Evlendiğim ilk zamanlar aynen bende böyleydim,aşşa in yatmaya yukarı çık,kaynanamın keyfine göre gezmeye git yada misafir ağırla vs vs yemeği kaynanam yapardı ama hizmet falan bana aitti,sonra baktım hayat böyle gitmiyor gitmemeye başladım ama kaynanam durdumu hayır,eşimi doldurmalar kayınbabamı doldurmalar,yok bir binada iki aş pişermiymiş,yok tlfnumu açmıyor,yok gelmiyor,yok istediğimiz gelin değilsin felan falan saçma sapan olaylar bi ton kavgalar evet ben kazandım,çok yıprandım ama artık beklentisi kalmadı,şimdi yine aynı sitedeyiz aylarca görmediğim zamanlar oluyor.değdimi onca çektiğime evet belki değdi,ama keşke ben bu kadar yıpranmadan en başta eşim bu durumu çözseydi.Kaynanamın pis hırsları ve eşimin pasifliği yüzünden ben cicim ayı nedir bilemedim.Şimdi eşimde aslan oldu ama ben zaten çoktan arsız gelin oldum ihtiyacım kalmadı.