Kedi sahiplendim

yavru bebek alsaydiniz daha kolay bag kurabilirdiniz belki.. direkt sizinle beraber olurdu. simdi bir onceki sahipleri oldugunu bilmek sanki baskasininmis hissi verebilir.
 
Zamanla anne kız olacaksınız garanti ediyorum aynısı bende var ilk zamanlar var mı yok mu belli değildi biraz da scottish foldlar çok gelip kendini sevdiren mırmır bir kedi olmadığı için biraz böyle hissetmeniz normal ama kedinin karakterine alışınca gözünün önünden ayrılsa nerede diyorsunuz ben ilk oturmayı öğrendiğinde falan gözlerim dolu dolu izledim valla deli sanar beni birine anlatsam
 
Kendine de zaman ver güzel şeyler emek emek olur. Kendini yargılama şu an böyle hissediyorsun evet tamam suçlu değilsin sonra değişir hep aynı ruh halinde değiliz ki
Bazen buraya konu açıyorlar yeni hamile olanlar yada çocuğu olanlar. Çocuğumu sevemiyorum hissedemiyorum falan diyorlar. Oluyor bunlar. Suç falan da yok ortada.
 
ben de hep kedi isterim. henuz cesaret edip sahiplenmedim. alirsam bebek alirim ama.. huyunu suyunu ogrenirim.. bebekken bakima muhtac olmalari da bag kurmaya yardimci olabilir..

Karşıma bu çıktı bende benek arıyordum belkide büyük olduğu için bağ kuramadım
 

Köpek kediden daha da zor. Ama bu kadar baglanmasına sevindim. Umarım ben de öyle olurum
 

Kediyi eve getirmeden önce bile daha kıpır kıpırdı içim dediğiniz gibi ama 5 gün oldu ne yapsam bilemedim. Umarım sizin gibi ben de alışırım
 
yavru bebek alsaydiniz daha kolay bag kurabilirdiniz belki.. direkt sizinle beraber olurdu. simdi bir onceki sahipleri oldugunu bilmek sanki baskasininmis hissi verebilir.
1 kedimiz yetişkindi bir kedimizi yavruyken aldık
İlk kedimiz cins diye alınmış 3 tane ev dolaşmış terkedilmiş bir kediydi onunla da bağ kurduk ama hep şöyle düşündük keşke en başından beri bizde olsaydın da alıp bakamayan pisliklerin elinde oyuncak olmasaydın... dandik market maması bile yedirmişlerdi kuzuma
yavrusu yetişkini yok bence hepsi çok seviliyor
Yetişkinler daha zor yuva buluyor herkes yavru istiyor. Engellilere muhtaç yetişkinlere öncelik tanımak lazım diye düşünüyorum
 
bizim kedi eve ilk geldiğinde annem asla istemedi gönderin gitsin deyip duruyodu,sürekli bişeyler gözüne batıyodu, yaratık görmüş gibi bakıyodu hayvancağıza temizlik takıntısı var çünkü ciddi anlamda hayvan sevmemekten değil.Ama şu an her bize bişey aldığında ona da alıyo, hırka yelek elbise ördü tüylerinin rengiyle uyumlu kapalı balkona çıkarken bile giydirmeden çıkarmıyo soğuk alır çocuk diyo bi ara annemin sesini duydum kızıım gel annecim gel diye kalktım gitti meğer kediye diyomuş
dipnot: üzerime alındığımı çaktırmadan odama geri döndüm.
ek bilgi: bana 1 banyo lifi örer misin dedim otur kendin ör uğraşamam deyip de kediye hırka ördü
 
bu insanin kendi kisiligiyle de ilgili.. ben kendimi biliyorum. siz yapabilmissiniz ne mutlu.
 
Kedilerle ilgili kontrollü bir deney yapmışlar. Birkaç gruba ayırıp bir gruba mama, bir gruba su, bir gruba oyuncak, bir gruba da sevgi vermemişler. İlk hastalananlar son gruptakiler olmuş. Birkaç ay önce denk gelmiştim bulursam linkini atacağım.

Keşke alma imkanım olsa sizden onu. Oğluma kardeş olur, bol bol sevgi görür.
 
Ben cocukluğumdan beri hayvanlarla buyudugum için sizi anlamiyorum. Daha önceden bir hayvanla bu kadar yakin olmadiysaniz ki muhtemelen olmadiniz belki kendinize alişmak için zaman tanimalisinizdir. Umarim kedicik bir daha ev degistirmez.
 

Evet bende sizi anlamıyorum dediğiniz gibi
 
Kediyi eve getirmeden önce bile daha kıpır kıpırdı içim dediğiniz gibi ama 5 gün oldu ne yapsam bilemedim. Umarım sizin gibi ben de alışırım

1 ay kadar sürdü benim tam anlamıyla benimsemem. 9 aylıktı sahiplendiğimde. Kediler her zaman bebekler, her zaman bakıma muhtaçlar. Keşke yavru sahiplenseydim demeyin.

Sokaktakilerle daha kolay bağ kurarsınız çünkü onlar sokaktalar, evinizde değiller. Şu an biraz daha zorunluluk hissi vardır üzerinizde. Hayatı paylaşacağınız için. Ben de şimdikini sahiplenmeden önce cafe de kedi diye bir kafe vardı burada, oradaki kedileri seviyordum. Çok kolay bağlanıyordum onlara. Gece’yi benimseyemeyince bir üzülmüştüm. Suçluluk hissetmiştim, sevemediğimi anlarsa diye. Hepsi geçici bunların.

Bir kadın bebeğini doğurduğunda dahi böyle hissediyormuş. İlk görüşte hemen benimseyip alışanlar sevenler çok düşükmüş. Burada da okuyoruz, annem de demişti “seni ilk kucağıma aldığımda hiçbir şey hissetmedim, bu benim içimden mi çıktı şimdi, bunu mu taşıdım karnımda” diye düşünmüş sonra alışmış. Benzer şeyler. Yeni bir insanla tanışınca zamanla tanıyıp alıştığımız gibi bu da zamanla olacak bir şey. Sizinle birlikte uyuyor mu?
 
İnanın bende çocukken hayvanları uzaktan sevebiliyordum yaklaşmaya çok korkardım. Ya saldırırsa ya ısırırsa diyerek. Biraz büyüdük sonunda bir kedi evin yakınına yavruladi. Sonra anne kedi bıraktı gitti, yavru bize kaldı. Onunla öğrendik hayvansevgisi nasıl oluyormuş. Babam ona bakarken gözünden kalpler çıkıyordu :) çok güzel birsey ya herkes öğrenmeli
 
British muhtemelen. Sırnaşmaz, kendini sevdirmez kolay kolay. Konu sahibi bu yüzden de bağ kuramayacak, sıradan kedilere benzemez bu sıpalar.
Özelliklerini bilmiyordum ama eski sahibi sevdirdiğini ve sakin olduğunu söylemişti
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…