- 11 Aralık 2018
- 42.685
- 265.204
- 598
- Konu Sahibi KudrAlobar
-
- #41
Teşekkür ederim. Allah başınızdan eksik etmesin annenizi.
Başınız sağ olsun, sabırlar diliyorum.
Annesi için her an bu telefonu alacakmış korkusu ile 3 senedir yaşayan biri olarak, gece gece dağıttınız beni.
Sevdiklerimizin, sevdiklerinizin daha fazla eksilmemesi dileği ile..
Başınız sağolsun, sabırlar diliyorum, geçiyor ama geçmiyor, yıllar geçtikçe babanızın ardından ağlamanız azalıyor ama hasretiniz büyüyor, hayatın rutin akışı içerisinde günlük sorunlar, yapacaklarınız, planlarınızla kafanız meşgulken an geliyor babanızla ilgili birşey geliyor aklınıza ah babam yaşasaydın, sen yaşamalıydın derken buluyorsunuz kendinizi.
Babam denizi çok severdi, ne zaman sahile gitsem hele de bir tekne üzerinde babam yaşlarda bir adam da varsa, elinde olta balıkta tutuyorsa üstelik içim yanar, babam gelir aklıma.
Dediğim gibi geçiyor ama geçmiyor, ağlamalarınız zamanla azalacak fakat hasret büyüyecek, acıya alışacaksınız ama özleminiz hiç geçmeyecek.
Başınız saolsun Allah rahmet eylesin galiba en iyi anlayanlardanım sizi martta 3 yıl olacak babamı kaybedeli, boğazım düğüm düğüm oldu yazınızı okurken yutkunamadım, bir anda buldu bizi illet hastalık, aylarca teşhisi konulamadı ne hikmetse bir anda söylediler yüzümüze beyninde tümör var almazsak en fazla birkaç ay yaşar, ama alırsak kurtulabilir, bir umut gönderdik ameliyata saatler yıllar gibi geldi ameliyat iyi geçyi dediler, yoğun bakıma aldılar ertsi gün ilk ben girdim görmeye uyanmıştı beni tanıdı, dışarı çıkarken 32 dişim gözüküyordu bu kadar büyük bir amliyattan çıkan bir adam ertesi gün uyanmıştı iyileşecek dedim herkese uyanmış beni tanıyor ama toparlayamadı daha sonra gün gün kötüye gitti asla ölümü konduramadım ona ama gitti bizi bırakıp 3 yıl olacak ama hala geçmedi geçmeyecekte sadece alışacaksın bir tarafın hep eksik her baba kelimesinde yüreğin burkulacak gözlerin dolacak ama alışacaksın alışmak zorundasın, kendin ve geride kalanlar için, Rabbim sabrını versin.
Cok Cok uzuldum, basiniz sagolsun, acinizi tahmin edebiliyorum..
Babanizin hastaligi neydi bilmiyorum ama yilbasindan once anneme 4. Evre akciger kanseri teshisi koyuldu, annem yasiyor ama ben o gun öldüm sanki, kaybettigimde ne yapacağım hic bilmiyorum, bu sureci yasayan insanlar nasil dayandi hic anlamiyorum, bende o gucun zerresi yok, surekli neden ben degil de o diye soruyorum, agliyorum, tepiniyorum, bos bos etrafima bakiniyorum... Ustelik calismak zorundayim, fiziksel olarak yaninda da olamiyorum (simdilik) haftasonlari gidip geliyorum.
Bir omur bu aciyla nasil gecer bilmiyorum, moral veremedim, teselli edemedim, sacmaladim belki, size sadece sabir dileyebiliyorum. Allah kimseye, vaktinden once bu aciyi yasatmasin.
Allah razı olsun, bende kendimi öyle avutuyorm çünkü babam iyileşse bile felç kalacaktı sizin gibi öyle yaşamsı daha zordu diyoruz ama diğer tarafım yaşasaydıda tek öyle olsaydı diyorum, Rabbim herşeyi en iyi bilendir onlara acı çektirmeden aldı yanına.Başınız sağolsun. Hastane ve hastalık süreci çok zor. Bir tarafım acı çekmedi kurtuldu diyor, diğer tarafım özlüyor.
Babasının kızı olarak okurken göz yaşlarımı tutamadım.
Rabbim cennetinde buluştursun sizi inşallah.
Ama ben kesinlikle şuna inanıyorum beden göçüp gidiyor , ruhu hep sizinle.
Buluşacaksınız inşallah. Ama o güne kadar kendinizi bırakmayın lütfen.Çok teşekkür ederim, umarım öyledir, umarım buluşuruz bir yerlerde tekrar.
Huzur içinde yatsın. Babamı kaybedeli 20 yıl olacak benim de, annemle birlikte gittiler hem de. Zaman geçtikçe kendinizi oyalamanın daha iyi yollarını buluyorsunuz. Zannediyorsunuz ki acı hafifliyor. Sonra bir kitap arasında bir fotoğraf geçiyor elinize. Onların gözlerine bakıyorsunuz, ah, acıları ne kadar taze o an anlıyorsunuz, sanki dün gitmişler gibi. Zaman acılarınızı hafifletmiyor da, yaşama tutunacak daha fazla şey bulmanızı sağlıyor. O şeylere tutunmak, acı eşiğinizi yükseltiyor. Dilerim siz de hayata tutunmanızı sağlayacak bir çok güzelliğe sahipsinizdir. Başka ilacı yok bu acıların.
