Kaynana problemi

Merhaba arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kaynanam herşeye çok karışır, hep kötü düşünür, moralimizi bozar, dedikodu gıybet yapar. Kendisini sevmiyorum bu sebeplerden. Konumuz şöyleki, kaynanam eşini 13 yıl önce kaybetmiş. Kendisi yalnız yaşıyor. İlk evlendiğimde çok üzülüyordum. O yüzden bizde kalmasına izin veriyordum, ama o da çok abartıyordu, her haftasonu 2 gün bizde kalıyordu. Dediğim gibi sakin biri olsa, boş konuşmasa, üzecek laflar sokuşturmasa tabiki isterse bizimle bile yaşayabilir, ama geçinemiyorum kendisiyle maalesef. Kendi oğulları bile yanlış davrandığının farkında ama tabi bu yaştan sonra insanın değişmesi zor. Benim 3 yaşında oğlum var. Kaynanam yalnız diye her hafta oğlumu 1 günlüğüne almak istiyor, kendisinde kalsın diye. Ama ben istemiyorum, çünkü kaynamamın psikolojik sorunları var, oğlumu da etkileyecek diye korkuyorum. Kalmasını istemediğimi kendisine de söyledim, yani gün boyu çocuğu alabilir, gezebilir, ama akşam evine getirsin, evinde uyusun oğlum. Oğluma ben bakıyorum, 1 gün bile ayrı kalınca kötü oluyorum. Oğlumdan önce 1 tane evladımı kaybettim, belki bu yüzden bilemiyorum. Ama kaynanam hiç anlayış göstermiyor, hemen bağırış çağırışa geçiyor. Bi konu oldu mu, ben sesimi çıkartırsam hemen kavga ediyor, hep üste çıkar, asla haksız olduğunu kabul etmez. Hatta kendisinin narsist olduğunu düşünüyorum, bütün belirtiler var. Eşime anlatıyorum durumu, sakın anneme bişey deme, sıkıntı çıkmasın diyor, bakın kendi oğlu da farkında sıkıntı çıkacağını. İlk evlendiğimde hiç sesimi çıkartmıyordum saygısızlık olmasın diye, ama baktım bana karşı saygısızlık çok artıyor, sabrım taştı, artık kendisine cevap veriyorum. Şimdi ben oğlumun onda kalmaması konusunda kendisini nasıl ikna edeyim? Benim fikrim şu, özledikçe o gelip kalsın, hiç değilse oğlum gözümün önünde olur. Aslında bizde kalmasını da hiç istemiyorum, lütfen bana fikir verin. Bu kadına karşı nasıl davrancağımı şaşırıyorum artık. Benim de psikolojimi bozacak yakında. Eltime de hiç gidip kalmaz, hep bende kalır, bunu da not olarak ekleyeyim. Kaynım eltimi en başından beri çok güzel korudu, savundu, o yüzden kaynanam bana yaptıklarının %10 unu anca yapmıştır eltime.
Evlat sizin siz nasıl isterseniz öyle olacak.Es,kv tavrınizi koyun.Sonrasinin önünü alamazsınız
 
Şaka mı bu? Yalnızım, canım sıkılıyor 3 yaşında çocuk gelip bende kalsın. Eğer izin verirseniz kendinize anne demeyin rica ediyorum. Kocamın kaynanamın gönlü olsun diye çocuk yaptım deyin ama anne demeyin. Kadın hem yaşlı hem de kafası gidik. Bırak çocuğu akvaryumda balık bile emanet edilmez. Eğer eşim benimle bu yüzden tartışırsa, anasının isteği olsun diye "sus sıkıntı çıkarma, açma konuyu tatsızlık olmasın" yaparsa paralarım adamı. Kaldı ki evlat kaybı yaşamışsınız. Kim ki bu ana oğul kendinizi bu kadar çiğnetiyorsunuz?

