Evet öncelikle baştan anlatayım. 9 Kasım benim doğum günüm, 21 Kasım'da sevgiliyle yıldönümümüz. Sevgilim de ikisini bi'aradan çıkarmak istemiş ve hediye almış. Hediye de şu;
Evin kapısını açıp içeri gitmiş, mum yanıyor, ışıklar sönük bir gün öncesinden kutlamasına rağmen anladım tabii
Ben pasta beklerken bi'de ne göreyim masada mumları yanan bi'pasta ve sevgilimin kucağında benim "ilerde evimde kesin olcak, çok istiyorum ama annem nefret ediyo" diye diye başının etini yediğim şey; 2 aylık bir KEDİ!
(ki sevgilim de sevmez normalde) Allah'ım kediyi görünce sevgilimi unutmuşum resmen, en son kediye aşkım derken "leeaayyn" diye bi'ses geldi.
Tabii bugün yavrumu eve getiremedim, dediğim gibi annem nefret ediyor. Önden ikna edeyim dedim. Sağolsun babam "evde 4 kızın arasında tek kaldım, getirsin işte kediyi" dedi
Şimdi dert kısmına gelecek olursak;
Ben bu yaşıma kadar kaplumbağa, kuş ve balık dışında böyle bir hayvan beslemedim. Kapıda besliyorum ama o sayılmıyor tabii.
Yani bu 2 aylık kedi ne yemeli, ne yememeli, tuvalet eğitimini nasıl vermeliyim, aşıları, piresi, kumunu ne sürede değiştireceğim, tırmaladığında sağlık açısından problem oluyor mu, tırnakları kesiliyor mu vs. diye uzar gider...
Kısacası ev kedisine ait hiç bi'şey bilmiyorum ve biraz tırstım bu sorumluluk konusunda.
Çünkü bugün gördüğümde kediden çok bir bebek gördüm. Sevgilim özellikle ben hoptirik kedilerden hoşlanmadığım için (çok hareketli, fevri davranışlı
) en uysal kediyi seçmiş. Garibim elime aldım parmağımı yalıyo, kokluyo. Gülme sesimize korkup, saklanıyo
Kedi besleyenler bi'yardım etsin. Hasta bile olsa dayanamam çünkü nasıl bakıcam, yanlış bi'şey yapmak istemiyorum:18: