Kayınvalidesi ile mesafeli ve seviyeli ilişkisi olan hanımlar, vakit ayırırsanız memnun olurum ?

curiouss .!.:

sakın özür dilemeyin kendini birşey sanıp daha da abartır
bir iki tamam da hiç cevap vermezseniz de sürekli konuşur bence 2 defa vermeyin bir kere cevap verin
ama falancanın kayınvalidesi var gerçekten iyi kadın gelinini oğlunu darlatıp ömürlerini kısaltmaz diye söyleyin

Genişletmek için tıkla...

Fairytale22 .!.:

Aramassa aramam, çağırmassa gitmem, hele oğlu gelmesse benle hiç ölüm kalım yoksa gitmem. İşi düşer arar, işim düşer oğlu arar.
Laf sokar anladım derim, birşey anlatır doğrudur derim. Yorum yapmam genelde, gerekirse yorum yapar, gerekmesse ben yorum yapamam herkesin kendi düşüncesidir der geçerim.
Çoğu söylediğini dinlemem beynimi ve kalbimi gereksiz yormamak için günlük mevzulardan konuşurum detaylara inmem.
Oğlu baktım bayadır görüşmüyor, ara baya zaman geçti git annenlere uğra iyiler mi derim. Gelmiyosunuz etmiyosunuz derlerse Bazen beraber uğrarız o da max. 1 saat.
Böyle bir denge kurdum kendimce öncesinde anne&kız olalım istiyordum malesef olmadı çok yıprandım taviz verdim ruhsal olarak yaralandım. O nedenle artık bende değişim başlasın dedim böyle yaptım. Şimdilik şükür sorun yok.
Sen de içinizdekileri kusmak istiyorsun ama emin ol değişen birşey olmuyor daha da sarıyor. Onlar değişmiyorsa biz değişelim görmezden gel yokmuş gibi davran söylediklerini takma çok abartırsa eşin savunsun sen gerçekten ortaya atma kendini hakkında hayırlısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

İnsan işte kötü bir aileye düşünce, eşi de hafif yarım akıllı annesinin ağzına bakan ama asla ayrılmak istemeyen biri olunca ne yapacağını bilemeyip; denize düşünce yılana bile sarılabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

gizzem .!.:

Siz zaten resti çekmişsiniz
Sonrasında ipleri gene salmışsınız
Bu kadar olaydan sonra eşinizin sizi annesiyle tek bırakmasına nasıl müsaade ediyorsunuz?
Siz onun annesini mi özleyip de görmek istiyorsunuz da gidiyorsunuz?Özlediyse anasını gidince oyursun yanında!Hem gideceksiniz hemberaber takılacaksınız.İnanılmaz taviz.Ve böyle seviyesiz,dengesiz bir kadınla başa döneceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Herkese hayırlı günler,

3 senelik evliyim, bunun 7-8 ayı kv ile altlı üstlü görünümlü ama aslında evimi otel olarak kullanarak kısacası birlikte geçti. Bü süreç içerisinde çok fazla problem yaşadık. Hepsi de benim çok fazla susmamdan ve bana yapılan muameleye sessiz kalmam dolayısıyla yaşandı diye düşünüyorum. Detayları bir önceki konumda var.

Ben küçük gelin olduğumdan, kadın benden önceki 10 senelik gelinini de sindirdiği için bişeylere karşı koyma durumum olamadı. Eşim de fazla anneciydi, hiçbir sorunda arkamda durmadı haklı olduğumu bilse bile. Ne eşim, ne kp, ne eltim ne de kaynım; ailede kadına karşı durabilecek tek bir güç olmadığından, sonradan gelenin uyum sağlaması beklendi (uyum sağlamak onlara göre; tüm evrivakilerine karşı çıkmamak, kendi fikirlerine sunmamak(çünkü sorulmuyor belirli bir mertebeye ulaşana dek), tüm aşağılanmalara, laf sokmalara susmak).