Kuzum dedemle yaşadıklarımızı biliyorsun.Alzheimer başlamıştı hafiften. Ya iyileştiğinde o ilerleseydi, kaybolup gitseydi bir gün napardık diyorum. Belki en iyisi buydu, acı çekmedi, tam istediği gibi kimseye yük olmadı. Bunlar avutuyor işte biraz.
Buluşacaksınız inşallah. Ama o güne kadar kendinizi bırakmayın lütfen.
Bu arada alakası yok konuyla ama forumda en mantıklı bulduğum kişilerden birisiniz.
Babanız sizin gibi doğru bir evlat yetiştirdiği için bence gurur duyuyordur.
Ah illet hastalık. Akciğer kanserinden kaybettim babamı. Ekim ayında teşhis kondu sol akciğerin tek lobundaydı. Ocak ayında ankaraya gittik, ameliyata hazırlanması bir ay kadar sürdü, bu sürede sol akciğerin tamamını kapladı. Aslına bakarsanız ameliyat başarılı geçti. İki gün sonra ayaktaydı. Tahliller temizlendi herşey yoluna girdi. Eve çıktı. Ama bir ay sonra kaptığı hastane enfeksiyonu yüzünden çoklu organ yetmezliği sonucu kaybettik aniden.
Yani moralinizi bozmayın, emin ellerde olursa tedavisi mümkün bir hastalık. Manevi olarak yanında olmanız yeter annenize.
Nasıl bir tedavi yolu izleyecek peki?
gözlerim dolu dolu okudum hepsini ağlamamak için kendimi tutarak. başınız sağolsun, huzur içinde yatsın.
babanızı akciğer kanserinden kaybettiğinizi okudum. akciğer kanseriyim ben de, 1.evre. herhalde bu konuya yazabileceğim şeylerin sonuna geldim. ne desem bilemedim tekrar başınız sağolsun.
Kuzum dedemle yaşadıklarımızı biliyorsun.
Evet söylemesi çok acı ama inan bana baban zamanında gitti. Alzheimerının ilerlemesini en başta baban gibi bir adam kaldıramazdı, istemezdi ilerlemiş bir alzheimer hastası olmayı. Aklı başında, ayaklarının üstünde, "baba gibi"yken kaybettiniz.
Basiniz sagolsun,
Maalesef annemin ameliyat sansi yok, su an klasik radyoterapi ve kemoterapi aliyor, genetik mutasyon sonuclarini bekliyoruz sonuclara gore bir yol cizilecek, akilli ilac kullanimina uygun olmasini umuyoruz cunku akilli ilaclar yasam kalitesini de suresini de bir miktar arttiriyor. Bir yandan da sonuclar uygun olursa yurt disindan asi getiretecegiz onu bekliyoruz, yani su an her şey iki hafta sonra cikacak olan mutasyon raporuna bagli.
Ah kuzum, aman diyeyim bırakma kendini. Sen daha iyi bilirsin, çok iyi tedaviler, çok iyi hekimler var. Daha çok gençsin, vücudun dirençli. Atlatacaksın eminim. Babama yaşından dolayı çoğu tedaviyi uygulayamadılar, tümorün bölgesinden dolayı izmirde ameliyat etmeye yanaşmadı doktorlar. En iyi doktoru bulduk, adam emekli olacaktı engel olduk resmen. O yaptı ameliyatı. İyileşti bu arada. 73 yaşındaki adam akciğer kanserini atlattı, sen de atlatacaksın. Ölüm sebebi hastane enfeksiyonuydu.
Kötü hikayeler okuyup bırakma sakın kendini. Güçlü kızsın sen gördüğüm kadarıyla. İyi olacaksın, iyi ol...
gözlerim dolu dolu okudum hepsini ağlamamak için kendimi tutarak. başınız sağolsun, huzur içinde yatsın.
babanızı akciğer kanserinden kaybettiğinizi okudum. akciğer kanseriyim ben de, 1.evre. herhalde bu konuya yazabileceğim şeylerin sonuna geldim. ne desem bilemedim tekrar başınız sağolsun.
Dedem aklı başında olduğu anlarda anneme "kızım benim vücudum sağlıklı, ben nasıl öleceğim" diyordu. Eminim seçme şansı olsa birkaç sene daha erken ama henüz zihin sağlığı yerindeyken gitmeyi tercih ederdi.En iyi sen biliyorsun yaşadığım şeyleri zaten kuzum. Bir hafta vardı aralarında yanılmıyorsam dedenle. Senin acını paylaşamadan ben yaşadım aynı acıyı. İyi ki yanımdaydın bu süreçte, iyi ki varsın.
Evet en büyük korkum alzheimerın ilerlemesiydi. Çocuk gibi bakıyordu bazen, içim yanıyordu. Hep istediği şeydi zaten babasının öldüğü yaşta ölmek ve kimseye yük olmadan gitmek. İyi insanmış, istediği gibi oldu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?