- 1 Ocak 2011
- 1.293
- 1.611
- 358
çok tesekkür ederim canim bu soyledigin beni mutlu etti:) bende seni sevdim yazdiklarin bana beni hatirlatti galiba biraz benziyoruz
bu arada kusura bakmayin gerçekten kizlar cunku ancak girip yazabildim teknolojik sorunlardab sebep net'e giremedim
Simdi kesinlikle ve kesinlikle senin bu yorumuna katiliyorum 2K1 galiba bende artik bu sekilde dusunuyorum cunku ariyim sunu sunu soylim diye dusunmek 1inci olarak beni yipratiyor cunku boyle biseyi aslinda yapmiyagimi biliyorum (saygimdan vede esimle aramizi bozmasin diye) 2inci olarak da tartismadan ve saçma sapan kirginliktan baska bisey olusmaz ki su aralar en son ihtityacim olan sey bu.
Davranislarimla bu gosterebilirim cok haklisin, aslin da hiç farkina varmadan bazi kereler gostermisim, iyi dusundugumde mesela bi gun kv kizim buralara bi supurge çalin da gidin demisti bana ve eltime, bizse carsiya fln cikacaktik, aman annee yarin yapariz supurgeyide nolcakki demistim, iyi tmm kizim nasil istersen hadi gidin hazirlanin demisti. yani aslinda istedigim vakit kendim gibi davranabiliyorum ve buda onlarin acaibine gitmiyo cunku ben turkiyede dogup buyumedim onlarin orda da degil, yani biliyorki benden ordaki gelinler gibi olmami bekliyemez! oyle buyumedim ki ben.. ama hiç bi zaman bi saygisizligimda olmadi hiç birine simdiye kdr cok sukur. onlarin oldumu ? bilmiyorum belki evet belki hayir, ama gunahlarini almak istemiyorum belki bilinçsizce olmustur, cok sakaci olduklari icin, biseyi oyle soyleyip benim alinabilecegim akillarina gelmemis olabilir, cunku hep oyleler kendi aralarinda da.
Seninde dedigin gibi birden soguk davranmam olmaz. ben sadece onlarin beni gerçekten kizlari gibi gormeleri, kizlarinin dusuncesine davranisini saygi duyduklari gibi benim de gelin olarak degil de öz kizlariymisim gibi saygi bu kdr. cunku oteki eltim de onlarin aileden zaten. bi ben baska aileden gelmis onlarin aileye uye oldum:)
bu bi kac gunde bazi uzuntulu seyler yasadim, vede sanki bi kaç yas daha buyumus gibi hissediyorum kendimi;,
bu yuzden
artik davranislarima soylediklerime, cok dikkat etmek istiyorum ve buda herkese karsi! ve kucucuk seyleri kafaya takmicam artik..
insan esiyle mutlu olduktan sonra gerisi bos kaliyo,
kim demisti onu bu topikte unuttum simdi geri sayfaylara bakmadim, gerçekten esiyle insan bi aile... geri kalan akraba...akraba icinde kendini uzsen ne olur uzmesen ne olurrrr.....artik oyle bi dunyadayiz insanlar sade ve sadece kendi mutlulugunu dusunuyor.
ben kv kp gorumcem fln hepsine arayip kizsam onlar icin ne degisecek, herkes hayatina devam edecek dogal olarak bende baska bisey istemiyorum. Bi yonden icimden derinden biliyorum ki onlar beni seviyolar hissediyorum, bende onlari seviyorum gerçek annem babam yerine koyuyorum... esimi dunyaya getirdiler... ben kinlensem kuzsem ne olcak... benbi insan olarak bos bos kendimi uzmus olcam ve buda kimsenin umrunda olmicagi icin bos seyler yapmak istemiyorum. cunku
Kendi MUTLULUGUMUZ KENDI elimizdedir ! artik buna inaniyorum :)![]()
İnsan zaten ne yaşayacağını en iyi kendisi biliyor ve hak ettiği hayatı yaşıyor bence.. Aslında yazdıklarından anlıyorum ki senin eşinin ailesi de öyle çok rahatsız eden ailelerden değil, benimkiler de öyle çok şükür. Ama insanız, arada çok dolduğumuz, kendimizi doldurduğumuz oluyor hatta :) sonra da burada sayıp döküyoruz işte :)
Eşinle mutlu bir hayat dilerim canım

Mesafeden kast edilen nedir bilemiyorum, ben kayınvalide mi seviyorum. Eşim tek çocuk olduğu için görümce, elti şu bu yok. Olsaydı nasıl olurdu bilemiyorum tabi ki. Benim kayınvalidem ile aramda herhangi bir resmiyet yok. Oldukça samimiyiz ilk tanıştığımız günden bu güne. Her gün hatırını sormak için ararım, akşamları iş çıkışı servisten onların kapısının önünde indiğim için, arada bir de eve çıkıp bir kahve -sigara keyfi yapıp evime gidiyorum. Öyle zırt pırt geleyim gideyim derdinde değildir, "ben asla arayıp müsait misiniz demeden gelmem, ne işim var benim gençlerin evinde,çalışıyorsunuz zaten evinizde uzatın bacaklarınızı dinlenin " der.Hatta zorla davet ediyoruz diyebilirim.Mesela eşim cumartesileri çalıştığı , yarın için kahvaltıya çağırdım "annecim gel senle anne-kız kahvaltımızı edelim kahvelerimizi içelim" dedim. "Ayy yok kızım, senin işin vardır sen bak işine tatil günü rahatsız etmiyim" dedi. Israrla davet ettim. Gittiğimde sarılırım, omzuna yatarım, "annecim çok yoruldum bugün" derim mesela. Şakalaşırız, kahkahalar atarız. Herşey böyle saygı içerisinde, samimiyetin verdiği o yüz göz olma durumuna gelmeden güzel gidiyor.Ben seviyorum kayınvalidemi, "iyi ki doğurmuşsun, ne güzel yetiştirmişsin helal olsun annecim" diye öperim. O da bana cevap verir "ben doğurdum büyüttüm kim için senin için, mutlu olun yuvanızda olun bana yeter" diye. Kafa yapımız uyuşur, sinema-tiyatro alışkanlıklarımız uyar birbirine, oldukça moderndir. Yazları, yazlığa çağırır, beraber denize gireriz falan. Şöyle de bir şey var ki, herhangi bir alınganlık durumunda hiç eşime söylemem, direk giderim kendisine söylerim "annecim sen bana o gün böyle dedin, şöyle davrandın ben kırıldım. Acaba ben mi yanlış anladım" diye. O da üzülür ,olayın aslını anlatır. Sarılırız, anlaşırız. Konuşarak çözeriz herşeyi. Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi olmamış hesabı değil de, eşimi arada bırakarak değilde kendi kendimize anne-kız gibi konuşuruz çözeriz. İyi ki varlar, benim hiç şikayetim yok.
Ne güzel keşke insanın eşi gibi, kayınvalidesi de bu kadar anlaşabileceği kişilerden denk gelse ama çoğumuz sizin kadar şanslı değiliz maalesef. Benim kayınvalidem de çok iyi bir insandır, beni çok sever, ben de onu seviyorum ama paylaşacak şey bulamıyorum, yaş farkımız ve hayata bakış açımız çok çok çokkkk farklı. O yüzden kv-gelin ilişkisini aşamıyoruz. Ama sizin için çok sevindim, maşallah, Allah bozmasın.
