• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kaynanamı görmeye bile tahammülüm yok

Önceki kaynanayla ilgili konumda bana hak veren de oldu vermeyen de . (Esimin benden habersiz parfüm vermesi konusu)
yargılamayın lütfen akıl verin bu durumdan bende hoşnut değilim.
Son 3 4 aydır yaşadığım durum bu kaynanaya karşı.
Hamilelik psikolojisi mi bilmiyorum ama kaynanamın her hareketi batıyor görmeye bile tahammülüm yok o derece. Ama böyle olsun istemiyorum açıkçası. Sizce bu durum geçici mi?

1 aylığına ailemin yanına geldim son 2 gün gelip benimle burada kalacakmış ailemin yanında görümcem le beraber geliyorlar( görümcemle pek muhatap değilim)
Ama nedense istemiyorum gelmesini yüzünü bile görmek istemiyorum. Kaynanamlarla aynı şehirdeyiz ailemden uzaktayım.
Eşime haksızlık ettiğimi düşünüyorum ama içim sogudu ısınamıyor kaynanama karşı birtürlü .
Görüşmeyi kesmek mantıklı mı
Rest çekmeyin aileniz yaninizdayken gelmelerine gerek olmadığını belirtin aileniz gittikten sonra gelsinler. Ne o öyle gösteriş için geliyo gibi ailen varken gelmesi. Doğumdan sonra da zaten ihtiyacın olacak gerekirse doğumdan sonra gelsin, ya da ailen gidince
 
Bence siz oğlunu boşayın ,kadına yazdığınız gibi tahammülünüz yok,baska bir sey var mi bilmem ama parfüm konusu çok ayıptı.Ben olsam bir daha yüzünüze bakmazdım, kadın gene de olgun davranmış.Ben de esimin ailesine bayılmıyorum ama hayat arkadaşım dediğim adamin annesi yahu, mecburen saygı duymak zorundasınız ve mesafeyi ayarlayarak da olsa görmek zorundasınız. Ha illede yok diyorsanız oğlunu boşayın en kestirme yol bu.Karsidaki insan gerçekten kötü ve çirkef olmadıkça bu hesaplar çok yanlış
 
Ben de aynı durumda olduğum için size hak veriyorum .Konularınızi okudum .Parfüm meselesinde sizi haksız bulmuştum ama o psikolojiyi biliyorum .İnsanı o kadar nefret ettiriyorlarki artık her şeyi batmaya başlıyor .Yani başkası yapsa tolere edebileceğin şeyleri o yapınca buyutuyorsun .Ben tam anlamıyla nefret ediyorum şu an ve hamilelik duygusallığı da var tabiki iyice kafamda büyütüyorum .Bu kadınla ömür geçmez diye bazen kocamdan boşanmayı bile düşünüyorum .Sesi,konuşması ,gülüşü ,oturusu her şeyi batıyor .Her sözü düşmanca söylenmiş gibi geliyor .Ben de çok fazla şey yasadim özellikle bebeğim olduktan sonra iyice üzerime sıçradı .Ya aile olusumuzu kiskandi,ya aile olusumuzu ,ya anneligimi ya bebeğime yetebildigimi .Her şeye karıştı .Beni sinir etti .Haddini bilmesini söylediğimde cirkeflesti .Hiç görmediğim yüzünü gördüm ama mesafeliyim .Az ve öz görüşme ,az ve öz konuşma ile hallediyorum ama hâlâ anneligimi eleştirmesi ,gerçekten 5 para etmeyen ,kimseyle gecinemeyen kızını sürekli övmesi sinirimi oynatıyor .Keşke olmasalar.
 
Tabiki de komple ilişkiyi bitirmek hiç mantıklı değil. Sonuçta eşinizin ailesi. En iyisi mesafeli durmak .
 
Bende ama eşimede laf anlatamıyorum valla anlıyor ama anam anam diyor tabii anası kötü olsun demiyorum arayı bulamıyor habersiz gelinmesinden hoşlanmıyorum çat geliyorlar bir de kalmalı bebeğim var size ne yemek yapabilirim ne evim doğru düzgün temizleyebiliyprum anlaşamıyorum eşimle bu sebepten ben soğudum eşimden. Siz de bir süre uzak durmaya çalışın ne bilim başka ne yapılır
 
Bende ama eşimede laf anlatamıyorum valla anlıyor ama anam anam diyor tabii anası kötü olsun demiyorum arayı bulamıyor habersiz gelinmesinden hoşlanmıyorum çat geliyorlar bir de kalmalı bebeğim var size ne yemek yapabilirim ne evim doğru düzgün temizleyebiliyprum anlaşamıyorum eşimle bu sebepten ben soğudum eşimden. Siz de bir süre uzak durmaya çalışın ne bilim başka ne yapılır
Ne çok aynı durumda olduğum insan var. İnanamiyorum hepsi mi aynı olur ya. Yarın gelecek bakalım ne olacak umarım elini ayağını cekerler bizden bir an önce
 
