Kayınvalidemle arabada koltuk savaşı

ön koltuk tabii ki senin bunun savaşı bile çocukça :/ kendisi acaba izin verirmiydi kayınvalidesi böyle yapmak istese
 
Neden hep gelin kaynana yarış içindesiniz bu savaşa ne gerek var ya takmayın her şeyi
 
aslında arkada oturmaları daha iyi degil mi rahat.. nedir bu on koltuk sevdası:)
 
ben annem ,kayınvaldem ve kayınpederim arabaya binince arkaya geçerim o kadar dert etmem çünkü ben hep onun yanındayım hem onlar arkada pek rahat edemiyolar o yüzden ben arkada çocuklarımla oturuyorum bunu da dert etmiyorum
 
Bence ön arka diye düşünüp kalbini karartma bırak otursun hem bi yarış içinde olmadığını farkederse zaten sana bırakır yani benim kv öyleydi araba ilk alındığında ben oturdum.Geldik onları almaya indim yer verdim otur kızım dedi ben hevesimi aldım şimdi de siz oturun dedim.Güldü oturdu daha sonra hiç yeltenmedi bile umursamadığımı gördüğünden yarışa bile girmedi. Bence boşuna takılıp kendinizi üzmeyin.
 
büyüklerden biri gelince ben de arkaya oturuyorum. şunu da söylemeyi ihmal etmiyorum ama" makam koltuğuma geçeyim" diyorum :)))))
 
Ben hiç böyle şeylere takılmıyorum ama canım önde oturmak isterse şoför koltuğuna oturuyorum. Kimse eşimi arkaya oturtmuyor zaten. İşte erkek egemen toplumun yansımalarından ve yanılsımalarından biri daha. Ne gıcık
 
Kayınvalidem hiç öne oturma girişiminde bile bulunmadı...yeni evliyken ben teklif ettim bikaç kere,hatta ısrar ettim ama geçmedi :)
Bizde de kayınpeder varsa öne oturur...bir iki kere kalkma kızım yerinden dedi,önde oturdum ama gideceğimiz yere kadar diken üstünde oturdum,alışmayınca tuhaf geliyor
 
Çok güldüm cevabınıza iyi fikirmiş. Koltuk savaşı yapanlara
 
bu konu benim içinde önemli arkada oturunca kendimi kötü hissediyorum.ama ben önde oturunca da eşim annesine karşı mahcup hissediyor gibi.ama ben pek takmıyorum otursun arkaya önü kaptırmam.
 
Ön koltuk takıntım yok. Kayınvalidem benden önce binmişse arabaya arkaya biniyor. Aynı anda biniyorsak teklif ediyorum ama oturmuyor.

Kalabalıksak eğer arkaya geçip öne kilolu birini oturtuyorum. Takıntılarım yok. Bir arkadaşım mesela asla arkaya oturmaz. Arkaya yığar milleti mülteci gibi ama asla koltuğunu vermez bana komik geliyor.
 
Merhaba arkadaşlar, bu konuda yazdıklarınızı okudum. Kimse pek takıntılı değil. İnanın bende çok takıntılı olmadım bu konuda. Ama benimle bir güç savaşında olduğunu hep hissettim. Çünkü inanılmaz fazlasıyla hassas bir anne. Oğlununda ona karşı zaafını çok güzel kullanıyor. Kendini sürekli acındırıyor. İşte; yanlızlık kötü, oram ağrıyo buram ağrıyo vs. Vs. En son arabada giderken, benim midem bulandı, dönüşte önde ben oturcam dedi. Araba jeep X5, yani sarsan bi araba değil. İnanmadım ve artık bu durumu dile getirdim. Olay burdan çıktı. Eşimde annesiyle, hatta görümcemde dahil oldu, bana bayağı bi yüklendiker. Neyse, kısacası kavgadan sonra, ben haklı olduğumu düşünsemde, özür dileyip barıştık. Ve artık arabanın arkasında oturuyorum. O belki ben kazandim diye düşünüyordur. Aslında çok şey kaybetti. Ben artık onlara karşı neşeli bir gelin olamıyorum. Kayınvalidemi alıp gezmelere giderdim. Hersene iki kere kaplıcalara giderdim. Ona masajlar yapardım. Banyoda yıkardım. Eşim mutlu oluyordu o zaman. Ama onun kıskançlığı, bana manalı laflar söylemekle sürekli laf sokmaları, sabrımı tüketti bitirdi. Cevriye hanım misali. Mesele arabada koltuk değil aslında. Sadece beni gördüğü şekil. Ben el kızı, gelmişim, oğlunun malını mülkünü keyifle yiyorum. Öyle düşünüyor. Sanki ben eli boş gelmişim. Halen çalışıyorum. Benim evlenmeden öncede maddi durumum iyiydi. Bunu öyle görmüyor. İnanılmaz gıcık oluyorum artık. Aynı evde oturmuyoruz, ama senede 4-5 ay ya o bize, veya tatillerde biz ona gideriz. Artık gelmesi bile düşünmek beni strese sokuyor. Eşim annesini tercih ediyor. Yani ben şu yazdıklarımı ona saysam, beni çok sevmesine rağmen, rahat boşanmaya hazır. Eminim. O yüzden susuyorum, ama içim bir travmada. Huzurum bozuldu.
 
bende de daha evli olmasak da tam tersi oluyor, öndeyse bile sen geç yanına yan yana olun diye inip arkaya geçiyor
 
Anlattiklarina üzüldüm bu tür şeyler zor kolay değil ama biraz sabırlı olmak lazım ne demiş büyükler sabrın sonu selamettir biraz sabırlı ol sonucta büyüğün ve en önemlisi eşinin ailesi annesi ve sunu unutma eşini bu yaşa kadar o getirmiş bence eşini ailesi ve kendin arasında ikilemde bırakma bu çok zor şeydir senn ne kadar sabırlı olursan kazanan sen olursun yuva yapmak zor iş ama yıkmak basit sen basit olanı tercih etme zor olanı başar ve dinle beni hiç kafana takma elbet yorulup seninle uğraşmayı bırakacaktır. Düşünsene tam tersi olsaydi senin annen yapsaydı ve sen eşin ile annen arasında kalsaydın ne kadar zor bir durum o yüzden alttan al kazanan sen ol çünkü senin sinir olmadığını fark edecek ve seninle uğraşmayı birakacaktir.
 
Bi kac kez ben isteyerek one oturttum ben kv mi allah var sevindi ama asla oyle bi duruma dusmedik.benim de en korktugum seylerden biriydi. Gereksiz ama can sıkıcı.
 
Kocanızın annesini ön koltuğa oturtmak istemesi saygısından,sizi daha az sevdiğinden değil.Kv de size nispet yapıyor anlaşılan,ön koltuğu kapmakla.Benim kv psikolojik olarak rahatsız,kendisine büyü,tılsımyapıldığını sanıyor.Geçenlerde onunla bir yere giderken önü Ona verdim.Kendisini araba tuttu.Eve gelince dedi ki kendisi öne oturamadı ya bana tılsım yaptı,o yüzden bni araba tuttu,gül gül şiştimDemek ki kaynanalar da önde kv oturunca gelinin hoşuna gitmeyeceğini biliyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…