Kedi fobim var...

Kızlar bizim evimiz bahçe katı.evimizin etrafında devamlı kedi görüyorum ve inanamazsınız ben kediden aşırı korkan biriyim.bu sabah evimin kapısını açtım dışarı çıkmak için.ne görim apartmanın içide kedi.artık içeri ve dışarı çıkarken bile korkuyorum.bina içine tek başına giremez oldum.eşim doktora gidelim diyip duruyo.ama netten araştırdım onunda kesin çözüm olacagı kesin degilmiş.ne yapıcam ben ya.beni kediyle aynı odada bırakın kendimi pencereden atarım o derece yani.ne yapmam lazım ütfen yardım edin bana bemim gibi olan varmı aranızda.

yani inanamadım.ben yolda kedi gördügümde yuzume gülümseme gelir mutlu olurum şirin gelirler bana. her türlü yardımı yapmaya calışırım.. sizin için üzüldüm şimdi..ama sevmeye calışsanız olmaz mı.onların size bi zararı olamaz sonuçta.

küçükken kötü bi tecrübenizmi oldu kedilere dair.

kübla .!.:

Kızlar bizim evimiz bahçe katı.evimizin etrafında devamlı kedi görüyorum ve inanamazsınız ben kediden aşırı korkan biriyim.bu sabah evimin kapısını açtım dışarı çıkmak için.ne görim apartmanın içide kedi.artık içeri ve dışarı çıkarken bile korkuyorum.bina içine tek başına giremez oldum.eşim doktora gidelim diyip duruyo.ama netten araştırdım onunda kesin çözüm olacagı kesin degilmiş.ne yapıcam ben ya.beni kediyle aynı odada bırakın kendimi pencereden atarım o derece yani.ne yapmam lazım ütfen yardım edin bana bemim gibi olan varmı aranızda.

Genişletmek için tıkla...

sanirim benim kedi fobim senden daha kotu bahceli kedili evlerde ayagima dokunacak diye hep sandalye ustunde tutarim ayaklarimi, gecenlerde bir arkadasima gittigimde baska biri ev kedisiyle gelmis yemek yerken salmis kadin masanin altina geldigini soylediklerinde ciglik cigliga agladim, cok korkuyorum cok

yalnız değilsin canım ben köpeklerden de aynı derecede korkarım. çöp tenekelerinin asla yanından geçmem üstüme atlıcak gibi olur. yavru kedilerden bile korkuyorum :/ annem kücükken dışarı yalnız çıkmayım diye hep köpek seni yer kedi seni yer diye kandırırdı sanırım bilinçaltımla alakalı. atamıyorum üstümden bu korkuyu hiç bi kediye dokunmadım şimdiye kadar.yavru köpekten bile korkyorum. :/

yezal .!.:

sanirim benim kedi fobim senden daha kotu bahceli kedili evlerde ayagima dokunacak diye hep sandalye ustunde tutarim ayaklarimi, gecenlerde bir arkadasima gittigimde baska biri ev kedisiyle gelmis yemek yerken salmis kadin masanin altina geldigini soylediklerinde ciglik cigliga agladim, cok korkuyorum cok

Genişletmek için tıkla...

aynne caınm bende öyleyim bahçeli dışardaki cafelere falan gidemiyorum.devamlı bi korku içindeyim dışardayken.aam bi çözüm bulmam şart.ne yapacagımı bilmiyorum ((

aynı binada mı oturuyoruz acaba? ve sen ben misin? bir insan aynı şeyleri mi hisseder ve düşünür acaba bu korku yüzünden? bende anneme diyorum kediyle aynı ortamda olmaktansa kendimi aşağı atarım diye sevmediğin gül burnunun dibinde bitermiş ya. bende kediden aşırı derece korkan biriyim haddi hesabı yok korkumun. ve inanmıycaksın 5. katta oturuyoruz ve o kadar bina varken kedi bizim bina da ve bizim katta her Allah'ın günü karşı komşumuz besliyor ve artık alıştı. kovsakta ergeç tekrar geliyor. ve o gün yemek verilmemişse evin içine kadar sırnaşıyor zorlada olsa.. gece diğer kedilerde geliyor ve o yankılanan ortamda kavga seslerini işitmek daha da ürkütüyor beni. çok ikaz ettik ama kadın (kapı komşumuz) laftan anlamıyor. demiyorum aç bıraksın ama bakmak istiyorsa bile en aşağıya indirebilir sütünü etini,.. keyfimizden ya da gaddarlığımızdan kediyi besleme demiyorum elimde olmadan korkuyorum kedilerden ve çokta mücadele ettim bu korkumu yenmek için ama yine de engel olamıyorum kendime.. seni çok iyi anlıyorum neler hissettiğini tahmin edebiliyorum ama nasıl bir tavsiye veririm orası yok. kelin ilacı olsa misali

ben kucukken dokunabiliyordum simdi mumkun degil cok korkuyorum kedi kopek bilumum ciftlik hayvanlari haric tum hayvanlardan diyebilirim, esim kus almisti ondan dahi korkuyorum oysaki cocukken ne cok hayvan yetistirmistim muhabbet kusundan bile korkar oldum:26:

gamze03 .!.:

yalnız değilsin canım ben köpeklerden de aynı derecede korkarım. çöp tenekelerinin asla yanından geçmem üstüme atlıcak gibi olur. yavru kedilerden bile korkuyorum :/ annem kücükken dışarı yalnız çıkmayım diye hep köpek seni yer kedi seni yer diye kandırırdı sanırım bilinçaltımla alakalı. atamıyorum üstümden bu korkuyu hiç bi kediye dokunmadım şimdiye kadar.yavru köpekten bile korkyorum. :/