Ben de aynı durumda olduğum için size hak veriyorum .Konularınızi okudum .Parfüm meselesinde sizi haksız bulmuştum ama o psikolojiyi biliyorum .İnsanı o kadar nefret ettiriyorlarki artık her şeyi batmaya başlıyor .Yani başkası yapsa tolere edebileceğin şeyleri o yapınca buyutuyorsun .Ben tam anlamıyla nefret ediyorum şu an ve hamilelik duygusallığı da var tabiki iyice kafamda büyütüyorum .Bu kadınla ömür geçmez diye bazen kocamdan boşanmayı bile düşünüyorum .Sesi,konuşması ,gülüşü ,oturusu her şeyi batıyor .Her sözü düşmanca söylenmiş gibi geliyor .Ben de çok fazla şey yasadim özellikle bebeğim olduktan sonra iyice üzerime sıçradı .Ya aile olusumuzu kiskandi,ya aile olusumuzu ,ya anneligimi ya bebeğime yetebildigimi .Her şeye karıştı .Beni sinir etti .Haddini bilmesini söylediğimde cirkeflesti .Hiç görmediğim yüzünü gördüm ama mesafeliyim .Az ve öz görüşme ,az ve öz konuşma ile hallediyorum ama hâlâ anneligimi eleştirmesi ,gerçekten 5 para etmeyen ,kimseyle gecinemeyen kızını sürekli övmesi sinirimi oynatıyor .Keşke olmasalar.
Bende aynen de böyleyim belki bana davranışları en başından farklı olsaydı 1 parfümün hesabını yapmazdım belkide . sevemiyorum alttan alamıyorum nefret ettim resmen. Ama böyle olmasını ister miydim istemezdim . Beni hırsız bile yaptı bu kadın. Bu durum esimle aramızdaki iliskiyi ister istemez etkiliyor. Ben dogumdan sonra duzelir diyordum ama doğum yapmak da ise yarayacak gibi durmuyor
 
Ne çok aynı durumda olduğum insan var. İnanamiyorum hepsi mi aynı olur ya. Yarın gelecek bakalım ne olacak umarım elini ayağını cekerler bizden bir an önce
Valla annem de kaynana diyorum keşke annem gibi kaynanam olsa alakalı güzel sohbetli hiçbişeyine karışmayan hediyeler yollayan(yollamasada karışmaması yeter)
 
Valla annem de kaynana diyorum keşke annem gibi kaynanam olsa alakalı güzel sohbetli hiçbişeyine karışmayan hediyeler yollayan(yollamasada karışmaması yeter)
Ay karışmasalar ölürler.Bunlar ogulları evlenince bi dilleri uzuyor.Bizimki akıl istemesekte sürekli şöyle böyle yapın diyor. Ve maaş maaş tarihine kadar herşeyi soruyor. Bende aşırı mesafe koydum şuan ona. Ve eşimde artık annesini sevmedigimin farkında.
 
Parfum konunuzu hatirliyorum. Onda hakli degildiniz kaynananiz suclu hic degildi. Ama sizi anlayabiliyorum. Kaynanam iyi biri, disardan bakinca bana bj zarati da yok. Ama beni telefonla arayica bile 2 gun sinirlerim bozuluyor. Gormek degil, konusmak bile istemiyorum her seyi rahatsiz ediyor. Surekli hayatimda olacagi ondan kurtulamayacagim dusuncesi beni yiyip bitiriyor. Dunyanin en rahat en kaygisiz insaniyim ama hayatimda ilk kez bir seye bu jadar taktim kafayi. Dayanamiyorum
 
sizi çok sık arıyorsa her aradığında açmayın, neden açmadın diye sorarsa sakın konuşmak istemedim gibi bişey demeyin, safça birşey uydurun, çok işim vardı pazara gitmiştim elim doluydu sonra da geri aramayı unuttum felan.
Kibarca yüz vermemek gerekiyor. Ters birşey derse cevabını verin ama yine saygılı şekilde. Eğer çizginizi bozarsanız "zaten saygısız gelin baksana benim söylediklerimin hepsini haketti" diye düşünür.
Ben şuanki durumumu 3 senede sağlayabildim. Beni tersleyen kolumdan tutup çekiştirmişliği bile olan bir kadından, şuan benden hiçbir şey beklemeyen kibar kibar davranan bir kadına dönüştü. Saygı da duymayı öğrendi. Ama kolay olmadı, bolca kan ter gözyaşı :) bu süreçte eşinizin gözünde temiz ve masum kalmanız hayati önem taşıyor. Çünkü onun desteği olmadan hiçbir şey olmaz. Politik :) ama ben de bayramda seyranda gidip elini öperim. Ayda yılda bir misafirliğe gelirler en güzel şekilde ağırlarım. Gelinlik görevim minimum neyse onu yaparım.
Ya ben bastan beri yuz vermiyorum, asla aramiyorum mesela, simdiki gencler boyle biz aricaz mecbur diyo ariyo. Evinde asla is yapmam, evime senede 1 kez 5 er gun geldiler, gelince cok cektim o ayri ama, bana yukleri, cok bir gelinlik beklentileri de yok. Ama yasam tarzi, uslubu, kafa yapisi her seyleri o kadar ters, o kadar tiksinme derecesine varmışım ki, tahammul edemiyorum. Bazen ömür boyu nasil katlanicam, nasil surecek boyle diye hungur hungur aglayasim geliyor
 
