Kayınvalidemm

Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.
Siz ne cevap verdiniz. Hayır yaşayamaz diyecektiniz yakında ev tutsun ihtiyaçlarını çok istiyorsa karsilasin . Sizin sucunuz ne
 
Siz ne cevap verdiniz. Hayır yaşayamaz diyecektiniz yakında ev tutsun ihtiyaçlarını çok istiyorsa karsilasin . Sizin sucunuz ne
İstemediğimi, özel hayata önem veren biri olduğumu çok büyük sorunlar olacağını söyledim. Ilımlı yaklaşmadım. Kendi annem dahi olsa özel alanıma çok önem veriyorum belli bir süreden sonra aynı evde yaşamaya kalmak rahatsız eder beni. Eşimin ailesinde iki üç hafta kalmak dahi benim için sıkıntıyken aynı evde sürekli kalma düşüncesi bile yoruyor beynimi. Eşim de annesinin boşanmayacağından emin olduğu için tartışmadık fakat ben oldukça takıntılı biriyim. Bu düşünceler beni yoruyor
 
Ben kayınvalidemi çok çok severim. Kiralar arttığında eşim annesinin yanında bu böyle olmayacak biz dubleks bi ev tutalım iki eve kira vereceğimize hep beraber yaşayalım. Annem de kızımıza bakar demişti. Hiç taviz vermedim şakasına bile olur tamam demedim. Direk ben yeri geliyor kendi ailemle yapamıyorum sağlık durumu vs olmadığı sürece ailelerle yaşayamam ben dedim. Kendi üstüne alınma anne ben kendi ailemle de yapamam dedim. Öyle deyince oda yok kızım olmaz öyle şey oğlum şaka yaptı zaten dedi ama bence beni bi denediler. Çünkü kayınvalidem de görümcemle beraber ikisi yaşıyor. Tamam desem biz şuan beraber yaşıyor olurduk. Şaka gerçek olurdu eminim. Oğluna değil kayınvalideye net söylememiz lazım ki bir daha şakası konusu olmasın.
 
Ben kayınvalidemi çok çok severim. Kiralar arttığında eşim annesinin yanında bu böyle olmayacak biz dubleks bi ev tutalım iki eve kira vereceğimize hep beraber yaşayalım. Annem de kızımıza bakar demişti. Hiç taviz vermedim şakasına bile olur tamam demedim. Direk ben yeri geliyor kendi ailemle yapamıyorum sağlık durumu vs olmadığı sürece ailelerle yaşayamam ben dedim. Kendi üstüne alınma anne ben kendi ailemle de yapamam dedim. Öyle deyince oda yok kızım olmaz öyle şey oğlum şaka yaptı zaten dedi ama bence beni bi denediler. Çünkü kayınvalidem de görümcemle beraber ikisi yaşıyor. Tamam desem biz şuan beraber yaşıyor olurduk. Şaka gerçek olurdu eminim. Oğluna değil kayınvalideye net söylememiz lazım ki bir daha şakası konusu olmasın.
Çok haklısınız ben bunu konu açılırsa söyleyeceğim.
 
Ne yazık ki bu el verince kol kaptırma olayı bizimkinde de var. Hani o saygılı ve sıcak davranıyor ben de az sınırımı bileyim asla demez, verdikçe daha da ister. Bana çok ilginç geliyor. Örneğin benim annem 2 hafta kalsa artık gidelim, siz de kocanla çocuğunla rahat rahat evinizde dinlenin der, kv 6 ay, bir yıl, hatta bi ömür kalsa hiç rahatsız olmaz. Ne yazık ki ben mesafeli olmaktan başka çare bulamıyorum. Çünkü dediğim gibi ne kadar versem o kadarını daha istiyor. O yüzden siz de eşiniz arada kalmasın diye havadan sudan günlük konuşmalarla gönlünü yapın yeter. Örnek kendiniz hakkında aileniz hakkında kaynananız hakkında konu açmayın da anne x komşun ne yapıyor, sağlığı nasıl oldu kızını evlendirecekti evlendirdi mi! Kimle evlendirmiş, nerde yaşayacaklar, oğlanın kendi işi miymiş, ev kira mı, ataması olmuş mu, gibi gibi aşkında hiiiç de sizi alakadar etmeyen boş konularda konuşun işte.
 
Çok haklısınız ben bunu konu açılırsa söyleyeceğim.
Bi de şöyle deyin konu açılmasa bile, ahh ah herkes kendi evinin kraliçesi, başkasının evinde diken üstünde oturulur mu? Ben misafir geldiğimde bile 3 hafta sonra kendi düzenimi özlüyorum. Herkesin mutfağı ayrı düzeni ayrı. Sen sağol el üstünde tutuyorsun ama ev ev üstüne olmuyor o yüzden misafirliğimiz fazla uzarsa ben tedirgin olurum rahatsız olurum
 
Merhaba arkadaşlar.
Yaklaşık 6 yıldır evliyim. Eşimin ailesiyle uzakta yaşıyoruz. Tatilde iki üç haftalığına gideceğiz yanlarına. Kayınvalidemle olan ilişki durumumu bir türlü oturtamadım. Ona samimi davrandığım zaman samimiyetten kaynaklı rahatsız olduğum tavırları oluyor. Uzak davrandığım zaman da eşim üzüldüğü için ve kendisi de kötü bir insan olmadığı için içim rahat etmiyor. İki türlü davranış yolu da beni rahatsız ediyor. Belki de samimi davranmak istiyorum, belki de bu konuyu bu yüzden açtım bilmiyorum. Ama samimi davrandığım zaman bizimle yaşama hayali dahi kuruyor. Nasıl davranmalıyım sizce ?
6 yıl olmuş bu ilişkinin çoktan adı konması gerekirdi.
 
Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.

Eşim bunu derse o zaman sen annenle yaşarsın ben evden ayrılırım derim.
Aynı sokaktan ev yakın ev okey ama aynı ev sana sorulmadan olmaz. Senin özel alanın yaşam alanın, en rahat etmen gereken yere sana sorulmadan birisi getiriliyorsa sonuçlarına katlansın eşin.
 
Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.
Eşinden alıyor cesareti.
 
Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.
Pardon annesinin hayatı istediğini yapabiliyor da sizin hayatınız ne oluyor? Siz neden istediğinizi yapamıyorsunuz? Kayınvalide boşanıyor diye onunla yaşamak zorunda mısınız? Onunki can da sizinki patlıcan mı?
 
Ne yazık ki bu el verince kol kaptırma olayı bizimkinde de var. Hani o saygılı ve sıcak davranıyor ben de az sınırımı bileyim asla demez, verdikçe daha da ister. Bana çok ilginç geliyor. Örneğin benim annem 2 hafta kalsa artık gidelim, siz de kocanla çocuğunla rahat rahat evinizde dinlenin der, kv 6 ay, bir yıl, hatta bi ömür kalsa hiç rahatsız olmaz. Ne yazık ki ben mesafeli olmaktan başka çare bulamıyorum. Çünkü dediğim gibi ne kadar versem o kadarını daha istiyor. O yüzden siz de eşiniz arada kalmasın diye havadan sudan günlük konuşmalarla gönlünü yapın yeter. Örnek kendiniz hakkında aileniz hakkında kaynananız hakkında konu açmayın da anne x komşun ne yapıyor, sağlığı nasıl oldu kızını evlendirecekti evlendirdi mi! Kimle evlendirmiş, nerde yaşayacaklar, oğlanın kendi işi miymiş, ev kira mı, ataması olmuş mu, gibi gibi aşkında hiiiç de sizi alakadar etmeyen boş konularda konuşun işte.
Çok teşekkür ederim tam anlamıyla bu , olayın özeti; elimi verip kolumu kaptırmak.
 
Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.
Öhhhh yavaş, mesafeli davranmaya devam et size güvenerek boşanır sonra valla,, kocanda gerizekalı belli ki inşallah bu düşüncesini annesine söylememiştir
 
Öhhhh yavaş, mesafeli davranmaya devam et size güvenerek boşanır sonra valla,, kocanda gerizekalı belli ki inşallah bu düşüncesini annesine söylememiştir

Maalesef söylemek zorunda bırakıldı diyelim. Malesef insanlar üzerinden kayınvalidem örnekler verdi “çocukların sana sahip çıkmıyor” şeklinde konuşmalar oluyormuş. Bunu eşime iletince eşim de “kapim sana açık gelebilirsin” gibi konuşma yaptı. Aslında kayınvalidem boşanacağından değil fakat kendi kocasını korkutmak adına çocuklarının gücünü arkasına alıyor gibi geliyor bana.
Sadece canım sıkılıyor aslında olay bu,yoksa boşanacak bir insan değil.
 
Haklısınız. Kayınvalidem samimiyeti algılayıp mesafeyi görmezden gelen biri. Mesafeli halim bile samimiyet olarak algılanabiliyor. En son eşiyle kavga edip bizde yaşama hayalleri kurmuştu, eşim de “hayır olmaz” diyemiyor tabii. “Annemin hayatı, boşanmak isterse bizimle yaşar. Tek yaşayamaz okuma yazması yok, korkar” diyor. Eşime ve düşüncesine saygı duyuyorum fakat kayınvalidemin bu cesareti nereden aldığını sorguluyorum.
Aklıma kaynım öldüğünde eşimin yaşlı bir akrabasının sen bak kızım bunlara günah demesi geldi yalnız bırakma falan,yani açılımı beraber yasa kaldiki zaten 5 sene 9 kişi yaşadık beraber Allah var çok güzel günlerdi ama şimdi rahatlığa alıştım kaldiki kayinbabam hayatta he he dedim geçtim,neyse aradan biraz zaman geçti 2 hafta falan bende kaldılar sorun yok sonra evlerine gittiler kayınvalidem ben yalnız nasıl kalcam tek bişey olurmu bana falan demeye başladı,(kayinbabam gece çalışıyor) içim hiç rahat etmeyerek vicdanım sizlayarak alışırsın anne dedim,benim annemde tek yaşıyor bişey olmaz kapını kitle falan çünkü biliyorum bizimle kal biraz daha desem devamı gelecek,çok vicdanen rahatsiz olarak söyledim ama mecburdum
 
Evet hemen hemen aynı durumdayım. Vicdanen rahatsız olarak yapmak zorunda kalıyorum bazı şeyleri. Keşke karşı taraf düşünceli olsa biraz da böyle ufak ufak göndermelere gerek kalmasa. Sorun şu ki beni çok da takmıyor gibiler. Doğu zihniyeti, oğullarının görüşü önemli onlar için gibi. Eşim de kendi görüşü rahat edemeyiz olsa da bunu onlara karşı ifade edebilecek biri değil ki etmiyor da. Arka planda da bana “haklısın” diyor. Dediğim gibi net bir durum olmadığı için evhamlı davranmak da istemiyorum. Ama düsüncesi bile can sıkıyor işte.
 
Back
X