İyi akşamlar sevgili kadınlar kulübü üyeleri.
Canımı sıkan şöyle bir durum var, belki siz bir fikir verirsiniz...
Bir kaç ay önce yeni bir işe başladım. Bekarım, yaz tatillerinde ailemle yaşıyorum.
Kazandığım paranın yaklaşık %90lık kısmını hiç dokunmadan babama veriyorum. Babamın maddi durumu pek iyi sayılmaz. Kesinlikle şikayetçi de değilim bu durumdan.
Ancak canımı sıkan, kendimi kötü hissetmeme sebep olan şu. Babam bana kalan kısmın bile kuruş kuruş hesabını yapıyor. Kendime bir elbise alsam " daha geçende almıştın, ne bu elbise merakı" diye hesap soruyor.
Ya da eve küçük bi eşya alsam "her gördüğünü alma paraya ihtiyacımız var diyor.
Böyle olunca kendimi kullanılıyor gibi hissediyorum. Normal mi? Herkes böyle de ben mi abartıyorum sizce?
Nasıl bir tavır alınmalı kırmadan?
Canımı sıkan şöyle bir durum var, belki siz bir fikir verirsiniz...
Bir kaç ay önce yeni bir işe başladım. Bekarım, yaz tatillerinde ailemle yaşıyorum.
Kazandığım paranın yaklaşık %90lık kısmını hiç dokunmadan babama veriyorum. Babamın maddi durumu pek iyi sayılmaz. Kesinlikle şikayetçi de değilim bu durumdan.
Ancak canımı sıkan, kendimi kötü hissetmeme sebep olan şu. Babam bana kalan kısmın bile kuruş kuruş hesabını yapıyor. Kendime bir elbise alsam " daha geçende almıştın, ne bu elbise merakı" diye hesap soruyor.
Ya da eve küçük bi eşya alsam "her gördüğünü alma paraya ihtiyacımız var diyor.
Böyle olunca kendimi kullanılıyor gibi hissediyorum. Normal mi? Herkes böyle de ben mi abartıyorum sizce?
Nasıl bir tavır alınmalı kırmadan?