Ay karışmasalar ölürler.Bunlar ogulları evlenince bi dilleri uzuyor.Bizimki akıl istemesekte sürekli şöyle böyle yapın diyor. Ve maaş maaş tarihine kadar herşeyi soruyor. Bende aşırı mesafe koydum şuan ona. Ve eşimde artık annesini sevmedigimin farkında.
Benimki de farkında ama işte erkek anaları aşırı timsah gözyaşları dökerek oğlanlarını kendilerine çekiyor ha babam ha eşim ikiside aynı ama ben babam gibi yaşınj başını alıp aklı başına gelmesini bekleyemem düzeldi düzeldi yoksa bırakacam yapamam yani çekemem
 
Alın benden de o kadar...ben de aynı hislerdeyim...sanki bu kv ben dogurmusum ve başımdan hiç gitmiycekmis gibi!çok korkunç.yani gelinler kv bakmak zorunda mı?çok yorgunum..oynatmaya az kaldı doktorum nerde modundayim.
 
Benimki de farkında ama işte erkek anaları aşırı timsah gözyaşları dökerek oğlanlarını kendilerine çekiyor ha babam ha eşim ikiside aynı ama ben babam gibi yaşınj başını alıp aklı başına gelmesini bekleyemem düzeldi düzeldi yoksa bırakacam yapamam yani çekemem
Hepsi aynı gördüğüm kadarıyla😣
 
Parfum konunuzu hatirliyorum. Onda hakli degildiniz kaynananiz suclu hic degildi. Ama sizi anlayabiliyorum. Kaynanam iyi biri, disardan bakinca bana bj zarati da yok. Ama beni telefonla arayica bile 2 gun sinirlerim bozuluyor. Gormek degil, konusmak bile istemiyorum her seyi rahatsiz ediyor. Surekli hayatimda olacagi ondan kurtulamayacagim dusuncesi beni yiyip bitiriyor. Dunyanin en rahat en kaygisiz insaniyim ama hayatimda ilk kez bir seye bu jadar taktim kafayi. Dayanamiyorum
Harfi Harfine katılıyorum ve 1 hafta sonra evime döneceğim hep görmek zorunda kalmak beni yıpratıyor resmen. Ben bir de ailemden de uzaktayım bunaldığımda gidecegim kimse yok etrafımda dogunca bir cocugun ve esim başka kimsem yok yani
 
Ya ben bastan beri yuz vermiyorum, asla aramiyorum mesela, simdiki gencler boyle biz aricaz mecbur diyo ariyo. Evinde asla is yapmam, evime senede 1 kez 5 er gun geldiler, gelince cok cektim o ayri ama, bana yukleri, cok bir gelinlik beklentileri de yok. Ama yasam tarzi, uslubu, kafa yapisi her seyleri o kadar ters, o kadar tiksinme derecesine varmışım ki, tahammul edemiyorum. Bazen ömür boyu nasil katlanicam, nasil surecek boyle diye hungur hungur aglayasim geliyor

Evet aynı hissi ben de yaşıyorum. Eşim ailesine göre çok farklı. Yani eşim bana benziyor sonuçta anlaşıyoruz falan ama ailesine bakıyorum sizin de dediğiniz gibi yaşam tarzları, uslüpları, hayata bakış açıları, hayattan beklentileri o kadar o kadar çok farklı ki. Ben de tahammül edemiyorum. Hatta ilk evlendiğimde ben o ailenin soyadını taşımak istemiyorum diye çok ağlamıştım. Eşimin hatrına kullanıyordum soyismini. Eşim kırılmasın diye. Ama bakın siz de ben de şu yönden avantajlıyız: hergün tepemizde değiller, ayda yılda bir geliyorlar. Tıpkı sizinki gibi bizim de sene 5 gün maksimum 1 haftadır yani. Buna da eşimiz için katlanacağız. İnanın ben ev sahibi olarak yedikleri önlerinde yemedikleri arkalarında ağırlıyorum. Ama onlara bayıldığım için değil. Eşim öyle onore oluyor ki. Karım ne güzel ağırlıyor ailemi diye gururlanıyor. Sırf o mutlu olsun diye. Haliyle eşim mutlu olunca da beni mutlu ediyor. Sonuçta ben kazanmış oluyorum. Yoksa ailesini ölseler bir bardak su vermeyecek kadar sevmiyorum. Sevmem de gerekmiyor. Onlar da beni sevmesin. Sevme biçimleri zaten çok garip. Sevmelerinden rahatsız olurum. Ama saygı olmak zorunda. O da olmazsa evliliğimiz yürümez.
 
Hamilelik hormonları sizi geriyor.önceki konunızu okumuştum parfüm konusunda haklıydınız.görüşmek istememenizde doğal hakkınız.Ama asıl sorun k.v değil eşiniz
 
Back
X