Genişletmek için tıkla...

meğersem ben de yalnız değilmişim;çünkü ben de ufak ya da büyük fark etmez tüm köpeklerden korkarım.mesela eskiden yolda köpek gördüğüm an önümde araba olsun,yine köpekten uzak olmak için,arabaya rağmen karşıya geçmeyi göze alırdım:18: ama bu durum artık geçti(çünkü okulumda bir sürü köpek var ya,her gün o korkumu biraz daha yendim demek ki çare korkunun üzerine gitmek)

yezal .!.:

ben kucukken dokunabiliyordum simdi mumkun degil cok korkuyorum kedi kopek bilumum ciftlik hayvanlari haric tum hayvanlardan diyebilirim, esim kus almisti ondan dahi korkuyorum oysaki cocukken ne cok hayvan yetistirmistim muhabbet kusundan bile korkar oldum:26:

Genişletmek için tıkla...

Ben liseydeyken cafeye giderdik öğle yemeği yemek. cafenin bahçesi döner kokusundan kedilerle dolardı. içerde oturcak masası yoktu dışardaa korkudan rahat yiyemezdim. gözlerim sürekli masanın altında olurdu. arkadaşımım ayağı değdiğinde kedi sanıp çığlık atardım. Bir gün yine aynı şey oldu çığlık attım karşı masada oturan kadınlardan laf yemiştim. sanki isyerek yapıyorum :S

Bi an tüm bunları ben yazmışım gibi okudum yazdıklarınızın fazlası var eksiği yok benim içinde..27 yaşındayım kendimi bildim bileli kedi fobim var adı bile yetiyor korkmam için..asla ve asla açık ortamlarda restoranlarda v.s oturamıyorum..yaz günü herkes deniz kenarında otururken biz eşimle içeriye tıkılmak zorunda kalıyoruz..yani hem kendi hayatımı hemde sevdiklerimin hayatını zindan ediyorum bu şekilde..ama elimde değil((..ve işin kötüsü su anda hamileyim bu korkumu cocuguma yansıtmadan nasıl yenebilirim bilmiyorum onun da bu korkuya sahip olmasını kesinlikle istemem..psikologa da gittim bir dönem ama faydası olmadı hoş bende devam etmedim sürekli..keşke yenebilsem bunu o kadar cok istiyorum ki bebeğim için istiyorum ama umarım basarabilirim(

canım seni öyle iyi anlıyorum ki..

bu nasıl brşeydir çok iyi bilirim..
sosyal hayat felan kalmadı bende artık..
ben daha ağır yaşıyorum korkuyu yalnız..
bayılıyorum,kendimi kaybediyorum..
şuan bile ellerim titriyor..
çıldımış gibi oluyorum,aklımı kaçıracak gibi..
o halimi bir görseniz inanamazsınız,tasavvur edemiyorum..
binamızda bir komşumuz var evinde 3 kedisi var
tabikide bakabilir,sokağa atsın demiyorum
ama o yetinmeyerek bina önünde de besliyordu..
yaklaşık bi 15 kadar
geçen yıl ramazanda çektiğimi bir Allah bir ben biliyorum..
iftardan önce dışarıya birşey almaya çıkmazdım
çünkü daha kapıyı açıp adım atar atmaz 15 kadar kedi kuuruklarını dikerek üzerime koşuyordu
belkide koşmuyorlar ama ben o an için öyle görüyordum..
onlara iftar sonrası yemek veriyormuş ve aç hayvanlar beni yemek vereceğim sanıyorlarmış..
hergün tam çıkacakken geri dönüyordum,annem gidiyordu
zavallı kadın..
derken birgün gel birlikte çıkacağız,çıkaracağım seni diye inat etti..
kedileri kovmaya çalışıyor,ona yürüsünler diye önden çıkıyor
ama yok onlar bana doğru daha çok koşuyorlar..
ve kuyrukları..
o dikilmiş kuyruk görüntüsü kabusum..
en korktuğum rüyalardır yatağımın altındaa dik kuyruklu kedi görmek..
annem üsteledi çıkarmak için
ağlıyorum,bağırıyorum,anlamıyor..
tutup kolumdan çekiyor çıkarmak için
lakin kendimi kaybetmeye başlayınca annemde pes etti
salya sümük ağlamaya başladık bina girişinde
ben yerde tepiniyorum..
aslında bilincim yerinde oluyor
ama kendimi tutamıyorum
o şekilde atmaya çalışıyorum korkumu..
komşumuzla uzun uzun kavga etmiştik ama anlamamışlardı..
o gün beni öyle görünce hak verdiler ve beslemiyorlar..
bende rahatım şükür..
gelin görün ki hala aşamıyorum..
çöplerden kaçarken araba bile çarptı bana..
kendimi sokağa atıyorum,o an aklım gidiyor sanki
düşünemez oluyorum
tek amacım kaçmak,kurtarmak kendimi..