Eltinize mık diyemiyor ve sadece arkasından konuşabiliyor, niye acaba?
İşte ben de anlam veremiyorum, o yüzden artık eltim gibi davranmaya başladım, biraz işe yaradı. Eltimin ailesi ve kocası eltime çok sahip çıkıyor, bişey oldumu hemen arıyorlar, maalesef benimkiler öyle değil. Benim kendimi tek başıma korumam lazım
 
Çok ezdirmossoniz kendinize ufak çaplı cinnet dışında cozemezsiniz. Çocuğa da bakacagindan değil ha. Kendini birazazla önemli hissetsin diye çocuğu kullanıyor.
Öyle zaten, en baştan beri dedi ben bakmam diye. Ben de baktırmam zaten, baktığı çocukları görüyorum, biri psikolojik rahatsızlıkları var, biri de psikoloji okudu inanır mısınız, neden okudu acaba :)
 
Çocuğu yatili yollamayin gundüz de 3 saati gecmesin mumkümse. Cocugu almaya çalisirsa da alyatili ağzinı yırtın. Eltimin kıza da kv boyle basladi simdi bir hafta yatida kaliyir. Cocuk ailesinden sogudu iyice. Çocugun yeri anne babasinin yanidır herzaman
Evet bir dur demezsem bu işin sonu gelmeyecek, çocuk bizden soğuyacak, bir de bana diyorki işte oğlum ondayken mesaj atıyor, hiç aramıyor seni diyor, lafa bakar mısın, sanki beni oğlumdan soğutmaya çalışıyor
 
Merhaba arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kaynanam herşeye çok karışır, hep kötü düşünür, moralimizi bozar, dedikodu gıybet yapar. Kendisini sevmiyorum bu sebeplerden. Konumuz şöyleki, kaynanam eşini 13 yıl önce kaybetmiş. Kendisi yalnız yaşıyor. İlk evlendiğimde çok üzülüyordum. O yüzden bizde kalmasına izin veriyordum, ama o da çok abartıyordu, her haftasonu 2 gün bizde kalıyordu. Dediğim gibi sakin biri olsa, boş konuşmasa, üzecek laflar sokuşturmasa tabiki isterse bizimle bile yaşayabilir, ama geçinemiyorum kendisiyle maalesef. Kendi oğulları bile yanlış davrandığının farkında ama tabi bu yaştan sonra insanın değişmesi zor. Benim 3 yaşında oğlum var. Kaynanam yalnız diye her hafta oğlumu 1 günlüğüne almak istiyor, kendisinde kalsın diye. Ama ben istemiyorum, çünkü kaynamamın psikolojik sorunları var, oğlumu da etkileyecek diye korkuyorum. Kalmasını istemediğimi kendisine de söyledim, yani gün boyu çocuğu alabilir, gezebilir, ama akşam evine getirsin, evinde uyusun oğlum. Oğluma ben bakıyorum, 1 gün bile ayrı kalınca kötü oluyorum. Oğlumdan önce 1 tane evladımı kaybettim, belki bu yüzden bilemiyorum. Ama kaynanam hiç anlayış göstermiyor, hemen bağırış çağırışa geçiyor. Bi konu oldu mu, ben sesimi çıkartırsam hemen kavga ediyor, hep üste çıkar, asla haksız olduğunu kabul etmez. Hatta kendisinin narsist olduğunu düşünüyorum, bütün belirtiler var. Eşime anlatıyorum durumu, sakın anneme bişey deme, sıkıntı çıkmasın diyor, bakın kendi oğlu da farkında sıkıntı çıkacağını. İlk evlendiğimde hiç sesimi çıkartmıyordum saygısızlık olmasın diye, ama baktım bana karşı saygısızlık çok artıyor, sabrım taştı, artık kendisine cevap veriyorum. Şimdi ben oğlumun onda kalmaması konusunda kendisini nasıl ikna edeyim? Benim fikrim şu, özledikçe o gelip kalsın, hiç değilse oğlum gözümün önünde olur. Aslında bizde kalmasını da hiç istemiyorum, lütfen bana fikir verin. Bu kadına karşı nasıl davrancağımı şaşırıyorum artık. Benim de psikolojimi bozacak yakında. Eltime de hiç gidip kalmaz, hep bende kalır, bunu da not olarak ekleyeyim. Kaynım eltimi en başından beri çok güzel korudu, savundu, o yüzden kaynanam bana yaptıklarının %10 unu anca yapmıştır eltime.
Ölen evladının için başınız sağolsun.3 yaşındaki çocuk annesiz duramaz.Abartmis.
 
