Konu sahibi arkadaşım inan yalnız değilsin. Kayınvalidemle seninki hemen hemen aynı gibi. Her fırsatta laf sokmaya çalışan, gözüne batan bir yanlışımı adam gibi söylemeyip de küçültücü, aşağılayıcı bir şekilde laf çarparak anlatan bir kaynanaya sahibim.. Ben de işletme mezunuyum. Sırf çocuklarımı kendim büyütmek için ve maddi durumumuz çok kötü olmadığı için çalışmıyorum şimdilik. Sırf bu sebepten beni kaşık düşmanı gibi görüyor. Çalışmamı istiyor resmen. Seninki yine iyi benim kaynanam bana ağza alınmayacak çok ama çok kötü bir laf bile söyledi zamanında üstelik eşim ilk erkek arkadaşımdı ve evlendim de zaten. Karnımda onun torunu vardı ve 2 gün ağladım onun söylediği lafa... Hiç ama hiç haketmemiştim. Hala "anne" diyorsam ve saygı gösteriyorsam sırf eşimin hatrı için. Ben kaynanamla ilgili sorunlarımı ve yaşadıklarımı anlatsam kimse okumaz heralde çünkü okunamayacak kadar uzun olur :)) Her zaman onun istediği gibi yaşamamızı, onun alışkanlıklarını kazanmamı isteyen, her zaman gizli saklı üzerimizde otorite kurmaya çalışan, melek gibi olan kayınbabamı bile dolduracak kadar meziyetli, dünyanın en iyi ev hanımının kendisinin olduğunu sanan, çocuklarımı iyi yetiştiremediğimi düşünen, gizli saklı benim iyi bir ev hanımı olmadığımı bana empoze etmeye çalışan ve onun yüzünden kendimi artık yetersiz hissettiren, oğlunu bulunmaz hint kumaşı sanıp da benim ona uygun bir eş olmadığımı düşünen ve laflarıyla bu düşüncesini belli eden, evimin eşyalarını, kilerimde ne olup olmadığını benden iyi bilen, evime geldiğinde kendini evimin hanımı sanan, kumandayı elinden düşürmeyen, lohusayken çok istediğim, yapması için yalvardığım, canımın çok çektiği bi un helvasını bile yapmayıp da oğlunun istediği muhallebiyi ikiletmeden hemen kalkıp yapan, bana "kızım" diyen ama asla ve asla kızıymışım gibi davranmayan, yemeklerin etini oğlunun tabağına dolduran benim tabağıma koymayan, her fırsatta sırf ailem fakir diye beni düzensiz aile kızı diye tanımlayan, hatta saçımı sarıya boyattığımda beni kötü kadınlara benzeten vs. vs. vs..... bir kaynanam var... Ve anlattıklarımın belki bir 100 katı fazlası da var ama yazsam sayfalar sığmaz...
Sırf kocamın hatrı için ve çocuklarım için katlanıyorum... Gizli saklı benim psikolojimi bozuyor farkındayım ama sırf onun yüzünden yuvamı da yıkmayaaycağım inşallah... Ama eşimi çok sevmeme rağmen kaynanamı önceden tanıma fırsatım olsaydı ölsem de evlenmezdim heralde... Ayrı şehirlerde yaşamamızın dezavantajı...
Kaynanamdan ben de nefret ediyorum. Bana yaşattıkları için ve yaşatacakları için onu asla affetmeyeceğim... Hatta hep derim "benden çekmedi, bana çektirdi 2. gelininden çeksin inşallah" diye...
Ve benim de bir oğlum var... Ben de ilerde kaynana olacağım... Daha hamileyken cinsiyeti bellid eğilken bile canım nasıl yandıysa artık nasıl dua ettim biliyo musun... "Allah'ım gelin ahı alacaksam, kötü kaynana olacaksam bana erkek evlat nasip etme" dedim hep... ınşallah ben kötü kaynana olmayacağım... Empati yapmayı unutmayacağım inşallah...
Sözün özü kaynanadan anne olmuyor arkadaşım... Çekiyorsun çekeceksin de... Ama eşinin hatrı için katlanacaksın ne diyeyim... Allah sabır versin güç versin...
Gelinlerini haksız yere üzen kaynanaları da Allah'ım bildiği gibi yapsın... Ne isterler bizden anlamadım ki... Biz de bi ananın evladıyız.... Off offff....