Çok sancılı bir ayrılık-boşanma dönemini atlattıktan sonra, eşim evimizi ayırma kararı aldı ve taşındık.
Kv binayı terkettiğimiz ve onu oğlundan kopardığım için bana küsmüş sanırım ve yaklaşık 2 seneye yakın hiç görüşmedim, arada birkaç düğünlerine gittiğimde, masamdan kalktılar gelini ile birlikte. O tavırdan sonra eşim birdaha beni hiçbiyere götürmek istemedi, istemeden de olsa üzüldüm ve zoruma gitti terbiyesizlikleri.

Neyse günlerden bir gün, eşimin annesi ve dedesi artık bu küskünlüğe bir son vermek üzere araya girdiler. "Ben küçük olduğumdan yine bana "özür dilememi dayatıp, elini öp de barışın" denildi.
O an karşımda herkesin içinde kayınvalide, dereden girip tepeden çıkıp, herşeyi yalan yanlış anlatarak, kendini haklı çıkarmaya çalışmasaydı daha öncekiler gibi, "evet pişman olmuş! " der özür dilerdim. Ama gördüm ki; oğluna o kadar düşkün olduğunu söylemesine rağmen bile bu ayrılık ona hiçbişey anlatmamış, ne bir empati yapmış, ne kendisiyle bir iç hesaplaşma, ne de az daha oğlunun yuvasını yıkıyordum; ben artık hiçbişeye karışmayayım kendi kabuğuma çekileyim; onlar mutlu olursa bende mutlu olurum diyip, bir ders almamış !! Özüre değer bişey yaptığımı düşünmüyorum diyip, kimseden özür falan dilemedim. Ben özür diledikçe, kadın kendisini haklı görüyor çünkü ve daha da abartıyor. Bu arada bana, nolucak sanki oğluma kız, sana da koca çok diyen bir kadın bu; o kadar masraf yapmış, sağlık olsun birdaha yaparmış !! (o kadar kötü ve iğrenç şeyler var ki hafızamda onunla ilgili ve bunları ailemin yanında söyledi) Düpedüz terbiyesizlik, çirkeflik başka bişey değil.

Hepsini yutup, evliliğimin selameti ve anane-dedenin hatrı için görüşmeye devam ediyoruz şuan. İçimde kalanları söylemek istiyorum deli gibi. Fakat eşimin dayısı, "söylesen bile ablama anlatamazsın hiçbişey, o hep haklıdır" dedikten sonra, susmamı istediler. Bende anladım dedim, aşırı despot, kibirli ve herşeyin en iyisini kendisi bilen biri. Ve sanırım ailede herkes biliyor ve idare ediyor. Konuşsam da hep kendi haklı çıkacak, car car konuşacak ve boşa gidecek. (eşimde kavga mı edeceksin koskoca kadınla diye susman için uyarıyor, tavrı bu.)

Size danışmak istediğim konu; artık bana eskisi kadar sataşamıyor ama eşimle beraber haftasonları 1 gün gittiğimizde ( çünkü 2 tane amcasına aşırı düşkün yeğen var, onlar için gidiyorum Allah biliyor) , özellikle de kadın kadına kaldığımız zaman elalemin kızını/oğlunu anlatırken üstü kapalı, 2 lafının biri bana laf çarpıtıyor. Ben anlamamazlıktan gelsem de, içten içe sinir oluyorum. Yok falancanın gelini, şöyle idareliymiş, şöyle akıllıymış, birlikten kuvvet doğarmış, bizim çıktığımız yeri kiraya vermiş (aslında biz gidip oturup, kiraya vereceğimiz parayı biriktirmeliymişiz vs vs) Diğer gelini, 2 çocuğuna baktırdığından susmak zorunda ve yan dairesinde oturuyor. Eşinden çok, kayınvalidesi ile yaşayan biri ama mecburiyeti var; içinden geldiği için olduğunu sanmıyorum. Seneye çocukların okulunu bahane edip şimdiden taşınmak istediğini söylüyor mesela.

