"hataysa hata. şu hayata bir kere geliyoruz, hata da bizim için " işte benim cümlem :) Allah sana da kolaylık versin :)
aynı dertten ben de muzdaribim. tamamen aynı değil tabi, benimkilerin istememe nedeni başka, ama emin ol seninki kadar saçma. ailen önyargılı yaklaşıyor, bu onların suçu değil. ben psikoloji okudum, hocamız hep derdi ki ailenizi sevin ama hatalarını da görün, o hataların sizi nasıl etkilediğini de görün. sen eğer sevgilinden eminsen yoluna bildiğin gibi devam et derim. hataysa hata. şu hayata bir kere geliyoruz, hata da bizim için sevap da :) ailen de yumuşayacaktır eminim, hele ki sevgilin seni gerçekten mutlu ederse mümkün değil bir anne baba küs kalmaya devam etsin. ne kadar zor durumda olduğunu biliyorum; canından çok sevdiğin insanları karşına aldın. belki kavgalar ettiniz, birbirinizin kalbini kırdınız. keşke böyle olmasaydı ama bunları tek yaşayan sen değilsin, her şey zamanla rayına oturur. tek yapacağın ben bu adamdan emin miyim sorusuna kesin olarak yanıt vermek. cevabın evetse seni tutana aşk olsun :)
Not: şimdi bunları okuyan ablalarım kızmasın ne kadar da safsın diye, 24 yaşındayım, aynı problemleri yaşıyorum, kanım biraz deli akıyor, hoş görün :)