocugun öyle tutuyordu bebegim de o zamanlar 13 14 aylıktı siz düşünün bu kadın beni ne kadar stresi sokmuş bunla da değil daha neler var
 
Bırakılmıyor da bir de bana baskı yapıyorlardı çocugu bırak çalış diye her yere karışıyorlardı hoş buna da eşim izin verdi de birde bu çocuğumu gözümün önünde 5 katta camdan aşağı sallarken buldum tam bi dengesizlik abidesi yapma dedi beni dinlemedi bak yapma korkuyorum dedim sonra çocugu içeri soktu bir de diyor korkmakta haklısın dedim niye yapıyorsun benim çocugum hareketli ummadıgın anda birşey olsa düşse nasıl hesap vereceksin dedim sustu birşye demedi sallama derken de elleri kolları dışarıdaydı çocugun öyle tutuyordu bebegim de o zamanlar 13 14 aylıktı siz düşünün bu kadın beni ne kadar stresi sokmuş bunla da değil daha neler var
O neyin kafası bere çocuk sallandirdmak ney alalhim cildiracam yaşasa sinir oldum ani hareket yapsa kaçma çalışsa ne olaxka bu nasıl bir kafa yaaaa çok şey var söylenecek de neyse
 
O neyin kafası bere çocuk sallandirdmak ney alalhim cildiracam yaşasa sinir oldum ani hareket yapsa kaçma çalışsa ne olaxka bu nasıl bir kafa yaaaa çok şey var söylenecek de neyse
İşte ben bunları söylediğimde hep geçistirildim o kadın bende nasıl tik yaptı dışlandım hep bir gerginlik stres yaşattı bana çok dengesiz yaptığı ne varsa ölümüne inkar ediyor ailesinin çocuklarının üstüne yemin ediyor bir gün dedim çarpılacaksın
Yani çocugun eli ayağı dışarıda siz düşünün bende bir anneyim sizde öylesiniz belki bir kadın size bu kadar stres yaşatıyorsa bir süreden sonra kaldıramıyorsunuz
 
Yani burada Çoğu kişi bebeklerini kaybeden annelerden bahsediyor Gazze'deki annelerden bahsediyorlar Haklılar da çok üzgünüm onlarla denk olmasa da Benzer şeyleri yaşadım İnsanların yaşadıkları çok zor Allah cümlemize yardım etsin özellikle Gazzeye de yardım etsin kendimi teselli de ediyorum Allah verdi Allah aldı diyorum fakat ben Israrla söylüyorum o günkü yaşadığım stresi Ben hayatım boyunca yaşamadım Çünkü neden bana daha önceki yaptıkları eşimin Kaynanamın yüzünden bana soğuk davranmasını işte kayınpederimin de bana destek çıkmamasını her seferinde benim küçük düşürmemi aşağılanmamı hor görülmemi sağladı kendi ailemin yanında bile beni küçük düşürdü aşağıladı ve annem kızım ben anladım da sizin yuvanız bozulmasın işlrr de sapa sarmasın diye sustum dedi ve ben bu yaptıklarını inkar ettiği için hiçbir zaman kimseyi ispatlayamadım Bu yapılanlar aklıma geldikçe o gün kötü bir stres yaşadım ve bu oldu eşimi de uzak tutmaya çalışıyorum eşim yine de ailesiyle mesafeli de olsa görüşüyor ama benim eşim biraz dolduruşa gelen saf bir insan korkum şu tekrardan onu yine kendi tarafına çekecekler bu olayı zaten şimdi bile söz etmiyorlar unutturacaklar hiçbir şey olmamış gibi devam edecekler ve Ben olduğum yerde kalakalacağım ben artık bu haksızlıklara gelmek istemiyorum eşime görüşme arama sorma dedim babası onu sürekli arıyor annenle konuş falan diyor annesi üzgünmüş psikolojisi bozukmuş peki ben kimse benden bahsetmiyor Ben eşimi Asıl ailesinin Biz olduğunu Defalarca söylüyorum Eşimin de artık bunu benimsemesini istiyorum ve ona göre davranmasını istiyorum Daha neler yapabilirim bilmiyorum
 
Back
X