Lafına cevap versen "saygısızlık", vermesen "sinir hastalığı" nasıl tatlı tatlı laf sokulur veya baş edilir böyle bir kadınla? Daha önce "başbaşa anne-kız olarak yaptığımız dertleşmemizde, arkamdan eşime: "bana saygısızlık yaptı" diye yalan söylemiş, halbuki sesimi bile yükseltmemiştim; yalnızca "neden diğer gelininizle bana adaletsiz davranıyorsunuz, ben size ne yaptım dediğim için" Hesap sorma olarak algıladı sanırım, aslında ben "bana olan tavrının altında yatan şeyi öğrenmek istemiştim fakat o konuşmadan sonra da değişmedi kendisi. Biliyorum 53 yaşından sonra değişmeyecek de. Fakat bu kadın dilini nasıl tutacak veya yaptıklarının farkında mı değil, insan ağzından çıkanın karşı tarafı kıracağını hiç mi düşünmez, dikkat etmez?

Sizden mesafemi nasıl tutmam gerektiği ve bu tarz durumlarda "ona içimde kalmayacak şekilde, nasıl cevap verebilirim" konusunda fikir istiyorum? (Normalde hakkını arayan bir insanımdır ama konu eşimin annesi olunca ve huzurlu olmak istediğimden, bu da senin imtihanın sanırım diyip, tatsızlık çıkmasın diye susuyorum.

Ama büyük kendini bilmeyince, küçük küçüklüğünü yapsa da bir önemi olmuyor.
Yine çok uzun olmuş, hakkınızı helal edin, değerli yorumlarınızı bekliyorum. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Onu evi terkedip, ayrılmak istediğimi söylerken epey bi silkeledim zaten hiç merak etmeyin.
Bir süre yalnız kalınca, annesinden ona fayda olmadığını gördü, koşa koşa geldi kapıma yalvar yakar

O günden sonra da annesi ile ilgilenmedim, benim muhatabım eşim. Kendisi beni hiçbir zaman zorlamadı gitmem için, aynı binada yaşarken de. Ama kv nin ilk günden beri hergün görüşme beklentisi oldu. Bir gün çıkmasam surat astılar.
Allah yüzüme baktı da, kurtuldum çok şükür.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Herkese hayırlı günler,

3 senelik evliyim, bunun 7-8 ayı kv ile altlı üstlü görünümlü ama aslında evimi otel olarak kullanarak kısacası birlikte geçti. Bü süreç içerisinde çok fazla problem yaşadık. Hepsi de benim çok fazla susmamdan ve bana yapılan muameleye sessiz kalmam dolayısıyla yaşandı diye düşünüyorum. Detayları bir önceki konumda var.

Ben küçük gelin olduğumdan, kadın benden önceki 10 senelik gelinini de sindirdiği için bişeylere karşı koyma durumum olamadı. Eşim de fazla anneciydi, hiçbir sorunda arkamda durmadı haklı olduğumu bilse bile. Ne eşim, ne kp, ne eltim ne de kaynım; ailede kadına karşı durabilecek tek bir güç olmadığından, sonradan gelenin uyum sağlaması beklendi (uyum sağlamak onlara göre; tüm evrivakilerine karşı çıkmamak, kendi fikirlerine sunmamak(çünkü sorulmuyor belirli bir mertebeye ulaşana dek), tüm aşağılanmalara, laf sokmalara susmak).

Çok sancılı bir ayrılık-boşanma dönemini atlattıktan sonra, eşim evimizi ayırma kararı aldı ve taşındık.
Kv binayı terkettiğimiz ve onu oğlundan kopardığım için bana küsmüş sanırım ve yaklaşık 2 seneye yakın hiç görüşmedim, arada birkaç düğünlerine gittiğimde, masamdan kalktılar gelini ile birlikte. O tavırdan sonra eşim birdaha beni hiçbiyere götürmek istemedi, istemeden de olsa üzüldüm ve zoruma gitti terbiyesizlikleri.