Sorun sizde değil, kocanızda.
Annesine gıkını çıkaramayan bir çocukla evlisiniz.
Ya koca kaynana filan demeden siz ayağınızı yere vuracaksınız, net bir şekilde "hayır öyle değil böyle olacak" diyeceksiniz, ya da bunu hayat boyu çekeceksiniz.

Sınırlar önemli.
Keşke başka şehirde yaşasa kv. Bir de ben kendi ailemden başka şehirde yaşıyorum, yani kavga üzüntü durumunda kapıyı çarpıp gidecek yerim de yok. Eşimi de seviyorum yani, aram açılsın tabiki istemem, kavga etmek istemem, ama annesiyle ilgili bişey oldumu hemen kavga moduna geçiyor, beni hiç anlamıyor. Son zamanlarda işte eşim biraz sesini çıkarmaya başladı, ama yetmiyor
 
Eşi 13 yıl önce vefat etmiş evlendiğiniz de çok da üzülecek bir durumu yokmuş zaten yaşadıgı hayata alışık biri varmış karşınızda siz gereksiz iyi niyet göstermişsiniz. Çocuğun onda kalmasına hiç gerek yosk hayır göndermicem diceksiniz olacak bitcek. Sinir krizi mi geçiriyor , küsüyor mu bunlar ona kalmış. Eşiniz de kendisine gelsin bence bebek değil , kimse annesinin üzülmesini küsmesini istemez ama hayat hep bana diyerek geçmiyor kimse kusura bakmasın.
 
Bebeginiz oldugunda o mu ilgilenecek oglunuzla o zaman en tehlikeli zaman evine götürmesine izin vermeyin oglunuz da dıslanmış hisseder
Bebeğim doğduğunda oğlumu kreşe bile vermeyi düşünmüyorum, kardeşine alışsın, kendisini istemiyoruz zannetmesin diye. Kayınvalideme de hiç vermeyi düşünmüyorum, ikisine de ben bakarım, zaten kimseden beklentim de yok, kv sırf yalnız diye istiyor oğlumu, eşi olsa hayatta uğraşmaz
 
Eşi 13 yıl önce vefat etmiş evlendiğiniz de çok da üzülecek bir durumu yokmuş zaten yaşadıgı hayata alışık biri varmış karşınızda siz gereksiz iyi niyet göstermişsiniz. Çocuğun onda kalmasına hiç gerek yosk hayır göndermicem diceksiniz olacak bitcek. Sinir krizi mi geçiriyor , küsüyor mu bunlar ona kalmış. Eşiniz de kendisine gelsin bence bebek değil , kimse annesinin üzülmesini küsmesini istemez ama hayat hep bana diyerek geçmiyor kimse kusura bakmasın.
Kv zaten nişanlıyken de, yeni evliyken de benim psikolojimi mahfetti, hep eskileri anlattı, hep kendi kv sini anlattı, eşini çok seviyormuş hep anlattı, hep duygu sömürüsü, psikolojik baskı yaptı, hatta bir kere nişanı bozduk, gene duygu sömürüsü yaptılar barışmak istediler, benim gibisini bulamayacaklarını biliyorlar çünkü. Ama artık dinlemiyorum, anlatmaya başlayınca başka odaya gidiyorum, ya da psikolojik destek almalısınız diyorum, artık anlatmıyor zaten
 
Bebeğim doğduğunda oğlumu kreşe bile vermeyi düşünmüyorum, kardeşine alışsın, kendisini istemiyoruz zannetmesin diye. Kayınvalideme de hiç vermeyi düşünmüyorum, ikisine de ben bakarım, zaten kimseden beklentim de yok, kv sırf yalnız diye istiyor oğlumu, eşi olsa hayatta uğraşmaz
Ee evlensin o zaman ne kadar sacma bir sebep sanki siz yalnız bıraktınız
 
