- 13 Haziran 2019
- 1.150
- 1.453
- 133
- 28
- Konu Sahibi MonicaBing
- #1
Burada bir konu okudum. Regl belirtilerini de yaşadığımı ve umutsuz olduğumu bildiğimden bu ay da hamile olmadığımı idrar etmem ve bunları hep içimde tutmamla her ay böyle patlamalar yaşıyorum.
İnanın güçlü gözükmekten yoruldum. Kendime, eşime, anneme, kayınvalideme, çevremdeki bebeğim olmadığını bilen tüm insanlara karşı..
En çokta benim üzüldüğümü bilip üzüleceğini bildiğim eşime ve anneme karşı.
İnanın çok yoruldum.
1, 5 seneden daha fazla zamandır bebek istiyoruz, korunmadık hiç. Benim tahlillerim temiz. Eşiminki de temiz sayılır gebeliğe engel bir durum yok. Ama olmuyor.
Bunun ezikliğini içim de yaşarken bir de eşimin saçma sebeplerle bana bağırdığı bir gece yaşadım. Kendimi tek başına günlüğüme yazı yazarken, göz yaşlarımı akıtırken buldum.
Allah biliyor ne kadar çok istediğimi, tevekkülü bir insanım çok şükür. Olmuyorsa Rabbim zamanını biliyordur diyorum ama duygular yükselince bunu idrak etmek, içim de onaylamak gerçekten zorlaşıyor!
Ne yapacağımı bilmiyorum. Nasıl başa çıkabilirim, nasıl bu zamanları atlatırım. İnanın hiçbir fikrim yok.
Burada hep başka şeylerle ilgilen diyenleri görüyorum, üniversite sınavlarına hazırlanıyorum, çalışıyorum aynı zamanda, evim, eşim, ailem vs derken günlerim dolu dolu geçiyor ama benim tek düşünebildiğim 'acaba hamile miyim?' oluyor. Bu düşünce aklımdan gitmiyor ki nasıl gitsin!
İnanın güçlü gözükmekten yoruldum. Kendime, eşime, anneme, kayınvalideme, çevremdeki bebeğim olmadığını bilen tüm insanlara karşı..
En çokta benim üzüldüğümü bilip üzüleceğini bildiğim eşime ve anneme karşı.
İnanın çok yoruldum.
1, 5 seneden daha fazla zamandır bebek istiyoruz, korunmadık hiç. Benim tahlillerim temiz. Eşiminki de temiz sayılır gebeliğe engel bir durum yok. Ama olmuyor.
Bunun ezikliğini içim de yaşarken bir de eşimin saçma sebeplerle bana bağırdığı bir gece yaşadım. Kendimi tek başına günlüğüme yazı yazarken, göz yaşlarımı akıtırken buldum.
Allah biliyor ne kadar çok istediğimi, tevekkülü bir insanım çok şükür. Olmuyorsa Rabbim zamanını biliyordur diyorum ama duygular yükselince bunu idrak etmek, içim de onaylamak gerçekten zorlaşıyor!
Ne yapacağımı bilmiyorum. Nasıl başa çıkabilirim, nasıl bu zamanları atlatırım. İnanın hiçbir fikrim yok.
Burada hep başka şeylerle ilgilen diyenleri görüyorum, üniversite sınavlarına hazırlanıyorum, çalışıyorum aynı zamanda, evim, eşim, ailem vs derken günlerim dolu dolu geçiyor ama benim tek düşünebildiğim 'acaba hamile miyim?' oluyor. Bu düşünce aklımdan gitmiyor ki nasıl gitsin!