Arkadaşlar merhaba,
Yaşadıklarım sonrasında içim doldu, burada yazıp paylaşasım geldi. Bazılarınız biliyor 2018’den beri 2 gebelik 2 erken doğumla bebeklerimi kaybettim... Biri doğarken öldü diğeri 3 gün yaşadı. Günleri yokmuş bu fani dünyada...
2018’de etrafımda beraber hamile olduğumuz arkadaşlar doğurdu, minik meleklerinin doğum günlerini kutlamaya başladılar.
2019’da etrafımda beraber hamilelik geçirdiğimiz arkadaşlarım ise teker teker doğurmaya başladı, Rabbim hepsine sağlıkla nasip etsin
Gelin görün ki çevremde bunları gördükçe eksik, kaybolmuş, amaçsız hissediyorum. Deniyorum deniyorum muvaffak olamıyorum, herşey yarım, kırık dökük... Bazen zaman dursun istiyorum...
Bebeklerimin içimdeki yerleri hala acıyor

Nasıl geçecek bilmiyorum, bazen hiçbir şey olmamış gibi yaşamıma devam etmeye çalışıyorum bazen de bu akşam olduğu gibi içim dolup taşıyor, boğazımda düğüm, içim yangın yeri...
Sizlerle paylaşmak istedim.
Rabbim kimseye yaşatmasın yaşadıklarımı, ağlayan anneler, kefene sarılan bebekler olmasın
sevgiler,