Merhaba arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kaynanam herşeye çok karışır, hep kötü düşünür, moralimizi bozar, dedikodu gıybet yapar. Kendisini sevmiyorum bu sebeplerden. Konumuz şöyleki, kaynanam eşini 13 yıl önce kaybetmiş. Kendisi yalnız yaşıyor. İlk evlendiğimde çok üzülüyordum. O yüzden bizde kalmasına izin veriyordum, ama o da çok abartıyordu, her haftasonu 2 gün bizde kalıyordu. Dediğim gibi sakin biri olsa, boş konuşmasa, üzecek laflar sokuşturmasa tabiki isterse bizimle bile yaşayabilir, ama geçinemiyorum kendisiyle maalesef. Kendi oğulları bile yanlış davrandığının farkında ama tabi bu yaştan sonra insanın değişmesi zor. Benim 3 yaşında oğlum var. Kaynanam yalnız diye her hafta oğlumu 1 günlüğüne almak istiyor, kendisinde kalsın diye. Ama ben istemiyorum, çünkü kaynamamın psikolojik sorunları var, oğlumu da etkileyecek diye korkuyorum. Kalmasını istemediğimi kendisine de söyledim, yani gün boyu çocuğu alabilir, gezebilir, ama akşam evine getirsin, evinde uyusun oğlum. Oğluma ben bakıyorum, 1 gün bile ayrı kalınca kötü oluyorum. Oğlumdan önce 1 tane evladımı kaybettim, belki bu yüzden bilemiyorum. Ama kaynanam hiç anlayış göstermiyor, hemen bağırış çağırışa geçiyor. Bi konu oldu mu, ben sesimi çıkartırsam hemen kavga ediyor, hep üste çıkar, asla haksız olduğunu kabul etmez. Hatta kendisinin narsist olduğunu düşünüyorum, bütün belirtiler var. Eşime anlatıyorum durumu, sakın anneme bişey deme, sıkıntı çıkmasın diyor, bakın kendi oğlu da farkında sıkıntı çıkacağını. İlk evlendiğimde hiç sesimi çıkartmıyordum saygısızlık olmasın diye, ama baktım bana karşı saygısızlık çok artıyor, sabrım taştı, artık kendisine cevap veriyorum. Şimdi ben oğlumun onda kalmaması konusunda kendisini nasıl ikna edeyim? Benim fikrim şu, özledikçe o gelip kalsın, hiç değilse oğlum gözümün önünde olur. Aslında bizde kalmasını da hiç istemiyorum, lütfen bana fikir verin. Bu kadına karşı nasıl davrancağımı şaşırıyorum artık. Benim de psikolojimi bozacak yakında. Eltime de hiç gidip kalmaz, hep bende kalır, bunu da not olarak ekleyeyim. Kaynım eltimi en başından beri çok güzel korudu, savundu, o yüzden kaynanam bana yaptıklarının %10 unu anca yapmıştır eltime.
Kadınla baş edemiyorum illa çocuğu görecek diyorsanız,bence gelsin sizde görsün en azından dediginiz gibi couck gözünüzun önünde olur aklınız kalmaz,siz de he deyip geçin,belli ki kavgayı kaosu seviyor,cevap vermemek umursamamak en güzeli.
 
Kadınla baş edemiyorum illa çocuğu görecek diyorsanız,bence gelsin sizde görsün en azından dediginiz gibi couck gözünüzun önünde olur aklınız kalmaz,siz de he deyip geçin,belli ki kavgayı kaosu seviyor,cevap vermemek umursamamak en güzeli.
Çok seviyor benle kavga etmeyi, bir kelime etmeye çekiniyordum, ama artık çekinmiyorum, eşim de bazı konularda bana hak veriyor destekliyor, ondan da cesaretliyim
 