dediğim gibi sosyal hayat kalmadı..
kafe bahçesi,bahçeli ev hayal benim için..

tedavi olmayı düşünüyorum ama
bu böyle olmuyor
okulumu bitirir bitirmez,kendi maaşımı alır almaz tedavi olacağım
sevmem gerekmiyor ama bu şekilde korkarak da yaşayamıyorum artık..

şuan berbat hissediyorum kendimi yine..
birde kimse beni o halde görmeden anlamıyor ya
buda anlayış işte...

küçükken bir kedi elimi patisiyle kocaman çizdiği ve hala izi durduğu halde bayılırım kediciklere ve elimdeki ize.

gelgelelim senin durumuna. senin sistematik duyarsızlaştırma'ya ihtiyacın var. Uzman bir psikolog yapmalı.

ya da son yıllarda önemi artan NLP tekniklerinden fayda görebilirsin. İstanbul'da yaşıyorsan Banu Gökçül'e git. NLP merkezinin numarası: 0 212 263 34 84

ben de deli gibi korkarım kedilerden
adını yazarken bile içim kalkıyor
hani ay korkmasam ne sevimli seveyim gibi bi duygum da yok
ben kedileri sevmiyorum
küçükken falan başıma bişey gelmedi
kedilerler ilgili hiçbi anım yok
ama gece ara ara rüyamda kedi görüyorum ve kedi sırtıma yapışıyo resmen
ve ben en çok bundan korkuyorum
ya birgün bir kedi üstüme atlarsa
sanırım ölürüm
bizim işyerinin bahçesinde otururken bazen kediler dolanıyor ve kedi kollamaktan oturduğumu hiç anlamıyorum
bi arkadaşın dediği gibi biri yanlışlıkla ayağıma değse kıyameti koparıyorum kedi diye
çöp konteynerını hiç açamam ya içinden kedi fırlarsa diye

Bende 1 seneye kadar köpeklerden aşırı derece de korkuyordum.Bu sene veteriner arkadaşlarım, sen korktukça sana yönelirler, içinden; ben korkmuyorum,korkmayacağım diye kendini telkin et, birde hep hayvanların gözlerine bak, sevecenliği gör .Ben bu sene artık korkmuyorum. hatta sokakta gördüğüm ,Kedi,köpek ne varsa çantamda bulundurduğum mamalardan veriyorum.Bende burdan,Kendimi şartlandırınca bu korkularımın yersiz olduğunu anladım.

kedilere bayılırım:)

littlecat .!.:

kedilere bayılırım:)

Genişletmek için tıkla...

nickinden de belli oluyo zaten bayıldığın :86:

Bende çok korkarım kedi,köpek vs. Sokak köpekleri o kadar çok ki çok korkuyorum, bir keresinde eve kadar takip etti sokak köpeklerinden biri ben tabi çığlıklar falan...cumartesi bir sahile gideyim dedim eşimle gitmez olaydım..zaten sürüyle sokak köpeği artı köpek sahipleri tasmalarını salmış e onlarda her yere ,herkese koşturuyorlar.Eve gerisin geri döndüm yürüyemedim yani.
Ayrıca pisliklerinide temizlemiyorlar sahipleri hatta birini uyardım temizleyeceksiniz diğmi yoldaki pisliği diye banane dedi,buldog,pitbull belki 5 kere gördüm.Kendileri bile zorla tutuyor bu köpekleri.Korkan var korkmayan var hamilesi var vs. insanlar hiç duyarlı değiller.

4 yaşında kedim var. Kuyruğu hep havada gezer. Gece koyun koyuna yatarız.Yanımda yatması bana huzur ve güven verir. Bir kere gece yarısı yüksek sesle miyavlamaya başladı.Kalktık duvara bakıp miyavlıyor. Gece lambası takılıydı, plastiği eriyormuş ve yangın çıkabilirdi.Bizi uyardı.Ayrıca eve böcek, fare girer diye korkum yok hemen bağırıp uyarıyor.Nasıl anlatsam sizlere iletişim önemli.Hayvanlar zevk için can yakmaz. Hiçbir kedi bir insanı öldürmez, gözünü çıkartmaz,taş atmaz.Yorgun geldiğim iş günü sonunda koltuğa uzandığımda göğsüme yatan ve mırıldayan kedişim kadar hiçbirşey huzur vermez bana.Karşılıksız sevgi, tam teslimiyet.Ne kadar sinirli olsamda gelip bir cilve yapması yeter.Sanırım korkular beynimizde aslında. Szlerin korktuğu kedi değil, aklınızda yazdığınız ve baş role kedileri koyduğunuz senaryolar