Neyse günlerden bir gün, eşimin annesi ve dedesi artık bu küskünlüğe bir son vermek üzere araya girdiler. "Ben küçük olduğumdan yine bana "özür dilememi dayatıp, elini öp de barışın" denildi.
O an karşımda herkesin içinde kayınvalide, dereden girip tepeden çıkıp, herşeyi yalan yanlış anlatarak, kendini haklı çıkarmaya çalışmasaydı daha öncekiler gibi, "evet pişman olmuş! " der özür dilerdim. Ama gördüm ki; oğluna o kadar düşkün olduğunu söylemesine rağmen bile bu ayrılık ona hiçbişey anlatmamış, ne bir empati yapmış, ne kendisiyle bir iç hesaplaşma, ne de az daha oğlunun yuvasını yıkıyordum; ben artık hiçbişeye karışmayayım kendi kabuğuma çekileyim; onlar mutlu olursa bende mutlu olurum diyip, bir ders almamış !! Özüre değer bişey yaptığımı düşünmüyorum diyip, kimseden özür falan dilemedim. Ben özür diledikçe, kadın kendisini haklı görüyor çünkü ve daha da abartıyor. Bu arada bana, nolucak sanki oğluma kız, sana da koca çok diyen bir kadın bu; o kadar masraf yapmış, sağlık olsun birdaha yaparmış !! (o kadar kötü ve iğrenç şeyler var ki hafızamda onunla ilgili ve bunları ailemin yanında söyledi) Düpedüz terbiyesizlik, çirkeflik başka bişey değil.

Hepsini yutup, evliliğimin selameti ve anane-dedenin hatrı için görüşmeye devam ediyoruz şuan. İçimde kalanları söylemek istiyorum deli gibi. Fakat eşimin dayısı, "söylesen bile ablama anlatamazsın hiçbişey, o hep haklıdır" dedikten sonra, susmamı istediler. Bende anladım dedim, aşırı despot, kibirli ve herşeyin en iyisini kendisi bilen biri. Ve sanırım ailede herkes biliyor ve idare ediyor. Konuşsam da hep kendi haklı çıkacak, car car konuşacak ve boşa gidecek. (eşimde kavga mı edeceksin koskoca kadınla diye susman için uyarıyor, tavrı bu.)

Size danışmak istediğim konu; artık bana eskisi kadar sataşamıyor ama eşimle beraber haftasonları 1 gün gittiğimizde ( çünkü 2 tane amcasına aşırı düşkün yeğen var, onlar için gidiyorum Allah biliyor) , özellikle de kadın kadına kaldığımız zaman elalemin kızını/oğlunu anlatırken üstü kapalı, 2 lafının biri bana laf çarpıtıyor. Ben anlamamazlıktan gelsem de, içten içe sinir oluyorum. Yok falancanın gelini, şöyle idareliymiş, şöyle akıllıymış, birlikten kuvvet doğarmış, bizim çıktığımız yeri kiraya vermiş (aslında biz gidip oturup, kiraya vereceğimiz parayı biriktirmeliymişiz vs vs) Diğer gelini, 2 çocuğuna baktırdığından susmak zorunda ve yan dairesinde oturuyor. Eşinden çok, kayınvalidesi ile yaşayan biri ama mecburiyeti var; içinden geldiği için olduğunu sanmıyorum. Seneye çocukların okulunu bahane edip şimdiden taşınmak istediğini söylüyor mesela.

Lafına cevap versen "saygısızlık", vermesen "sinir hastalığı" nasıl tatlı tatlı laf sokulur veya baş edilir böyle bir kadınla? Daha önce "başbaşa anne-kız olarak yaptığımız dertleşmemizde, arkamdan eşime: "bana saygısızlık yaptı" diye yalan söylemiş, halbuki sesimi bile yükseltmemiştim; yalnızca "neden diğer gelininizle bana adaletsiz davranıyorsunuz, ben size ne yaptım dediğim için" Hesap sorma olarak algıladı sanırım, aslında ben "bana olan tavrının altında yatan şeyi öğrenmek istemiştim fakat o konuşmadan sonra da değişmedi kendisi. Biliyorum 53 yaşından sonra değişmeyecek de. Fakat bu kadın dilini nasıl tutacak veya yaptıklarının farkında mı değil, insan ağzından çıkanın karşı tarafı kıracağını hiç mi düşünmez, dikkat etmez?

Sizden mesafemi nasıl tutmam gerektiği ve bu tarz durumlarda "ona içimde kalmayacak şekilde, nasıl cevap verebilirim" konusunda fikir istiyorum? (Normalde hakkını arayan bir insanımdır ama konu eşimin annesi olunca ve huzurlu olmak istediğimden, bu da senin imtihanın sanırım diyip, tatsızlık çıkmasın diye susuyorum.

Ama büyük kendini bilmeyince, küçük küçüklüğünü yapsa da bir önemi olmuyor.
Yine çok uzun olmuş, hakkınızı helal edin, değerli yorumlarınızı bekliyorum. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Herkese hayırlı günler,

3 senelik evliyim, bunun 7-8 ayı kv ile altlı üstlü görünümlü ama aslında evimi otel olarak kullanarak kısacası birlikte geçti. Bü süreç içerisinde çok fazla problem yaşadık. Hepsi de benim çok fazla susmamdan ve bana yapılan muameleye sessiz kalmam dolayısıyla yaşandı diye düşünüyorum. Detayları bir önceki konumda var.

Ben küçük gelin olduğumdan, kadın benden önceki 10 senelik gelinini de sindirdiği için bişeylere karşı koyma durumum olamadı. Eşim de fazla anneciydi, hiçbir sorunda arkamda durmadı haklı olduğumu bilse bile. Ne eşim, ne kp, ne eltim ne de kaynım; ailede kadına karşı durabilecek tek bir güç olmadığından, sonradan gelenin uyum sağlaması beklendi (uyum sağlamak onlara göre; tüm evrivakilerine karşı çıkmamak, kendi fikirlerine sunmamak(çünkü sorulmuyor belirli bir mertebeye ulaşana dek), tüm aşağılanmalara, laf sokmalara susmak).

Çok sancılı bir ayrılık-boşanma dönemini atlattıktan sonra, eşim evimizi ayırma kararı aldı ve taşındık.
Kv binayı terkettiğimiz ve onu oğlundan kopardığım için bana küsmüş sanırım ve yaklaşık 2 seneye yakın hiç görüşmedim, arada birkaç düğünlerine gittiğimde, masamdan kalktılar gelini ile birlikte. O tavırdan sonra eşim birdaha beni hiçbiyere götürmek istemedi, istemeden de olsa üzüldüm ve zoruma gitti terbiyesizlikleri.

Neyse günlerden bir gün, eşimin annesi ve dedesi artık bu küskünlüğe bir son vermek üzere araya girdiler. "Ben küçük olduğumdan yine bana "özür dilememi dayatıp, elini öp de barışın" denildi.
O an karşımda herkesin içinde kayınvalide, dereden girip tepeden çıkıp, herşeyi yalan yanlış anlatarak, kendini haklı çıkarmaya çalışmasaydı daha öncekiler gibi, "evet pişman olmuş! " der özür dilerdim. Ama gördüm ki; oğluna o kadar düşkün olduğunu söylemesine rağmen bile bu ayrılık ona hiçbişey anlatmamış, ne bir empati yapmış, ne kendisiyle bir iç hesaplaşma, ne de az daha oğlunun yuvasını yıkıyordum; ben artık hiçbişeye karışmayayım kendi kabuğuma çekileyim; onlar mutlu olursa bende mutlu olurum diyip, bir ders almamış !! Özüre değer bişey yaptığımı düşünmüyorum diyip, kimseden özür falan dilemedim. Ben özür diledikçe, kadın kendisini haklı görüyor çünkü ve daha da abartıyor. Bu arada bana, nolucak sanki oğluma kız, sana da koca çok diyen bir kadın bu; o kadar masraf yapmış, sağlık olsun birdaha yaparmış !! (o kadar kötü ve iğrenç şeyler var ki hafızamda onunla ilgili ve bunları ailemin yanında söyledi) Düpedüz terbiyesizlik, çirkeflik başka bişey değil.