Neden bu kadar pasifsiniz ya?? Neden evinizin, evliliginizin, kocanizin, hatta cocugunuzun bir kısmını kaynanaya borcluymus ama icinizden vermek gelmiyormus gibi davraniyorsunuz? Saka misiniz siz Anlasabilsem isterse bizle yasayabilir ne demek?? Melek olsa da ne isi var sizle evi mi yok Tabi tepenize cikarlar boyle. Genelde is kocada bitiyor, evet kayniniz eltinizi ezdirmedigi icin ona yapamiyor olabilir. Ama eltiniz de belki kaynınıza sozunu daha güzel geçirmesini kendini cignetmemeyi biliyordur. Siz boyle oldugunuz sureceeee Ohooooo
 
Şimdi ben oğlumun onda kalmaması konusunda kendisini nasıl ikna edeyim?
Bu benim asla anlayabileceğim bir kafa değil. Ne münasebet, niye birilerini çocuğumla ilgili ikna etmeye çalışayım? Kulağa çok saçma gelmiyor mu bu? Onların yanında kala kala sağlıklı düşünememeye başlamışsınız sanırım.
 
Merhaba arkadaşlar, fikirlerinize ihtiyacım var. Benim kaynanam herşeye çok karışır, hep kötü düşünür, moralimizi bozar, dedikodu gıybet yapar. Kendisini sevmiyorum bu sebeplerden. Konumuz şöyleki, kaynanam eşini 13 yıl önce kaybetmiş. Kendisi yalnız yaşıyor. İlk evlendiğimde çok üzülüyordum. O yüzden bizde kalmasına izin veriyordum, ama o da çok abartıyordu, her haftasonu 2 gün bizde kalıyordu. Dediğim gibi sakin biri olsa, boş konuşmasa, üzecek laflar sokuşturmasa tabiki isterse bizimle bile yaşayabilir, ama geçinemiyorum kendisiyle maalesef. Kendi oğulları bile yanlış davrandığının farkında ama tabi bu yaştan sonra insanın değişmesi zor. Benim 3 yaşında oğlum var. Kaynanam yalnız diye her hafta oğlumu 1 günlüğüne almak istiyor, kendisinde kalsın diye. Ama ben istemiyorum, çünkü kaynamamın psikolojik sorunları var, oğlumu da etkileyecek diye korkuyorum. Kalmasını istemediğimi kendisine de söyledim, yani gün boyu çocuğu alabilir, gezebilir, ama akşam evine getirsin, evinde uyusun oğlum. Oğluma ben bakıyorum, 1 gün bile ayrı kalınca kötü oluyorum. Oğlumdan önce 1 tane evladımı kaybettim, belki bu yüzden bilemiyorum. Ama kaynanam hiç anlayış göstermiyor, hemen bağırış çağırışa geçiyor. Bi konu oldu mu, ben sesimi çıkartırsam hemen kavga ediyor, hep üste çıkar, asla haksız olduğunu kabul etmez. Hatta kendisinin narsist olduğunu düşünüyorum, bütün belirtiler var. Eşime anlatıyorum durumu, sakın anneme bişey deme, sıkıntı çıkmasın diyor, bakın kendi oğlu da farkında sıkıntı çıkacağını. İlk evlendiğimde hiç sesimi çıkartmıyordum saygısızlık olmasın diye, ama baktım bana karşı saygısızlık çok artıyor, sabrım taştı, artık kendisine cevap veriyorum. Şimdi ben oğlumun onda kalmaması konusunda kendisini nasıl ikna edeyim? Benim fikrim şu, özledikçe o gelip kalsın, hiç değilse oğlum gözümün önünde olur. Aslında bizde kalmasını da hiç istemiyorum, lütfen bana fikir verin. Bu kadına karşı nasıl davrancağımı şaşırıyorum artık. Benim de psikolojimi bozacak yakında. Eltime de hiç gidip kalmaz, hep bende kalır, bunu da not olarak ekleyeyim. Kaynım eltimi en başından beri çok güzel korudu, savundu, o yüzden kaynanam bana yaptıklarının %10 unu anca yapmıştır eltime.
ikna etmene gerek yok, istemiyorum diyeceksin.
 
X