Hepsini yutup, evliliğimin selameti ve anane-dedenin hatrı için görüşmeye devam ediyoruz şuan. İçimde kalanları söylemek istiyorum deli gibi. Fakat eşimin dayısı, "söylesen bile ablama anlatamazsın hiçbişey, o hep haklıdır" dedikten sonra, susmamı istediler. Bende anladım dedim, aşırı despot, kibirli ve herşeyin en iyisini kendisi bilen biri. Ve sanırım ailede herkes biliyor ve idare ediyor. Konuşsam da hep kendi haklı çıkacak, car car konuşacak ve boşa gidecek. (eşimde kavga mı edeceksin koskoca kadınla diye susman için uyarıyor, tavrı bu.)

Size danışmak istediğim konu; artık bana eskisi kadar sataşamıyor ama eşimle beraber haftasonları 1 gün gittiğimizde ( çünkü 2 tane amcasına aşırı düşkün yeğen var, onlar için gidiyorum Allah biliyor) , özellikle de kadın kadına kaldığımız zaman elalemin kızını/oğlunu anlatırken üstü kapalı, 2 lafının biri bana laf çarpıtıyor. Ben anlamamazlıktan gelsem de, içten içe sinir oluyorum. Yok falancanın gelini, şöyle idareliymiş, şöyle akıllıymış, birlikten kuvvet doğarmış, bizim çıktığımız yeri kiraya vermiş (aslında biz gidip oturup, kiraya vereceğimiz parayı biriktirmeliymişiz vs vs) Diğer gelini, 2 çocuğuna baktırdığından susmak zorunda ve yan dairesinde oturuyor. Eşinden çok, kayınvalidesi ile yaşayan biri ama mecburiyeti var; içinden geldiği için olduğunu sanmıyorum. Seneye çocukların okulunu bahane edip şimdiden taşınmak istediğini söylüyor mesela.

Lafına cevap versen "saygısızlık", vermesen "sinir hastalığı" nasıl tatlı tatlı laf sokulur veya baş edilir böyle bir kadınla? Daha önce "başbaşa anne-kız olarak yaptığımız dertleşmemizde, arkamdan eşime: "bana saygısızlık yaptı" diye yalan söylemiş, halbuki sesimi bile yükseltmemiştim; yalnızca "neden diğer gelininizle bana adaletsiz davranıyorsunuz, ben size ne yaptım dediğim için" Hesap sorma olarak algıladı sanırım, aslında ben "bana olan tavrının altında yatan şeyi öğrenmek istemiştim fakat o konuşmadan sonra da değişmedi kendisi. Biliyorum 53 yaşından sonra değişmeyecek de. Fakat bu kadın dilini nasıl tutacak veya yaptıklarının farkında mı değil, insan ağzından çıkanın karşı tarafı kıracağını hiç mi düşünmez, dikkat etmez?

Sizden mesafemi nasıl tutmam gerektiği ve bu tarz durumlarda "ona içimde kalmayacak şekilde, nasıl cevap verebilirim" konusunda fikir istiyorum? (Normalde hakkını arayan bir insanımdır ama konu eşimin annesi olunca ve huzurlu olmak istediğimden, bu da senin imtihanın sanırım diyip, tatsızlık çıkmasın diye susuyorum.

Ama büyük kendini bilmeyince, küçük küçüklüğünü yapsa da bir önemi olmuyor.
Yine çok uzun olmuş, hakkınızı helal edin, değerli yorumlarınızı bekliyorum. Sevgiler

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Bende sizin gibi düşündüğümden susuyor ve takmıyor gibi görünüyorum ve sürekli gülümsüyorum. Sensiz çok mutluyum imajını anlaması için. Zoruna gitmez mi, 10 yıllık düzenlerini biranda değiştirdim, eşim peşimden gelmez sanıyorlardı, durumumuz çok da iyi olmadığı halde, eşim evini ayırdı. Bende ona destek olmak için çalışmaya başladım, o binadayken "üniversite mezunu olmama rağmen bile her yerde çalışamazmışım" ona bile karışıyordu üstü kapalı. Oğlunu ondan ayırdığımı bile söylemiş başkalarına. Kendi yaptıklarını görmeden.

Ama eve gelip de yastığa başıma koyunca, ona söyleyemediklerimi bazen rüyamda görüyorum :))
Sonra da yanlış mi davranıyorum acaba diyorum.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Bende sizin gibi düşündüğümden susuyor ve takmıyor gibi görünüyorum ve sürekli gülümsüyorum. Sensiz çok mutluyum imajını anlaması için. Zoruna gitmez mi, 10 yıllık düzenlerini biranda değiştirdim, eşim peşimden gelmez sanıyorlardı, durumumuz çok da iyi olmadığı halde, eşim evini ayırdı. Bende ona destek olmak için çalışmaya başladım, o binadayken "üniversite mezunu olmama rağmen bile her yerde çalışamazmışım" ona bile karışıyordu üstü kapalı. Oğlunu ondan ayırdığımı bile söylemiş başkalarına. Kendi yaptıklarını görmeden.

Ama eve gelip de yastığa başıma koyunca, ona söyleyemediklerimi bazen rüyamda görüyorum :))
Sonra da yanlış mi davranıyorum acaba diyorum.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Gittiğimizde gayet memnun görünüyorlar ama onların asıl amacı oğullarıyla görüşmek biliyorum.

Ben olmayınca eşim de çok fazla gitmek istemiyor, evine, rahatına çok düşkündür kendisi; o da bende orda rahat edemiyoruz çok şükür. En basitinden bi ayaklarımızı bile uzatamıyoruz, düşünün artık.

Zaten eşim beni bu konuda zorlamaz, zorlayamaz. Görüşmesem günüm kötü geçmez hatta sonsuza kadar bile görüşmesem umrum olmaz :)) O denli sevmiyorum kendisini. Fakat insanlar ayağıma kadar gelmişken, "bak kaynanası barışmak istiyor da, demekki bütün kötülük gelindeymiş ki dedirtmem kimseye"

İnsanlar onun gerçek yüzünü görmeli artık. Zaten tanıyan biliyor gerçi ne kadar despot biri olduğunu.

Genişletmek için tıkla...

oncebidinle .!.:

Eşimle zaten sorunumuz hiç olmadı, severek, aşık olarak evlendim çok şükür. Sürekli beni ezmeye çalıştığından, hakaret, aşağılama olduğu için eşim de ses çıkaramayınca sorunlar yaşamaya başladık. Bizi yalnız bırakmıyorlardı ilk evlendiğimiz zamanlar, hergün birlikte olduğumuzdan patladım aslında.

Dayısının söylediği "1 yapar, 2 yapar zaten 3. de baktın cevap vermiyor bıkar yapmaz zaten" miş. Eee bende suçum yokken ne diye sabredeyim dedim, bir saygısızlık falan yapsam anlarım da. Cevap olarak "bu da senin imtihanın, öyle düşün" dedi. Neden büyük gelin değil de benim imtihanım dedim bende. Şaka gibiler gerçekten, cahil bir zihniyet. Ne diyebilirsin ki?

Genişletmek için tıkla...

Missbohem .!.:

Bu cahil insanlara ne söylersen olmaz. Bendede var bunlardan 2 aile. Her hafta ne işin var yahu.al kocanı gez ayda 2 gidin ondada yalnız kalma eşini tembihle yanından ayrılmasın ve kaynanani dinleme duvar gibi ol karşisında

Genişletmek için tıkla...